Recensie: Lucinda Williams – You Are Cordially Invited – A Tribute To The Rolling Stones
Lucinda Williams – You Are Cordially Invited – A Tribute To The Rolling Stones
Format: CD – Vinyl LP – Digital / Label: Highway 20 Records
Release: 2022
Tekst: Gerrit Schinkel
Singer-songwriter Lucinda Williams (26 januari 1953, Lake Charles, Louisiana) loopt ruim vier decennia mee in de muziekscene. In 1979 verschijnt haar debuutalbum ‘Ramblin’ On My Mind’. Haar grote succes en doorbraak naar een groter publiek, komt in 1998 met het album ‘Carwheels On A Gravel Road’.
In 2020 begon Williams de zesdelige serie ‘Lu’s Jukebox’, een project ter ondersteuning van de door COVID-19 getroffen muziekpodia. De zes liveoptredens werden via HD-video gestreamd. Elk optreden had een thema (een artiest, een muziekstijl of een muziekperiode). Vanaf 2020 werden Vol.1 (Tom Petty), Vol. 2 (Southern Soul), Vol. 3 (Bob Dylan), Vol. 4 (Country classics) en Vol. 5 (Little Christmas) ook op cd en vinyl uitgebracht.
Eind januari a.s. verschijnt Vol. 6, ‘You Are Cordially Invited – A Tribute To The Rolling Stones’. Een album met 16 covers van The Rolling Stones. Hits en songs van de albums ‘Beggars Banquet’ (1968), Let It Bleed’ (1969), ‘Sticky Fingers’ (1971), ‘Goats Head Soup’ (1973) en ‘It’s Only Rock ‘n’ Roll’ (1974).
De eerste vijf songs zijn Stones hits uit de jaren ’60. In het openingsnummer Street Fighting Man zijn verre contouren van de bekende gitaarrifs van Keith Richards te horen. The Last Time krijgt een lekkere zompige uitvoering met vette gitaarlicks en de klagende zang van Williams.
Ook in Get Off Of My Cloud zijn elementen van het origineel te horen. De wereldhit Paint It Black begint zonder het bekende gitaarintro, maar verder is het een heerlijke gruizige versie met een strak meppende drummer en een zoemende bas. In Play With Fire lijkt de stem van Williams sterk op die van Marianne Faithful.
Prachtig is de bluesballad No Expectations. Mooi is de zang in de langzame versie van Dead Flowers en de intensiteit van de zang neemt toe in het ruim zes minuten durende Salt Of The Earth. Lekker gitaarwerk is te horen in You Gotta Move, de gospel van Mississippi Fred McDowell, het enige nummer dat niet door het duo Jagger/Richards werd geschreven.
De band is uitstekend op dreef in Moonlight Mile met Williams en haar typische klagende zang. De string arrangementen van Paul Buckmaster worden hier niet gemist. Behoorlijk afwijkend van het origineel is de strakke versie van Time Waits For No One.
Sway is hier ook een vette blues met vlammend gitaarwerk. De broeierige versie van Doo Doo Doo Doo (Heartbreaker) komt soms, afgezien van de afwezige blazers, behoorlijk in de buurt van de originele versie van The Stones. Met strak drumwerk en een fuzzy gitaar maken Williams c.s. van de wereldhit (I Can Get No) Satisfaction ook een opwindende versie. De bekende verschroeiende gitaarsolo is ook te horen in het bijna 7 minuten durende Sympathy For The Devil. Het slotnummer, de ballad You Can’t Always Get What You Want, is lekker stevig, inclusief het bekende uptempo eindschot.
Conclusie:
Lucinda Williams verrast met een zeer persoonlijke interpretatie van (klassieke) songs uit het repertoire van The Rolling Stones. Een mooie ode.
Tracks:
01. Street Fighting Man
02. The Last Time
03. Get Off Of My Cloud
04. Paint It Black
05. Play With Fire
06. No Expectations
07. Dead Flowers
08. Salt Of The Earth
09. You Gotta Move
10. Moonlight Mile
11. Time Waits For No One
12. Sway
13. Doo Doo Doo Doo (Heartbreaker)
14. (I Can Get No) Satisfaction
15. Sympathy For The Devil
16. You Can’t Always Get What You Want
Line-up:
Lucinda Williams – zang
Joshua Grange – gitaar
Stuart Mathis – gitaar
Steve Mackey – bas
Fred Eltringham – drums, percussie
Website: https://www.lucindawilliams.com/