Review: Burning Rope – Burning Rope

Burning Rope – Burning Rope
Format: CD – Digital / Label: Independent
Release: 2025
Tekst: Gerard Haarhuis
Voor de fans van Catfish zal 6 oktober altijd een gitzwarte dag zijn. Op 6 oktober 2024 overleed namelijk de frontman, zanger en gitarist Matt Long van Catfish, aan de gevolgen van kanker, op slechts 29- jarige leeftijd! Een ongelijke strijd die hij niet kon winnen. Als gevolg van zijn overlijden hield ook Catfish op te bestaan, een populaire band, bekend om zijn stevige bluesrock en scherp gitaarwerk. En daar sta je dan, of liever gezegd, daar zít je dan als overgebleven bandleden, waaronder vader Paul Long die in Catfish de keyboard-werkzaamheden voor zijn rekening had genomen. Groot verdriet, grote verslagenheid, met name voor vader én moeder Fiona Long.
Menigeen zou in een enorme dip kunnen geraken maar daar doe je jezelf en vooral ook je omgeving geen plezier mee. Je kunt je ook een stuk in de kraag drinken maar de volgende morgen spijkers in je kop, daar word je ook niet vrolijker van. Nee, vader Long nam na enige tijd een verstandig besluit: Hij ging weer muziek maken, had al langer een paar ideetjes voor songs, zocht een aantal fijne mensen bij elkaar, waaronder ook oud-bandleden van Catfish, het klikte en was Burning Rope geboren!
En laten we eerlijk zijn, hoe vaak zeggen we niet dat muziek de uitgelezen mogelijkheid is om verdriet, ellende, ongeluk en meer, een plek te geven, er uiting aan te geven, daarmee wellicht ook anderen tot troost te zijn en sowieso, hoe fijn is het om muziek te maken!!! Ieder op zijn en haar eigen manier. Een smartlap? Prima! Keiharde grunge? Ook goed! Blues? Bijna altijd goed! Gitaren erbij? Nog beter! Dus: Burning Rope met Burning Rope, in eigen beheer uitgegeven.
Een album met 10 nummers waarvan 2 covers.
Burning Rope bestaat uit de volgende bandleden:
– Paul Long – keyboards en vocals
– Adam Pyke – bass en backing vocals
– Mitch Weaving – drums
– Alex Voysey – guitar, lead en backing vocals
– Chloe Josephine – backing vocals.
Het album opent met Now More Than Ever, een lekkere stevige blues, veel background vocals. “It’s a long hard road that I have to travel”, als we weten dat het nummer geschreven is door vader Paul, dan snappen we boodschap wel! “You know I want you tonight, I need you tonight, I love you tonight, Now More Than Ever!” Vanuit die gedachte ontroerend mooi! Stevig, met veel vuur gezongen en heerlijke gitaarklanken. Die staat! “All the time you wasted, all those things you did, things you might regret now, enz.” – “Can’t go backwards!”
Dat is ook de duidelijke boodschap in Life In Reverse. Heel mooi gezongen door Paul en Alex. Fijne gitaarsolo die lekker “loopt” zoals ik dat noem. Fijne bas!! Oef! Een “groet” van Adam Pyke aan z’n overleden maatje Matt? Prachtig rustig tussenstuk! Aan het eind weer een frivole gitaarsolo. Ook top!
Something’s Got To Change, Part 1 kent in het laatste nummer op dit album ook een Part 2, maar daarover later. Een rustige blues, gitaar en keyboards, begeleid door bas en drums Een mooi verhaal in Something’s Got To Change, Part 1. “Something Got To Change, or nothing ever will.” Je weet dingen zó verrekte zeker, en toch… morgen kan alles anders zijn! “Another day of hoping, waiting ‘til the sadness dies” Something’s Got To Change, or nothing ever will!” Ook hier een heerlijke diepe bas! Aan het eind veel background vocals. Een heerlijke, héérlijke blues!!!
Bijna 7 minuten voor Have Mercy On The Criminal, een van de hits van Elton John. Have Mercy On The Criminal who is running for the law. “Praying Lord you gotta help me, I am never gonna sin again! “And you’ve never seen a friend in years, oh, it turns your heart to stone. Kortom, this is life! Nadrukkelijk gezongen door Paul waar Elton zeer tevreden over zou zijn, het geheel mooi gedragen door de keyboards van Paul waarin de gitaarsolo van Alex de hoofdrol weer krijgt, ritmisch ondersteund door drums met nog steeds de keyboards en background vocals van Chloe! Een hartekreet! En voor je het weet zijn de 7 minuten alweer voorbij.
Een strak ritme van de drums waar alweer die prachtige bas van Adam op aansluit, gitaar erbij en pa begint te zingen in Rise Up. “You get another chance, and you can do it again, what you gonna choose?, take a breath and count to ten”: Rise Up! “Coming back stronger, there’s nothing’s gonna stop me now!” Uitmondend in een stevige bluesrock met geweldig scherpe gitaarsolo! In deze vorm heeft het iets gospelachtigs en dat in zo’n kleine bezetting! Oef! Wat een heerlijk begin aan Anyway! Prachtig!
Dilemma: “You don’t know what you want and I can’t say what I need”! “Be careful what you do, be careful who you trust in this crazy world, wit hits many shades of grey.” Pure genietblues! Mocht dat woord nog niet bestaan, dan bij deze! Heerlijke gevoelvolle gitaarsolo!! Wat kan dat jong spelen!! “Hope we find a way, there’s got to be a way! Anyway. Inderdaad: Hoe dan ook!
Toen Soft Cell het nummer Tainted Love uitbracht in 1981, had het nummer z’n oorsprong al in 1964. Soft Cell ook bekend van Torch. Tainted Love, hier in de uitvoering van Burning Rope, heeft veel gelijkenissen met Soft Cell, met dit verschil dat Burning Rope er een tussenstuk in geplaatst heeft met een fragment van Know Your Enemy
waarin een rustige gitaar een bassolo begeleidt, waarna de draad weer opgepakt wordt met Tainted Love. Goed gevonden en sterk uitgevoerd, ook weer met een heerlijke gitaarsolo. Pa Paul zingt de longen uit z’n lijf! Tainted Love! Eindigend in een soort Free-jam. “Free” als Free van All Right Now. Mooi.
Before The Landslide, moet samen gezien worden met het volgende instrumentale nummer After The Landslide. In dit “eerste” deel is het zeker: Je luistert naar Pink Floyd en David Gilmour begint te zingen…! Niets van dat alles. Het is absoluut een sfeer zoals Pink Floyd die kan oproepen, maar de zang is toch echt van Paul Long! Compliment!!! “You have to sleep in the bed you made, live with the price you paid, follow the path you laid, Before The Landslide. Prachtig overdrachtelijke en beeldende tekst! Fijne gitaarsolo! “I could be you and you could be you, we can be all the things we wanted to be” – Before The Landslide. Prachtig! Top!
En dan gaat het nummer ongemerkt over in het volledig instrumentale After The Landslide, een traktatie van én vóór Paul en Alex waarin die twee zich mogen uitleven op hun keyboards en gitaar. Mocht er al een sfeertje hangen à la Pink Floyd, dan wordt dit nog sterker door de gitaarsolo à la Shine On You Crazy Diamonds! Ook dit is zó verschrikkelijk goed!!! Oef! Ondanks het abrupte einde. Dit had nog véél langer mogen duren, maar ja, aan al het goede komt té vroeg een eind. Daardoor blijft het goed, zullen we maar zeggen.
Niet dat het album hiermee afgelopen is. Nee, zeker niet want ik had jullie Something’s Got To Change, Part 2 beloofd. Feit is dat dit nummer één geheel vormt met de vorige twee nummers van de “Landslide”, ze gaan naadloos over in elkaar waardoor er een muziekstuk ontstaat van ruim 13 minuten. Heel mooi! Dit Something Got To Change, Part 2 heeft hetzelfde onderwerp als Part 1, maar dan vanuit tegenovergesteld perspectief… Ook lekker stevig. “I’m out on my own, with the night coming in.
Nowhere to go, I don’t know where to begin. Walking ‘round deadend streets, thinking about all the things I did wrong” en ja, dan zijn we terug bij het begin, bij Part 1.
Something’s Got To Change, steen ná steen, meter ná meter! “Life goes on while the river still flows (GH: ook verwijzend naar Part 1), I never could say where the time goes.” Dit laatste solo gezongen door Paul, zichzelf begeleidend op piano-klanken uit z’n keyboards.
Ik denk dat je dit nummer, dit album, met deze “voorgeschiedenis”, niet treffender had kunnen besluiten! Ondanks die voorgeschiedenis, prachtige muziek, mooie, diepe, ontroerende teksten, geweldige gitaarspeler, perfecte keyboards, sterke baspartijen en strakke drums. Kortom: dikke Top!
Mijn favorieten Now More Than Ever, Life In Reverse en Anyway met een eervolle vermelding als je de laatste 3 nummers als één geheel ziet, zoals het bedoeld is!
Op 22 oktober schreef ik de recensie van Sherman Robertson’s EP – ‘On More Time‘, Sherman die helaas (ook) overleden is en aan het eind van die EP merkte ik op dat mijn conclusie bij dat soort geweldig goede muziek er eentje zou kunnen zijn geweest van “Op naar de volgende”. Toen kon dat niet! Vandaag echter wel! Absoluut!
Laat Burning Rope alsjeblieft hun verdriet verwerken in een volgend album met nog meer van dit soort geweldig fijne (blues)muziek! Top! Top! Top!, en vooruit, van mij een hele vette “Oef!!!” Dan weten jullie het wel.
Tracks:
01. Now More Than Ever
02. Life In Reverse
03. Something’s Got To Change, Part 1
04. Have Mercy On The Criminal
05. Rise Up
06. Anyway
07. Tainted Love
08. Before The Landslide
09. After The Landslide
10. Something’s Got To Change, Part 2
Website: https://www.burningrope.co.uk/
