Oscar Benton & Johnny Laporte – Mirrors Don’t Lie
Medium: CD – Vinyl / Label: Sounds Haarlem Likes Vinyl
Releasedatum: 6 december 2019
Tekst: Fons Delemarre
Dominee Gremdaat zou zeggen: “Kent u die zin, out of the box denken?” Nou, als Johnny Laporte en Oscar Benton die zin niet kennen, dan weten ze wél hoe ze dat moeten doen. Wat een onverwachte, bonte mix van muziekstijlen buitelt over elkaar heen op hun nieuwe album ‘Mirrors Don’t Lie’.
En toch klinkt de cd (ook op vinyl uitgebracht door Sounds Haarlem) als een eenheid (later meer daarover). Dat komt voor een groot deel voor rekening van Oscar Benton, die alle nummers zingt, spreekzingt en met zijn kenmerkende stemgeluid zodoende bij je binnenbrengt.
Benton zat nog niet zo lang geleden in verzorgingstehuis Velserduin in IJmuiden, maar zesentwintig songs verder heeft hij – met de steun, inzet en passie van zijn vriend Johnny Laporte- de verzorging daar achter zich gelaten en geniet hij, getrouwd en wel, van zijn hervonden vrijheid.
Eclectisch, dat is misschien wel een passende omschrijving van de muziek op ‘Mirrors Don’t Lie’. Beluister het muzikale avontuur van Oscar, Johnny en hun muzikanten en laat je meevoeren op de golven van een verscheidenheid aan emoties en gevoelens, want het staat er allemaal op: vette blues, met bluesharp van Kim Snelten (Better Treat Her Right) en funky stuff als Dont’t Take Me To The Gym, Jim, met Saskia Laroo op trompetten.
Op de crooner Heart Repair mag ze ook nog even laten horen hoezeer ze schatplichtig is aan Miles Davis. Leo Sienot zorgt op dit nummer voor de strings. Dezelfde Sienot krijgt op Can You Spare me A Dime terecht een vermelding voor zijn vette gitaar-riff.
Heel anders is dan weer de soundscape Saint Petersburg Cries, waar niet allen meeuwen te horen zijn maar ook Little Axe in de verte doorklinkt. En zo gaat het maar door. When We Don’t Breathe, met elektronische drums en Balkan-getinte, geluidsgemanipuleerde sologitaar is een modern, stampend dansnummer, maar er is ook een country-getinte huppeldeuntjes als het ska-achtige Sometimes I Wonder. Johnny Laporte’s Sometimes I Wonder is een vrolijke variant op Don’t Worry Be happy, die vervolgens naadloos en zonder problemen gevolgd wordt door een bluesy ballads als No Hunger No Fear.
Jazzinvloeden klinken door in de jam That’s What I Wanna Do (met ook Jan Akkerman op gitaar) en in Bad Luck And Trouble en You Told Me laat Laporte horen dat hij al jarenlang een van de gitaristen van Barrelhouse is. Op de heerlijke Hammond van Rob van Donselaar is in de powerballad You Told Me gelukkig niet bezuinigd.
Johnny Laporte is zeer trots op ‘Mirrors Don’t Lie’ en deinst er sinds kort terecht niet voor terug om zich songwriter, producer, arrangeur en multi-task muzikant te noemen. De opnames van de verschillende onderdelen van het album (zang, diverse instrumenten) vonden veelal los van elkaar plaats op verschillende locaties. Benton zong in de kleine zangcabine in zijn verzorgingstehuis, Laporte nam van alles op in diverse studio’s en Saskia Laroo ‘deed haar ding’ in Amerika.
Toch klinkt het geluid als een eenheid, waarlijk een verdienste! Het eindresultaat ‘Mirrors Don’t Lie’ is een onverwacht avontuurlijk, niet standaard en dus interessant bluesalbum. Laat je niet op het verkeerde been zetten door de hiervoor genoemde veelheid aan invloeden, maar geniet met volle teugen van een kwalitatief hoogstaand, veelzijdig luisteralbum.
CD-presentatie: 27 december, Het Patronaat Haarlem. Als toegift bij deze recensie volgen hier nog de zeer leesbare anekdotes, details en bijzonderheden van Johnny Laporte over ‘Mirrors Don’t Lie’.
Hij schrijft het volgende.
‘Mirrors Don’t Lie’ bevat 14 songs, alle eigen composities. Achter iedere song zit een verhaal of anekdote.
01 Better Treat You Right
Kim Snelten op Blues Harp. Broer John Snelton heeft een blues radioprogramma bij RTV Amstelveen. De partij van Kim is ingespeeld in John’s studio en is Live uitgezonden op dat moment. Uniek! Pure blues maar toch weer anders.
02 Don’t Take Me To The Gym, Jim
In een bepaalde periode was Oscar veel te zwaar en dik, kon zich nauwelijks bewegen, zat in een rolstoel. Moest van het tehuis op een zwaar dieet en meer bewegen. Daar had Oscar een hekel aan, vooral dat hij geen alcohol mocht. Discobeat met ouwerwetse soul riffs en met mooie trumpets van Saskia Laroo; op de achtergrond hoor je geluiden vanuit de fitnessroom.
03 Bad Luck And Trouble
Oscar’s vrouw is er vandoor met iemand anders en zijn geld is weg. Hij is in staat ze te vermoorden. Doet me denken aan nummers in de stijl van The Band.
04 St Petersburg Cries
In mei 2018 traden we op in St Petersburg. Die geweldige stad inspireerde me om er een nummer over te schrijven. Een liefdesliedje over hoe een stad kan veranderen als je iemand mist. We zijn bijgestaan door een Russische fan (Igor) die geholpen heeft met de tekst en door een tolk, Svetlana. Zij heeft ervoor gezorgd dat Oscar verstaanbaar Russisch kon inspreken en inzingen. Leuke ervaring. Melancholiek liedje met sinistere Twin Peaks basgeluiden.
05 Mirrors Don’t Lie
Wees eerlijk tegenover jezelf, herken en erken je fouten en herstel ze voor het te laat is. Mooi pianospel van Rob van Donselaar.
06 Can You Spare Me A Dime
Ik kwam wekelijks bij Oscar in het verzorgingstehuis om opnames te maken. Iedere keer als ik wegging vroeg hij mij om een tientje, voor in het café, bleek achteraf. Dat deed me denken aan zwervers/junkies in Amsterdam toen ik daar werkte; die vroegen me altijd om een gulden voor een kop koffie. Ouwerwetse Hammond klanken van Rob.
07 When We Don’t Breathe
Experimenteel, avontuurlijk nummer met een tekst die gaat over loslaten.
If you wanna go now, take that walk
Fly away…. just as long as you stay
08 Just Can’t Hide My Love For You
Vrolijk deuntje, overgehouden aan een vakantie op Zanzibar. Zoon Julian spreekt een paar zinnen in Swahili en Bob Dros doet voice percussie door repeterend ritmisch de namen te noemen van Kongolese machthebbers, Lumumba, Kasafubu, Mobutu, Tjombe.
09 Heart Repair
Ik hou van dit nummer. Oscar probeert met zijn eenmanszaak, Heart Repair genaamd, een getrouwde vrouw te versieren. Hij wordt daarbij geholpen door de prachtig gespeelde trumpets van Saskia Laroo en een heerlijke contrabaspartij van Edwin Korzilius.
10 Now I Am Coming Home
Oscar praat met zijn overleden ouders en zegt dat hij thuiskomt na een zwaar teleurstellend leven. Een gitaar-piano duel vond ik er mooi bij passen.
11 Sometimes I Wonder
Het was 32 graden buiten toen ik dit nummer arrangeerde en inspeelde. Een ukelele en een fluitje geven een broeierig sfeertje bij dit ongecompliceerd deuntje. Blijft toch blues.
12 No Hunger No Fear
De wereld moet veranderen en alleen God kan dat doen. Stop die oorlogen waarbij altijd kinderen worden gescheiden van hun ouders. Heerlijke sfeer heeft dit nummer met ingehouden spanning en agressie.
13 That’s What I Wanna Do (Jam)
Eind februari lag ik voor een operatie in het ziekenhuis. Een dag voor de operatie stuurde ik Jan Akkerman een mail of hij mee wilde doen aan dit album en ik liet de studio hem een track toesturen. Toen ik bijkwam na de zware operatie las ik het mailtje van Jan, ingespeeld en doorgestuurd naar de studio! In deze jazzy tune eist Jan Akkerman de hoofdrol op, geweldige riffs heeft hij ingespeeld, nee geen effecten. Hou het clean Johnny! Ok Jan.
14 You Told Me
Een twaalf maten slow blues door Oscar ingezongen in A mineur maar ingespeeld in A majeur. Het resultaat is verbluffend, je hoort er niks van, haha. Prachtige Hammond solo van Rob en ik kon heerlijk tekeer gaan met een gitaarsolo op Gibson Les Paul. Zou Mike Bloomfield dat ook zo gespeeld hebben?’
Tot zover Johnny Laporte.
Tracks:
01. Better Treat You Right
02. Don’t Take Me To The Gym, Jim
03. Bad Luck And Trouble
04. Saint Petersburg Cries
05. Mirrors Don’t Lie
06. Can You Spare Me A Dime
07. When We Don’t Breathe
08. I Just Can’t Hide
09. Heart Repair
10. Now I’m Coming Home
11. Sometimes I Wonder
12. No Hunger No Fear
13. That’s What I Wanna Do (jam)
14. You Told Me
Website: Oscar Bneton
