Recensie: Steve Hackett – Under A Mediterranean Sky
Steve Hackett – Under A Mediterranean Sky
Format: CD – 2LP – Digital / Label: InsideOut Music
Release: 2021
Tekst: Tom Wouters
Ex-Genesis gitarist Steve Hackett heeft met ‘Under A Mediterranean Sky’ een tweede akoestisch album gemaakt sinds ‘Tribute’ uit 2008. Dat akoestische betreft echter alleen de gitaar die Hackett op dit album bespeelt. ‘Under A Mediterranean Sky’ is namelijk vooral ook een orkestraal album en klinkt als de soundtrack voor een nog niet gemaakte film over een reis langs de Middellandse Zee.
Samen met Roger King, de toetsenist uit zijn touring band, schreef Hackett 11 stukken, die onder te verdelen zijn in orkestrale stukken en akoestische stukken, waar Steve Hackett puur solo speelt.
De reis langs de Middellandse Zee start overdonderend orkestraal in Mdina (The Walled City), een stad gelegen op Malta. Het is breed uitgedragen filmmuziek, waarin het gitaarwerk van Hackett dreigt te verdrinken.
Beter is wat dat betreft het Noord-Afrikaans klinkende Sirocco (de hete woestijnwind die vanuit de Sahara over de Middellandse Zee waait). In dit nummer vloeien de orkestrale klanken en de percussie mooi samen met Hackett’s fabelachtige gitaarspel.
Dat geldt ook voor The Memory Of Myth, dat een Spaans karakter heeft met het flamenco-achtige gitaarspel van Hackett als hoogtepunt. De orkestrale reis voert ons verder naar Pompeï, naar het Casa Del Fauno (Het Huis van de Faun), dat als een Italiaanse wals klinkt. Nog spannender wordt het dan in het oriëntaalse The Dervish And The Djin met prachtige orkestrale muziek, percussie en een oriëntaalse solo van Hackett.
Op weg naar Andalusië hebben Hackett en King zich overtroffen met het mooiste orkestrale stuk van het album, Andalusian Heart, een prachtige Spaanse compositie.
Tussen deze orkestrale (film)muziek staan vier geheel akoestische gitaarstukken, die wat mij betreft de hoogtepunten vormen van dit overigens prachtige album. Steve Hackett solo akoestisch is adembenemend mooi. Dat begint al met Adriatic Blue, waar zijn spel af en toe herinneringen wakker maakt aan het akoestische gitaarspel van John McLaughlin.
Prachtig is ook de folksong Joie de Vivre, zoals ook Lorato (Liefde in de Afrikaanse Tswana taal) een mooie folksong is. Tenslotte loopt Hackett ook niet weg voor een echt klassiek stuk in Scarlatti Sonata, dat een hommage is aan de Italiaanse sonatecomponist Domenico Scarlatti.
Met Under The Mediterranean Sky heeft Steve Hackett een formidabel soundtrack album gemaakt, waarin hij aantoont een fenomenale gitarist te zijn, ook op de akoestische gitaar.
Website: Steve Hackett
