Review: Gary Hoey – Avalanche
Gary Hoey – Avalanche
Format: CD – Vinyl LP – Digital / Label: Wazoo Music Group
Release: 2025
Tekst: Harry Pater
Rock- en bluesgitarist Gary Hoey brengt zijn eerste album in zes jaar uit, ‘Avalanche’, op Wazoo Music Group, Hoeys eigen label. Gary wordt op 23 augustus 65 jaar en zijn muziekstijl lijkt tegenwoordig meer op de hardrock uit de jaren zeventig en tachtig dan op de blues.
‘Avalanche’ heeft als speciale gast Lita Ford (ooit bekend in The Runaways) als zangeres op You Know I Would en Gary’s zoon, Ian Hoey, is te horen op Dear Mama, een eerbetoon aan Gary’s moeder, en Summer’s Here. Gary zegt: “Avalanche is een terugkeer naar mijn rockroots. Het voelt heerlijk om het volume omhoog te draaien en plezier te hebben. Dit album was een therapeutisch album voor me. Ik heb het album ‘Avalanche’ (= lawine) genoemd, omdat het leven soms voelt als één ding na het andere.” Hoey schakelde zijn oude vrienden in om hem te helpen met opnemen: Matt Scurfield op drums, AJ Pappas op bas, Ian Hoey op gitaar en zijn nichtje Taylor op achtergrondzang.
En ja, opener en titelsong Avalanche begint meteen al als een stevige (hard)rock song met lekker gitaarwerk en prima zang én heeft een mooie dubbele gitaarsolo, waarvan ik aanneem dat Gary die twee keer heeft ingespeeld. Tweede track Unstoppable en de daaropvolgende song Maine To Mississippi zijn ook lekkere rockers, waarna Cold een mooie powerballad is. Angels & Devils is weer een lekkere rocker.
Het is fijn om na al die jaren Lita Ford weer eens te horen zingen op de tweede powerballad You Know I Would. Of zij ook de gitaarsolo speelt op deze song is me niet bekend, maar die klinkt ook geweldig. Break Free rockt ook weer lekker, terwijl Safe Place To Fall echt zo’n powerballad is die het in de tachtiger jaren goed had kunnen doen in de (Amerikaanse) hitlijsten.
Zoon Ian heeft een mooie zangstem en zingt op de akoestische ballad Dear Mama een mooi eerbetoon aan zijn oma (als ik het goed heb), met twee mooie gitaarsolo’s. Ook lekker vind ik Let’s Go, wat ook in de eind-seventies of begin-eighties een hit had kunnen zijn, met mooi gitaarwerk. Afsluiter en instrumental Summer’s Here is de meest poppy song van het album, met een prachtig gitaarintro en later opnieuw mooie dubbele gitaren van vader en zoon Hoey.
Kortom: wat mij betreft een mooi rockalbum dat in 2025 laat horen dat deze muziek 30-40 jaar geleden ook gemaakt had kunnen worden, klink absoluut niet gedateerd!
Tracks:
01. Avalanche
02. Unstoppable
03. Maine To Mississippi
04. Cold
05. Angels & Devils
06. You Know I Would
07. Break Free
08. Safe Place To Fall
09. Dear Mama
10. Let’s Go
11. Summer’s Here
Website: https://garyhoey.com/