Robbert Duijf – Dangerous Mood
Format: Vinyl – Digital / Label: Eigen Beheer
Release: 2021
Tekst: Gerrit Schinkel
Zanger-gitarist Robbert Duijf (1974) maakt traditionele rootsmuziek en is geïnspireerd door grootheden als Charlie Patton, Lead Belly, Robert Johnson, Son House, Dave van Ronk, Michael de Jong en John Renbourn.
Duijf vormde een aantal jaren met zanger-mondharmonicaspeler Guido Brassé het Limburgse duo Third House On The Left. Van dit duo verscheen in 2017 het album ‘Love To See You Cry’.
In 2019 brengt Duijf zijn eerste soloalbum ‘Going Home’ uit. In datzelfde jaar wint hij de finale van de Dutch Blues Challenge in Nieuw Vennep in de categorie solisten. Hij mag dan in 2020 Nederland vertegenwoordigen tijdens de International Blues Challenge in Beale Street in Memphis, Tennessee, alwaar hij tot de halve finale doordringt.
Meestal speelt Robbert als soloartiest, maar hij wilde nu wel eens iets anders proberen. Dus stapt hij begin 2020 met een aantal getalenteerde musici de Husky Studio’s in zijn woonplaats Heerlen binnen. Om een lp op te nemen. Zo’n zwarte schijf, want volgens Duijf was het altijd al zijn jongensdroom om ‘iets op vinyl te doen’.
Eind vorige maand verscheen, alleen digitaal en op vinyl, zijn nieuwe album ‘Dangerous Mood’, een album zonder overdubs, alles in één keer live ingespeeld en geproduceerd door Angelo Bombrini.
De sfeer en stijl van John Lee Hooker is in het openings- en titelnummer Dangerous Mood meteen aanwezig. ‘Maak niet te veel plannen voor de toekomst, leef nu’ is het motto van de rustige ingetogen countryblues Oh Death.
Dat Robert Duijf geïnspireerd is door Michael de Jong is te horen in het mooie melodieuze Fools Parade. ‘Wees aardig en neem het leven niet te serieus’.
Lap-steel, fijne baslijnen en mooi akoestisch gitaarspel horen we in Like a Wolf, het verhaal over de eerste wandeling door het bos nadat zijn hond was overleden. Het tempo gaat omhoog in Running, een liedje over iemand die op de vlucht is.
In het vrijwel a capella My Town brengt Duijf een korte maar mooie ode aan zijn woonplaats Heerlen. Heroïne is weer in de stijl van John Lee Hooker. In Going Home brengt Duijf een prachtig saluut aan een van zijn andere grote voorbeelden, Charlie Patton.
Mooi is hier de samenzang met Maud Knubben. Ook in het enigszins onheilspellende I Am the Devil, is de vocale bijdrage van Knubben mooi. De countryblues Troubles is gebaseerd op een waargebeurd verhaal.
In het laatste nummer, het emotionele Ship Wreck, zingt Duijf hoe moeilijk het omgaan is met verslaving.
Conclusie:
De verhalen op ‘Dangerous Mood’ worden door Robbert Duijf puur, eerlijk een passievol muzikaal omlijst. Een voortreffelijk album.
Line-up:
Robbert Duijf – zang, akoestische gitaar
Angelo Bombrini – lapsteel, keys, banjo, percussie, handclap, backing vocals
Gino Bombrini – drums, bas (track 1,7)
Michel Henquet – upright bas (track 4,5,9)
Maud Knubben – zang
Website: Robbert Duijf
