Hodja – We Are The Here And Now
Format: CD – Digital / Label: Nois-O-Lution Records
Release: 2019
Tekst: Peter Marinus
Dat er in het garagerock/blues genre niet alleen maar simplistisch en rauw geragd wordt, bewijst het nieuwe album van het Amerikaanse trio Hodja. In hun muziek zijn namelijk, naast een enorm fuzzgehalte, ook invloeden van de kunstzinnige wave van Pere Ubu, de rauwe eigenwijsheid van the Fall en het donkere geluid van Morphine te ontdekken.
Het trio is gevormd rond de uit New York afkomstige zanger Gamiel Stone, die een verleden heeft met bands als the Fun Lovin’ Criminals, Reverend Shine Snake Oil Co. en the Screaming Headless Torsos. Hij wordt bijgestaan door drummer F. W. Smalls (ook van Reverend Shine Snake Oil Co.) en de Deense gitarist Tenboi Levinson.
Het album gaat razend van start met de woeste hink-stap-sprong garageblues van God Of War, dat gevuld is met snerpende en piepende fuzzgitaarlicks maar waarin ook plotseling een funky Fun Lovin’ Criminals geluid opduikt. De wanhopig uitgebrulde zang van Gamiel domineert het nummer.
Verrassend genoeg begint We Are The Here And Now daarna met een zeer intiem zwevend psychedelisch geluid in een broeierige en dreigende sfeer. Funky drums openen het akoestisch groovende Strike Up The Band met rauwe doorleefde zang. In het donker raggende Wasted klinken de nodige Ubu, Fall en Morphine invloeden door. Gamiel brult zijn zang er op een zeer intense wijze uit.
In I.D. laat het trio zich van een breekbare kant horen, compleet met een intieme xylofoon maar ook met recht in je gezicht exploderende fuzz uitbarstingen. Een donker golvende en schurende synthesizer opent het rauwe countryblues-achtige Fronting met een broeierige akoestische slide en schurende elektrische fuzzgitaar. Chicago lijkt als “Voodoo Chile” te beginnen maar ontpopt zich als een een smerig, hoekig, riffend potje funky garageblues met bizar stotterende zang en een loeihard schurende gitaar. The Serpents Path klinkt als een loom broeierig swampblues nummer met een zweterige slide en grommende zang. Clear is een soort ADHD-achtige garageblues boogie met hoekig raggende riffs, een hoog fuzzgehalte en de brullende wanhoopsstem van Gamiel.
De aflsuiter is een zeer bizarre cover van het Black Sabbath nummer “Fearies Wear Boots” dat hier Fearies Wear Boots Revisited heet. Het klinkt alsof het wordt uitgevoerd door een flink aangeschoten Link Wray en Captain Beefheart als zanger. Een cover, die klinkt als een ware fuzzstorm!
Het trio Hodja bewijst met dit album dat er in de garagerock/blues wel degelijk alle ruimte is voor de nodige experimenten. Zeer eigenwijs en zeer lekker!
Tracklist:
01. God Of War
02. We Are The Here And Now
03. Strike Up The Band
04. Wasted
05. I.D.
06. Fronting
07. Chicago
08. The Serpents Path
09. Clear
10. Fearies Wear Boots revisited
Website: Hodja