The Mighty Ya-Ya – Harakiri Blues
Format: CD – Digital / Label: Porcupine Records
Release: 2020
Tekst: Peter Marinus
De Eindhovense band the Mighty Ya-Ya heeft zichzelf het stempel “stoner-blues” gegeven. Na beluistering van hun nieuwe, derde, album verander ik dat tempel graag in “donkere rauwe garageblues”.
Hun nieuwe album staat namelijk vol met zeer intense, rauwe en vaak ook dreigende donkere bluesrock met een stevig rauw garagerock randje.
De band bestaat uit Louis van Empel (zang, gitaar), Aart van der Wulp (harmonica), Harmen de Bresser (bas) en Gabriel Peeters (drums).
Het album is opgenomen in de zo langzamerhand beroemde Uncle Gabe’s Soundstudio in Eindhoven.
Begonnen wordt met de broeierige funky blues van Shake & Quake. Een nummer dat net zo smerig bluesy klinkt als het werk van the Black Keys of the White Stripes. Vol goor snijdend gitaarwerk en schurend pompende en huilende harmonicaklanken. De zang van Louis van Empel klinkt net zo quasinonchalant al die van Richard Janssen (Fatal Flowers).
Apollo’s Last Words is een hoekig en funky voortpompend garagebluesnummer met een ongepolijst desolaat sfeertje en een licht psychedelisch geluid. Vervolgens is Hey Backrider een loom groovend nummer met een schrijnende harde slidegitaar en een stug doorpompende ritmesectie. Qua sfeer doet dit nummer aan de zinderende swamprock van Tony Joe White denken echter dan met een constant aanwezige dreiging in het geluid.
More Dead Than Alive is een indrukwekkend naargeestig nummer met brommende fuzzgitaar, huilende harmonica en een meedogenloos voortpompend ritme.
Na het venijnig hakkende en bijtende garagebluesnummer Just Because I Wanna volgt het lui fuzzende Stuck Between Monkey And God waarin qua ritme Queens Of The Stone Age invloeden opduiken.
In Tupelo Tree duiken ongepolijste John Lee Hooker invloeden op in het schurende gitaargeluid van Louis van Empel. The Electronic Herd Stampedes slaat niet op hol maar is een zinderend sloffend nummer dat klinkt alsof het op uitbarsten staat met zijn galmende rauwe slide geluiden. Make & Bleieve sluipt dreigend bonkend steeds dichterbij om je op een rauwe wijze uiteindelijk toch meedogenloos te pakken te nemen.
De afsluiter Begonia Rex is als zeer naargeestig te omschrijven. Onder begeleiding van een zwaar fuzzende gitaar declameert Louis van Empel zijn teksten op een zeer dominante en dwingende wijze. “Bow for me!” en dat had ik al lang al gedaan!
Ik ben behoorlijk onder de indruk van deze rauwe garagebluesband uit Eindhoven.
Hun donkere geluid zal de fans van bands al the Black Keys, the White Stripes en Grinderman zeer aanspreken. “We” kunnen the Mighty Ya-Ya toevoegen aan het alsmaar groter wordende rijtje van prima Nederblues bands.
Tracklist:
01. Shake & Quake
02. Apollo’s Last Words
03. Hey Backrider
04. More Dead Than Alive
05. Just Because I Wanna
06. Stuck Between Monkey And God
07. Tupelo Tree
08. The Electronic Herd Stampedes
09. Make & Believe
10. Begonia Rex
Website: The Mighty Ya-Ya