Nightwish – Human. :||: Nature.
Format: CD – LP – Digital / Label: Nuclear Blast
Release: 2020
Tekst: Ella-Milou Quist
Maar liefst vijf jaar na het album ‘Endless Forms Most Beautiful’ is de Finse symfonische metalband Nightwish terug met ‘Human Nature’, het tweede studioalbum met Neerlands trots, Floor Jansen.
Eindelijk behoeft de frontvrouw en zangeres geen introductie meer in eigen land want sinds het televisieprogramma Beste Zangers (2019) weet iedereen wie ze is. Toch heeft ze al een lange voorgeschiedenis in de muziek.
Van 1997 tot begin 2009 was Jansen de frontvrouw van de Nederlandse metalband After Forever. Vanaf 1999 studeerde ze aan de Rockacademie in Tilburg, met als klasgenoten Danny Vera en Jacqueline Govaert, waar ze in 2003 afstudeerde. Naast haar bezigheden bij After Forever gaf ze tevens zangles. In februari 2009 hield After Forever het voor gezien en in mei 2010 verscheen Floor met haar nieuwe band ReVamp ten tonele. In 2016 hield ook die groep op te bestaan. Verder werkte ze als gastmuzikante mee aan albums van Ayreon, Star One, Within Temptation, In Memoriam en Bertus Borgers.
Vanaf oktober 2012 verving Jansen de tweede zangeres van Nightwish, Anette Olzon. Een jaar later maakte Nightwish bekend dat Floor de nieuwe, vaste frontzangeres van de groep werd.
Een studioalbum, twee wereldtournees, een sabbatical jaar en een live-album verder, is daar eindelijk de langverwachte opvolger.
De eerste cd van dit dubbelalbum, ‘Human’ bevat negen songs die gaan over de mensheid en hun emoties, empathie en de menselijke natuur. De tweede cd, ’Nature’, bevat een instrumentale, georkestreerde ode aan de natuur, aan de planeet Aarde.
‘Human Nature’ opent met Music; een sterk en krachtig nummer dat alle facetten van Nightwish laat zien, of nou ja, horen. Het is een lied met een enorme spanningsboog. Het intro is lang en duister en langzaamaan hoor je steeds meer geluiden. Van zware trommels en huiveringwekkende stemmen tot folk klanken. Daarna nemen een synthesizer, piano, panfluit en een koor het over en wordt de muziek steeds filmischer. Het geluid wordt grootser en net als je denkt dat het bombastisch wordt, hoor je ineens de lieflijke zang van Floor.
Haar prachtige vocalen en dromerige melodieën voeren je mee naar een andere wereld. Weer is de grootste rol weggelegd voor een synthesizer, begeleid door subtiele drums en strijkers. Er komen steeds meer instrumenten bij. Uiteindelijk is daar het bombastische stuk waar je op wachtte en op rekende. Vervuld van synths, zware gitaren, harde drumpartijen, strakke baslijnen, een uitmuntende achtergrondkoor en Floor haar voortreffelijke hoge noten, is de climax eindelijk daar. De song eindigt met een mooi subtiel pianogeluid. Een fantastische opener.
Het tweede nummer Noise knalt er gelijk lekker in met een riedeltje dat sterk doet denken aan het intro van de succesvolle HBO serie Game Of Thrones, maar dan, naast de strijkers, een harde bas en metal gitaren. Het is, net als de opener van de plaat, weer een typisch Nightwish geluid zoals je dat graag wilt horen: bombastisch, episch, snel en duister. De rustige synth interrupties en georkestreerde arrangementen vormen een schitterend contrast met het verder heftige nummer.
Shoemaker is werkelijk om door een ringetje te halen. Vooral vanwege Floor haar imposante hoge noten in de laatste anderhalve minuut. Wie dacht dat ze niet mooier en hoger kon zingen dan tijdens Beste Zangers, waar ze samen met operazanger Henk Poort The Phantom Of The Opera ten gehore bracht, heeft het finaal mis. Dat optreden verbleekt hierbij. Ze gooit hier alles in de strijd en zingt de sterren van de hemel. Wanneer het koor daar nog eens bij komt, krijg je werkelijk kippenvel tot op het bot.
Het daaropvolgende Harvest is een echt folklore liedje waarbij de Britse componist en multi-instrumentalist Troy Donockley de zang voor zijn rekening neemt. Het is een beetje een vreemde eend in de bijt, maar Nightwish zou Nightwish niet zijn als ze niet één of twee van dit soort folk liedjes op de plaat hebben staan. Gelukkig zit er ook nog steeds veel power in het nummer door het stevige gitaarwerk dat halverwege het nummer z’n intrede doet.
Pan heeft naast wonderschone dromerige intermezzo’s met synthesizers, strijkers en dito vocalen, ook een zeer explosieve kant met snoeiharde gitaren en een ruige maar zeer strakke ritmesectie. Het achtergrondkoor gaat samen met de zang van Floor weer door merg en been. Een heerlijk energiek nummer die het zeker zeer goed zal doen tijdens een show. Al moeten we daar vanwege de corona-crisis nog even op wachten.
Het zesde nummer, How’s The Heart?, heeft naast enorme folk(lore)-invloeden en symfonische metal, ook een hoog popgehalte met aanstekelijke zang- en melodielijnen. Ook hier komt één van de visitekaartjes van de groep weer duidelijk naar voren: de uitmuntende samenzang.
Procession begint als een betrekkelijk rustige song, maar heeft wel een heel wijds landschap aan klanken en kleuren; van ambient tot klassiek en van pop tot uiteindelijk in de laatste twee minuten metal. Ook dan blijft het een vrij ingetogen song die er vooral op gericht is om de vocalen van Floor te ondersteunen.
Het een-na-laatste nummer Tribal kun je weer in de categorie powervol en ruig scharen met loeiharde gitaren, keiharde drums en bijna Caribisch aandoende percussie, grunts en Floor haar hoge krachtige noten. Een goed shownummer voor als de band en het publiek even helemaal los willen gaan.
Op het laatste liedje van de eerste CD, Endlessness, is de hoofdrol weggelegd voor Nightwish-bassist en zanger Marko Hietala. Hij heeft echt een powermetal stem, en die stem moet je liggen. Hij kan verrassend hoge noten halen en de zanglijnen passen perfect bij het slepende bijna tergende karakter en geluid van Endlessness. Het is een heftig nummer met een zekere dramatiek, die er vooral ingelegd wordt door de prachtig georkestreerde strijkers en het koor. Gelukkig is Floor niet helemaal verdwenen en hoor je haar ook nog een paar keer flink hoog uithalen. Een waardige afsluiter van een bijzonder gelaagd en dynamisch album met zeer sterke arrangementen, mooie composities en wonderschone georkestreerde arrangementen.
Alle nummers op de tweede cd, die alle acht als hoofdtitel All The Works Of Nature Which Adorn The World dragen, zijn zoals gezegd georkestreerd en afgezien van hier en daar een koor of ergens in de verte hoge zangnoten van Floor, volledig instrumentaal. Voor dit album moet je rustig gaan zitten en de prachtige klassieke stukken op je in laten werken.
Het is filmisch en sferisch tegelijk, soms zelfs bijna feeëriek. Als je je ogen sluit en alleen maar luistert, zie je de meest schitterende natuurlandschappen in je hoofd voorbij komen.
Naast veel klassieke elementen hoor je ook nog Schotse en Keltische invloeden en hier en daar zelfs een vleugje folk. Het is niet allemaal even lieflijk en mooi, er zitten soms best dreigende, donkere stukken in zoals op The Blue en Aurorae of juist heel veel melancholie en drama zoals op The Green en Quiet As The Snow. Moors heeft dan weer een combinatie van beiden. Ook klinkt hoop en blijdschap gelukkig veelvuldig door. Het album bevat alle facetten die de natuur ook heeft.
Een wonderbaarlijk thematisch album die zich meer dan uitstekend leent voor een film of serie. Echt een juweeltje.
‘Human Nature’ in z’n geheel is een magnifieke plaat die alle kanten van Nightwish belicht. Aan de ene kant powervol, bombastisch, krachtig, episch en ruig en aan de andere kant van een zeldzame schoonheid en lieflijkheid.
Tracklist:
CD 1
01. Music
02. Noise
03. Shoemaker
04. Harvest
05. Pan
06. How’s the Heart?
07. Procession
08. Tribal
09. Endlessness
CD 2
10. All the Works of Nature Which Adorn the World – Vista
11. All the Works of Nature Which Adorn the World – The Blue
12. All the Works of Nature Which Adorn the World – The Green
13. All the Works of Nature Which Adorn the World – Moors
14. All the Works of Nature Which Adorn the World – Aurorae
15. All the Works of Nature Which Adorn the World – Quiet as the Snow
16. All the Works of Nature Which Adorn the World – Anthropocene (Incl. “Hurrian Hymn to Nikkal”)
17. All the Works of Nature Which Adorn the World – Ad Astra
Website: Nightwish