Jake Shimabukuro – Trio
Format: CD – LP – Digital / Label: Mascot Label Group – Music Theories Recordings
Release: 2020
Tekst: Peter Marinus
Hoort de ukulele thuis in de rockmuziek? In het verleden dook het instrument slechts af en toe op in de pop/rock. Onder andere bij Labi Siffre (“It Must Be Love”), de idiote muziek van Tiny Tim en op het ‘Ukelele Songs’ album van Eddie Vedder.
Maar na het beluisteren van dit album van de Japanse ukelele speler Jake Shimabukuro kan de vraag definitief met een dikke JA beantwoord worden.
Jake heeft de ukelele namelijk elektrisch versterkt en haalt er vervolgens de meest verrassende klanken uit. Hard scheurend en rockend maar ook mooi melodieus als een harp.
Jake startte zijn carrière in bands als Pure Heart en Colon maar brak solo pas echt door. Van zijn zestien (ja, zetsien!) soloalbums belandden er zes in de Billboard Top 5 World Album Charts terecht en dat wil toch wel wat zeggen!
Naast Jake zijn Nolan Verner (bas) en Dave Preston (drums, percussie) te horen.
In de opener, When The Masks Come Down, klinkt de ukulele als een sprankelende elektrische gitaar met een majestueus galmende, haast The Edge achtig, geluid maar ook als een rauw scheurende gitaar. Qua stijl worden elementen uit de fusion gemengd met stevige Jeff Beck-achtige rock. Tussendoor laat Jake zijn ukelele ook “gewoon” als ukelele klinken.
Twelve klinkt als een sprankelende, gepassioneerde mx van flamenco en harpmuziek. Krachtig en stuwend. Ook voor een twangend Spaghettiwestern geluid draait Jake zijn ukelele niet om in Resistance. Apart genoeg duiken er dan ook nog eens Pink Floyd-achtige invloeden op.
In het vrolijk swingende Red Crystal gaat Jake op de Santana-achtige latin toer waarin zijn ukelele klinkt als een krachtige flamencogitaar. Morning Blue is rustgevend als in de beste ambient muziek en Summer Rain zou zo als filmmuziek voor een warme, romantische film kunnen fungeren. Dit nummer dwarrelt al zwevend je gehoororganen binnen.
En dan komt Pink Floyd daadwerkelijk voorbij zetten in de cover van Wish You Were Here en die klinkt in Jake’s uitvoering sprankelend symfonisch.
Vervolgens klinkt de blues op de ukelele in Fireflies. Een vibrerend broeierig nummer met Jake op de slide ukelele (?) In Wai’Alae klinkt de ukelele als….een ukelele in een nummer dat o.a. bekend is van de uitvoering van the Pahinui Hawaiian Band.
In On The Wing lijkt het alsof George Harrison even naar de aarde is teruggekeerd om een bijdrage te leveren aan een sfeervoil, haast Celtic, folknummer.
Jake soleert sfeervol over ukelele loops in Strong In Broken Places en de afsluiter Landslide is het enigste vocale nummer op het album. Hierin hoor je de Stevie Nicks-achtige zang van Rachel James (van de band Dearling).
Jake Shimabukuro bewijst dat de ukelele wel degelijk een plek in de rockmuziek verdient!
Een zeer indrukwekkend album! En heren gitaristen, ik zou ook maar eens een ukelele aan gaan schaffen!
Tracklist:
01. When The Masks Come Down
02. Twelve
03. Resistance
04. Lament
05. Red Crystal
06. Morning Blue
07. Summer Rain
08. Wish You Were Here
09. Fireflies
10. Wai’Alae
11. On The Wing
12. Strong In Broken Places
13. Landslide
Website: Jake Shimabukuro