Review: Metallica – 72 Seasons

 

Metallica - 72 Seasons

Metallica – 72 Seasons
Format: CD – Vinyl LP – Digital
Label: Blackened Recordings
Release: 2023

Tekst: Harry Pater

Mijn eerste Metallica concert was tijdens de Damaged  Justice Tour op 5 november 1988 in de Groenoordhallen in Leiden, die niet echt bekend stonden voor hun geweldige geluid tijdens concerten, al viel het me in 1984 en 1986 bij Queen nog wel mee, maar daar stond ik dan ook bijna vooraan.

Ik was die avond niet voor Metallica gekomen, want dat vond ik kolereherrie, maar voor opener Queensrÿche, want die muziek lag me wel en vond het een mooi concert. Ik zat op de tribune links van het podium en omdat dit al het 2e of 3e concert van die week was (het 1e en 2e waren in Duitsland) en ik de afgelopen dagen weinig slaap had gehad (want heel laat thuis) en overdag gewerkt, was ik behoorlijk moe.

Gelukkig draag ik sinds Motörhead op het Lochem festival in 1980 altijd oordoppen bij (zeker metal- en hardrock-) concerten. Het was voor mij de allereerste keer dat ik bij een concert in slaap ben gevallen!?! Ik vond de intro’s doorgaans erg goed, maar het heavy trash geweld van Metallica kon me niet boeien. Vlak voor de toegiften werd ik weer wakker, mijn fotograferende collega mocht/moest met zijn collega’s foto’s maken tijdens de toegift, toen de vier bandleden al helemaal doorweekt waren van het zweet. Overigens was deze collega kort daarvoor ook eens in slaap gevallen tijdens een optreden van het Canadese punkachtige trio No Means No. We stonden dus gelijk 😉

In de jaren hierna heb ik Metallica meerdere keren live gezien, eerst met Jason Newstedt op bas en jaren later, toen die vervangen was door Robert Trujillo en de band al veel succes had na het ‘Black Album’ Metallica. In Oldenburg of Bremen zag ik de band voor het eerst ‘in the round’, wat ze deze week ook doen in de Ziggo Dome, dus zo nieuw is dat niet…

De cd Metallica (oftewel ‘The Black Album’, uit 1991) bracht voor mij een betere Metallica sound met niet alleen die grote hits maar ook beter genietbare songs. Metallica na de restyling (kortere haren e.d.) vond ik muzikaal minder goed. Met name ‘St. Anger’ vond ik niet echt te pruimen (kan geen enkel nummer noemen zonder te kijken) en dat verschrikkelijke Lulu met Lou Reed had ik het liefst nooit gehoord, wat een bagger! Heb meerdere concerten gevolgd die op tv werden uitgezonden en muzikaal kon ik dat doorgaans wel hebben, al irriteerde de drumsound me (zoals vorig jaar op Pinkpop) me vaak. Niet dat ik Lars Ulrich een slechte drummer vind, het gaat me vooral over die sound. Op ’72 Seasons’ is dat gelukkig sterk verbeterd!

Zoals gebruikelijk heeft James Hetfield alle teksten geschreven en hij gaat daarin in op zijn gevecht tegen drank en dope, waarvan hij al eerder was afgekickt maar die verslaving was helaas teruggekeerd. ’72 Seasons’ betekent 18 jaar en gaat over de eerste 18 jaar van zijn leven. Alle twaalf songs werden door James en Lars geschreven, waarvan vier samen met Kirk en drie samen met Bob.

Muzikaal klinkt het allemaal weer als vanouds op dit album (cd en dubbelelpee). Tijdens de coronapandemie, in maart 2021 zijn de mannen in hun eigen studio aan de opnamen begonnen, terwijl ze alles in november 2022 alles klaar hadden. Vier singles waren al een voorbode voor het album, dat uiteindelijk op 30 maart werd uitgebracht en meteen een verkoopsucces werd.

De productie is wat mij betreft ook dik in orde, verzorgd door Greg Fidelman in samenwerking met Ulrich en Hetfield. Fidelman deed ook de mix, wat hij ook deed bij ‘S&M 2’ (2020) het vorige Metallica album ‘Hardwired… to Self-Destruct’ (2016).

Waarom Kirk Hammett en Bob Trujillo hierbij niet betrokken zijn is mij niet bekend, wellicht dat er dan te veel ruzie zou ontstaan? In elk geval spelen Bob en Kirk een grote en belangrijke rol op de plaat, met een uitstekende bassound en geweldige gitaarsolo’s.

Het album telt twaalf tracks en duurt ruim 77 minuten en is wat mij betreft het absoluut beste studioalbum sinds dat zwarte album waarmee de victorie begon. In vrijwel alle Europese landen is inmiddels de eerste plaats op de albumlijsten bereikt, evenals in Canada, Japan, Australië, Nieuw-Zeeland en de Verenigde Staten. En dat binnen één maand!

Tracks:
01. 72 Seasons
02. Shadows Follow
03. Screaming Suicide
04. Sleepwalk My Life Away
05. You Must Burn!
06. Lux Æterna
07. Crown Of Barbed Wire
08. Chasing Light
09. If Darkness Had A Son
10. Too Far Gone?
11. Room of Mirrors
12. Inamorata

Line-up:
James Hetfield – Zang, Gitaar
Lars Ulrich – Drums
Kirk Hammett – Gitaar
Robert Trujillo – Bas

Website: https://metallica.com/