Who Are You: The Artwoods
In de jaren ’60 en ’70 verscheen een groot aantal albums van artiesten, die bij het grote publiek nooit bekend raakte. Daardoor was dit soort albums gedoemd om in de zogenaamde “uitverkoopbakken” te belanden. Hopend, dat er een persoon langs zou komen, die nieuwsgierig genoeg zou zijn om de betreffende artiest eens te gaan uitproberen.
Om die artiesten nu eens uit de vergetelheid te trekken hebben we de rubriek:
“Who Are You”
Tekst: Peter Marinus
Terugkijkend in de muziekgeschiedenis zou je de Britse band the Artwoods als een soort “supergroep” kunnen bestempelen doordat sommige leden later in “grote” bands als Deep Purple en John Mayall’s Bluesbreakers terecht zouden komen.
De band werd opgericht (en vernoemd naar) zanger Arthur Wood, de broer van Faces en Rolling Stones gitarist Ronnie Wood. Arthur zat kortstondig in Alexis Korner’s Blues Incorporated in 1962 en vormde in die zelfde periode zijn Art Wood Combo.
Nadat toetsenist Jon Lord en gitarist Derek Griffiths zich bij deze band aansloten werd de bandnaam gewijzigd in the Artwoods. Ook drummer Keef Hartley en bassist Malcolm Pool sloten zich aan.
De band ontwikkelde zich tot een zeer populaire live band met de 100 Club in Londen als thuisbasis.
Al snel werd er een contract getekend bij Decca Records. De eerste single Sweet Mary, een Leadbelly cover, verkocht matig maar bezorgde de band wel genoeg publiciteit en een optreden in het TV programma Ready Steady Go!
Ook de tweede single Oh My Love verkocht matig. De derde single I Take What I Want bereikte wel de hitlijsten in 1966 met nummer 28 als de hoogste positie. Door de matige verkoopcijfers werd de band gedropt door Decca waarna ze een contract tekende bij Parlophone Records waar de single What Shall I Do verscheen, opnieuw weinig succesvol.
In een wanhopige poging om een hit te scoren werd een single uitgebracht onder de naam St. Valentine’s Day Massacre op het Fontana label. Op het moment dat deze single verscheen hadden the Artwoods er in 1967 al het bijltje bij neergegooid.
Art Wood ging verder in de grafische kunst en zou later optreden met the Downliners Sect. Drummer Keef Hartley ging naar John Mayall’s Bluesbreakers en Jon Lord was de mede-oprichter van Deep Purple.
Er zijn twee compilatiealbums van the Artwoods verschenen. De eetste, ‘100 Oxford Street’ op het Edsel label en de tweede ‘Singles A’s & B’s in 2000’ op het Repertoire label.
Art Wood overleed in 2006, Jon Lord overleed in 2012 en Keef Hartley overleed in 2011.