Recensie: Everett Parker – Outbound Travelin’ Crazies

Everett Parker – Outbound Travelin’ Crazies
Format: vinyl LP – Digital / Label: Independent
Release: 2021

Tekst: Peter Marinus

Vrolijk zal je niet worden van Everett Parker’s nieuwe album, geïmponeerd zeer zeker wel

Het is al een tijdje geleden, dat ik een album tegenkwam, dat mij net zo wist te imponeren als het derde album van Everett Parker.

‘Outbound Travelin’ Crazies’ is namelijk een album met een getormenteerd en breekbaar geluid dat je via acht nummers in zijn beklemming neemt.

Everett Parker is Daniel Börjesson uit het kleine Zweedse plaatsje Norberg.

Hij zingt en bespeelt alle instrumenten zelf op zijn nieuwe album. Een album dat opent met Shake The Ground. Een slepend, voortploegend nummer met een donker bluesy geluid. Everett’s zang zang klinkt afwisselend breekbaar, getergd en ook krachtig, bijna wanhopig. Qua geluid valt dit nummer te plaatsen in een Nick Cave/John Cale hoekje.

Fires In The Night is een intiem breekbaar bonkend nummer met een melancholiek knallende twanggitaar en Everett’s doorleefde gruizige zang.

Het akoestische Leaving With The Skull klinkt even breekbaar als het akoestische werk van Neil Young terwijl Creature juist aan het elektrische werk van Neil Young & Crazy Horse doet denken. Dus donker en rauw met een snijdende fuzzgitaarsolo.

Het hoekige, zwaar gonzende The Comment Section zit meer in de garageblues hoek. In Oh, Captain lijkt Everett opgeruimd te fluiten maar al snel krijgt dit nummer een gruizige Tom Waits sfeer. Dat Tom Waits geluid is nog steeds aanwezig in het donkere en loom pompende The Root To All Evil.

In de afsluiter, Dead Broken Dream, klinkt Everett als een zeer te neergeslagen Leonard Cohen, die begeleid wordt door een koor van engelen.

Website: https://everettparker.wordpress.com/

Tracklist:
01. Shake The Ground
02. Fires In The Night
03. Leaving With The Skull
04. Creature
05. The Comment Section
06. Oh, Captain
07. The Root To All Evil
08. Dead Broken Dream