Nick Cave And The Bad Seeds – Ghosteen
Format: CD – LP – Digital / Label: Ghosteen Ltd. – V2 Records
Releasedatum: 4 oktober 2019 digitaal / 8 november 2019 fysiek
Teks: Ella-Milou Quist
‘Ghosteen’, het inmiddels zeventiende album van Nick Cave And The Bad Seeds, is onlosmakelijk verbonden met de dood van Nick’s zoon Arthur, wie in 2015 op vijftienjarige leeftijd van een klif viel in Brighton en stierf. Zelfs de titel verwijst ernaar en is op te splitsen in de woorden ‘ghost’ (geest) en ‘teen’ (tiener). Het verdriet en de pijn heeft Cave voor altijd getekend en het is daarom ook niet verwonderlijk dat het zijn hele staat van zijn en zijn muziek voorgoed heeft veranderd. Hij is opener, persoonlijker en echt een mensenmens geworden. Toen het ongeluk gebeurde zat hij midden in de totstandkoming van het album ‘Skeleton Tree’, en hoewel het merendeel van de liedjes al geschreven waren, hoorde en voelde je aan alles zijn intense verdriet en die vreselijke ondraaglijke pijn van het verlies. Hij liet zich voor de documentaire One More Time With Feeling zelfs filmen tijdens de opnames van de plaat en deelde zijn verhaal en alle emoties die daarbij komen kijken met zijn fans. Hij zocht zelfs contact met hen en beantwoord sinds september 2018 vragen van bewonderaars via zijn website Red Hand Files. (Dit doet hij tevens op het podium tijdens zijn Conversations With Nick Cave reeks). In dezelfde maand vorig jaar overleed ook nog eens toetsenist Conway Savage, lid van The Bad Seeds sinds 1990, aan een hersentumor, wat dit album extra tragisch maakt.
‘Ghosteen’ is een dubbelalbum en bevat in totaal elf nummers. Het eerste deel van de plaat bevat acht liedjes, die Nick Cave beschrijft als ‘the children’; het tweede deel bevat twee langere songs en een gesproken track, die hij beschrijft als ‘their parents’. Cave legt het album uit als ‘een migrerende geest’ en het laatste deel van de trilogie die begon met ‘Push The Sky Away’ uit 2013 en dat ook ‘Skeleton Tree’ uit 2016 bevat.
Deze nieuwe release is niet voor zomaar even tussendoor. Al vanaf de eerste noot gebied het je om er rustig voor te gaan zitten en aandachtig te luisteren. Je moet jezelf de tijd gunnen om je oren te laten wennen aan deze ‘nieuwe’ Nick Cave sound. Het is niet te vergelijken met wat je ooit van hem en zijn Bad Seeds gehoord hebt. Het borduurt voort op het experimentele geluid dat met ‘Skeleton Tree’ ingezet werd, maar het landschap aan klanken en kleuren is nog veel uitgebreider en wijdser opgezet. De liedjes hebben niet echt een kop en een staart en bevatten overvloeiende composities. ‘Ghosteen’ is daarmee een ware soundscape te noemen. Een soundscape die allereerst gevormd wordt door Nick Cave die praat, zingt en piano speelt en Warren Ellis die middels analoge synthesizers, drones en een viool het geheel een behoorlijk ambient en spookachtig geluid meegeeft. Houtblazers, tabla’s, een gamelan klokkenspel en een ondes-Martenot zorgen voor verdere inkleuring en maken de nummers nog sferischer, terwijl de orkestrale strijkers, gearrangeerd door dirigent Ben Foster en componist, arrangeur/orkestrator en dirigent Sam Thompson, zorgen voor extra dramatiek en melancholie. Het geheel klinkt hierdoor erg filmisch. Dit vijfdelige strijkersensemble bestaat uit twee violen, een altviool, cello en contrabas.
Drums en gitaren zijn compleet verdwenen. De rest van The Bad Seeds hoor je slechts terug in de prachtige koorharmonieën op de achtergrond en daarom is dit stiekem meer een project van Cave en Ellis (die samen eveneens verantwoordelijk zijn voor de productie van het album) dan van Nick Cave & The Bad Seeds.
We horen op ‘Ghosteen’ een zeer emotionele Cave die eigenlijk meer poëzie voordraagt dan echt zingt. Hij klinkt gebroken. De pijn, het verdriet en de wanhoop hoor je overduidelijk terug in zijn breekbare stem. Hij jammert, fluistert en smeekt; soms met zijn kenmerkende donkere crooner achtige vocalen en soms met een schitterende falsetstem. Hij stelt zich ongelooflijk kwetsbaar op. Persoonlijker kan het niet. Hij opent zijn hart en ziel en wat je dan krijgt is een stortvloed aan emoties die je voelt en raakt tot in het diepst van je ziel. Je durft er bijna niet naar te luisteren, zo dichtbij komt het. Het is bijna verstikkend. Gelukkig hoor je af en toe ook een sprankje hoop in zijn stem en in zijn teksten. Hij reflecteert, heeft lief, durft weer vooruit te kijken, voorzichtig plannen te maken en te leven. Maar de pijn blijft, altijd.
‘Ghosteen’ snijdt dwars door je ziel en dendert regelrecht je hart binnen. Het is een album dat je niet meer loslaat en je altijd zal blijven heugen. Het is hartverscheurend, zwaar, intens en rauw, maar daarnaast ook mooi, puur en oprecht en biedt het zelfs troost. Je kunt deze cd onmogelijk luisteren zonder een traan te laten. Na iedere luistersessie blijf je verdwaasd achter en moet je even weer terug op aarde komen. Het doet van alles met je en kruipt onder je huid. Het geeft je tevens stof tot nadenken.
‘Ghosteen’ is een wonderschone, adembenemende en ontroerende plaat waar je alleen maar ademloos naar kunt zitten luisteren.
Tracklist:
CD 1
01. Spinning Song
02. Bright Horses
03. Waiting for You
04. Night Raid
05. Sun Forest
06. Galleon Ship
07. Ghosteen Speaks
08. Leviathan
CD 2
09. Ghosteen
10. Fireflies
11. Hollywood
Website: Nick Cave