Review: The Bros. Landreth – Dog Ear

 

The Bros. Landreth - Dog Ear

The Bros. Landreth – Dog Ear
Format: CD – Vinyl LP – Digital / Label: Birthday Cake Records
Release: 2025

Tekst: Henk Hekkelman

Voortbouwend op de energie van hun recente liveoptredens en een hernieuwd gevoel van creatieve vrijheid keerden The Bros. Landreth terug naar de studio voor hun vierde album ‘Dog Ear’. Het resultaat is een plaat die klinkt alsof hij vanzelf is ontstaan: warm, losjes, maar met een duidelijke emotionele kern. Dit is zo’n album dat wortelt in de Amerikaanse roots, maar zich niet laat vastpinnen op één genre. Blues, soul, funk, R&B en Americana lopen hier naadloos in elkaar over.

‘Dog Ear’ ademt het leven van muzikanten die al van jongs af aan onderweg zijn. Dave en Joey Landreth groeiden letterlijk op tussen de biertafels en versterkers, en dat hoor je. Hun muziek voelt doorleefd, eerlijk en vrij van opsmuk. Tegelijkertijd is dit een uitgesproken persoonlijk album, waarin thema’s als familie, vaderschap, broederschap en het zoeken naar houvast centraal staan. Zoals de band zelf zegt: het gaat over proberen een constante factor te zijn in het leven van de mensen die je liefhebt. Net als omgevouwen hoekjes in een dierbaar boek markeren de songs de belangrijke momenten onderweg.

De opener Sunrise, Sunset zet meteen de toon. Een ingetogen, fingerpicked blues met een soulvolle gloed, waarin rust en reflectie overheersen. Die sfeer wordt direct doorbroken door I’ll Drive, een rauwe, funky roadhouse-blues die ruikt naar asfalt, stof en lange nachten. Dit is The Bros. Landreth op hun meest fysiek: een nummer dat live ongetwijfeld voor wiegende heupen en brede glimlachen zorgt.

Met Half of Me schakelt de band terug naar een warmere Philly-soul vibe. Het nummer heeft een onweerstaanbare hook en nestelt zich snel in je hoofd. Vincent is toegankelijker en radiovriendelijk, met een melodie die blijft hangen en een refrein dat zachtjes zweeft, zonder zijn emotionele gewicht te verliezen.

Een absoluut hoogtepunt is Half Moon Eyes, waarin de harmonieën rijkelijk vloeien en Bonnie Raitt haar stem subtiel maar onmiskenbaar toevoegt. Haar aanwezigheid voelt niet als een gimmick, maar als een natuurlijke verlenging van het geluid van de band. Halverwege het album verrast Tumbling Wild met een hypnotische groove, spaarzame gitaren en bijna filmische percussie in Americana-vorm. Het is een van de meest avontuurlijke momenten op de plaat.

Het titelnummer Dog Ear is misschien wel het emotionele hart van het album. Minimalistisch opgebouwd, met veel ruimte voor stem en harmonie, klinkt dit als een liefdesbrief aan hun kinderen en aan alles wat blijft wanneer het leven voorbij raast. Knuckles gooit het over een andere boeg: jazzy, soulvol en introspectief, met opnieuw Bonnie Raitt die hier prominenter aanwezig is en het nummer extra scherpte geeft.

De laatste fase van het album blijft sterk. Let Me Down Easy en Wide Awake and Dreaming ademen een ontspannen West Coast-sfeer, ergens tussen Little Feat en de zachtere momenten van Eagles. Afsluiter Strange Dear is een spookachtige ballad die langzaam uit elkaar valt, een subtiele maar indrukwekkende finale.

‘Dog Ear’ is geen album dat schreeuwt om aandacht; het nodigt je uit. Het blijft hangen, groeit bij elke luisterbeurt en vindt – zoals de band hoopt – misschien een klein, nuttig hoekje in je leven. Voor liefhebbers van Bonnie Raitt, Little Feat en moderne rootsmuziek met hart en ziel is dit een absolute aanrader. The Bros. Landreth bewijzen hier opnieuw dat ze niet alleen uitstekende songwriters en muzikanten zijn, maar ook vertellers die hun verhaal durven delen.

Tracks:
01. Sunrise, Sunset
02. I’ll Drive
03. Half of Me
04. Vincent
05. Half Moon Eyes
06. Tumbling Wild
07. Dog Ear
08. Knuckles
09. Let Me Down Easy
10. Wide Awake and Dreaming
11. Strange Dear

Line-up:
Guitars, vocals – Joey Landreth
Bass, vocals – Dave Landreth
Drums, vocals – Roman Clarke

With additional performances by:
Vocals (track 5, 8) – Bonnie Raitt
Vocals (track 11) – Begonia
Keyboards (tracks 2-11) – Glenn Patscha
Tambourine (on track 4) – Joseph Lorge
Additional guitars (track 5, 8, 9 – Murray Pulver
Acoustic guitar (track 6) – Dave Landreth
Violin, Viola and string arrangment (track 9) – Ben Plotnick
Cello (track 9) – Kaitlyn Raitz
Piano (track 11) – Joey Landreth

Website: https://www.thebroslandreth.com/