Review: Sherman Robertson – One More Time
Sherman Robertson – One More Time
Format: CD – Digital / Label: Redline Music
Release: 2025
Tekst: Gerard Haarhuis
Hoe vaak zeg je niet: “Tot de volgende keer!” En wat dan als er geen volgende keer meer komt? Dat overkwam de muzikanten die met Sherman Robertson bezig waren een album op te nemen. Vijf nummers waren al klaar in een eerste ruwe vorm. Ze hadden nog een optreden ergens in Frankrijk te doen, dus dat eerst. En nadat ze terug waren vloog Sherman naar Texas om thuis nog wat opnames te maken of aan de bestaande nummers nog iets te veranderen. Dat was 2011 en op de vlucht naar huis kreeg Sherman een hartaanval waar hij niet meer van zou herstellen. Sherman overleed uiteindelijk na een lang ziekbed in 2021 op de leeftijd van 72 jaar.
De opnames van die 5 nummers raakten vergeten totdat de drummer van toen, Jamie Little, aangemoedigd door Marcus Malone die voor die opnamesessie in 2011 enkele nummers had geschreven, dit jaar besloot 4 van de 5 nummers alsnog en ongewijzigd uit te brengen als EP en als een postuum eerbetoon aan Sherman Robertson.
Sherman Robertson, een begenadigd zanger en gitarist had tot de opnamesessie in 2011 vier albums op z’n naam staan: ‘I’m The Man’, uit 1994, ‘Here & Now’, uit 1996, ‘Going Back Home’, uit 1998 en het live album ‘Guitar Man’ uit 2005 en deze chronologie geeft al aan dat de druk groot was om eindelijk weer iets nieuws uit te brengen.
Daartoe kwam men dus bij elkaar in een kleine studio, Blue 42, in de buurt van Coleshill, Warwickshire (GB), in de volgende bezetting:
– Sherman Robertson – lead vocals en guitar
– Jools Grudgings – keyboards
– Gary Rackam – bass
– Jamie Little – drums, de man dus aan wie we het uiteindelijk verschijnen van deze EP te danken hebben.
Ter aanvulling kwam daar nog de ondersteuning bij van:
– Owen Pinnock – guitar (1, 3, 4)
– Sam Rogers – sax (2, 4)
– Bryan Corbett – trumpet (2, 4)
– Matt Hoy en Genevieve Sylvia – background vocals (1, 3, 4)
Dan Sherman Robertson zelf.
De omschrijving van hem die je in meerdere bio’s tegen komt is: “One part zydeco, one part swamp blues, one part electric blues and one part classic rhythm and blues.” Een mooie mix, dus alle reden om te gaan luisteren naar deze EP ‘One More Time’ van Sherman Robertson.
Direct een prachtig begin met One More Time, gelijk een heerlijke blues waarin Sherman bezweert “to save the best for last, One More Time”. “One more kiss from your lips, One More Time”. Wát een heerlijke gitarist!!! Mooie, gevoelige, gedragen aanvulling door de background vocals. Top! Top! Dit is wat men te horen krijgt als mensen naar mijn muzikale voorkeur vragen: “Als er maar snáren in zitten!!!” Dit dus!
Texas Cutie, een nummer van Sherman Robertson, dat al zo goed als gefinished was. Een lekker vlot nummer met blazers erbij en een stevig aanwezige keyboards, lekker soulig, die Texas Cutie en ook hier weer een hele beste gitaarsolo! Lekkere nog ruwe mix aan het begin waar Sherman vraagt of “we” klaar zijn om te beginnen aan What About Me, net als One More Time geschreven door Marcus Malone in een poging Sherman Robertson zo snel mogelijk van wat ruw materiaal te voorzien voor de opname van dat zo broodnodige nieuwe album! Sherman begint met “I gave you my heart and my soul,” maar What About Me… Kunnen we méér dan vrienden zijn? Tussendoor heerlijke korte gitaarlicks, stevige background vocals en een tot weer een fantastische gitaarsolo overbruggende keyboards! Prachtige background vocals!! Een geweldig nummer! What About Me!
Weer lekker vlot verder met Memphis Train, een nummer van Rufus Thomas, je weet het vast nog wel, bekend van zijn hits Walking The Dog en vooral Do The Funky Chicken! en Rufus was ook nog eens de vader van de niet minder bekende soulzangeres Carla Thomas. Dit Memphis Train dus, lekker funky speelt zich af op een station waar al menige trein vertrokken en dus het wachten is op de Memphis Train. Mooi samenspel tussen de blazers en de keyboards terwijl de strakke drums van Jamie Little het ritme vasthoudt. Lekker snel gitaarwerk. En “watch out!”, de Memphis Train is leaving.
Gelukkig mochten wij even meerijden op deze heerlijke EP met een soulvolle stem van Sherman Robertson en zijn fabelachtig scherpe gitaarwerk en de geweldige bijdragen van alle anderen die aanwezig waren bij deze, dan toch wel, historische opnames. Dit is zó goed, dat er geen twijfel is dat ik de recensie zou eindigen met iets als “Op naar de volgende!”. Ik kan niet wachten! Maar er komt geen volgende meer want Sherman speelt nu voor de engeltjes. Hebben ze daar ook lekker stukje bluesmuziek!
Kortom: Erg goed, erg mooi, érg dat ie er niet meer is! Mijn absolute favoriet: One More Time!!! En dat de nummers 1 en 3, One More Time en What About Me er wat mij betreft boven uit steken zegt waarschijnlijk het meest over de schrijverskwaliteit van Marcus Malone!
Tracks:
01. One More Time
02. Texas Cutie
03. What About Me
04. Memphis Train