Recensie: – Grant Haua – Awa Blues
Grant Haua – Awa Blues
Format: CD – Digital / Label: DixieFrog
Release: 2021
Tekst: Filip Heidinga
De Nieuw Zeelandse gitarist en singer/songwriter Grant Haua begint met gitaarspelen op zijn dertiende. Zijn oudere broer had er één gekregen met kerst en Grant zag hoe zijn broer met zijn gitaar allerlei meisje wist te versieren. Niet de liefde voor muziek maar de liefde voor het andere geslacht brachten Grant en zijn gitaar samen.
Jammer genoeg voor Grant is hij niet zo’n goede gitarist als zijn broer, die er overigens ook nog beter uitziet dan Grant. Grant geeft echter niet op en blijft op zijn gitaar spelen. Zo begint zijn liefde voor de muziek, een liefde die niet meer over zal gaan. Graag zou Grant later van muziek spelen zijn werk willen maken maar hij woont in een kleine plaats in Nieuw Zeeland en veel kansen om internationaal door te breken zijn er niet.
Grant speelt in verschillende bands en krijgt langzaam maar zeker een voet tussen de deur in Nieuw Zeeland en Australië. In 2010 brengt Haua zijn eerste solo album uit, ‘Knucklehead’.
Het album krijgt redelijk veel aandacht in de muziekpers van Nieuw Zeeland en Australië en wordt goed ontvangen. Haua begint al een aardige naam als solo artiest op te bouwen als drummer Michael Barker ontmoet. Niet veel later beginnen de twee samen de band Swamp Thing.
Acht jaar lang touren ze door Nieuw Zeeland en Australië en worden zelfs uitgenodigd om in Amerika te komen spelen. In Januari 2018 vinden Haua en Barker het mooi geweest en stoppen ze met Swamp Thing. Beide richten zich sindsdien op hun eigen projecten.
En nu na tien jaar is daar dan eindelijk de opvolger van Haua’s solo debuut album ‘Knucklehead’.
‘Awa Blues’ begint met een lekker ritme en de boodschap dat je meer uit het leven kan halen als je wil. Het stuwende ritme van Got Something blijft het hele nummer door gaan en vormt zo een leuke snelle intro van dit album.
Tijdens de opnames van het volgende nummer, This Is The Place, zit Haua zo in het nummer dat zijn stem een beetje overslaat. Dit is nog steeds te horen in het anders zeer vrolijke nummer. Ondanks dat zijn stem overslaat wou Haua wel deze opname gebruiken omdat het wel heel echt is.
De eerste twee nummers van Awa Blues zijn beide up-tempo maar het derde nummer, Be Yourself, begint een stuk rustiger. Wie denkt dat dit een langzaam nummer blijft, komt bedrogen uit. Be Yourself ontwikkeld zich tot een up-tempo nummer met veel swing en een beetje rock.
Tough Love Mumma is net als This Is The Place een persoonlijk nummer maar niet zo emotioneel voor Haua als het eerste nummer. Tough Love Mumma is vooral een lekker laid back en swingend blues nummer waar de vrolijkheid bijna van afdruipt. Dat laatste is overigens op het gehele album te horen, Haua en zijn band hadden duidelijk veel plezier tijdens de opnames van dit album.
Misschien kan je dit album het best omschrijven als een zomerse barbecue aan het strand met vrienden en familie. En dan niet op een Nederlands strand maar dan een mooi strand in Niew Zeeland. Vrolijk, gezellig en met veel verhalen, humor en herinneringen aan vroeger. Met een lekker stuk vlees van de barbecue en een biertje in de hand dans je soms een beetje en luistert naar de verhalen van Grant Haua.
Tussen de vrolijke verhalen zit af en toe een serieus verhaal zoals Addiction. Addiction is het meest serieuze nummer op ‘Awa Blues’ en ook het absolute hoogtepunt van het album. Niet dat de vrolijke nummers niet goed zijn, maar misschien komt Addiction daardoor wel beter tot zijn recht en valt Addiction door alle vrolijkheid eromheen wel meer op.
Na Addiction gaan we dan ook meteen weer door met een lekker vrolijk nummer: Devil Is A Woman. Devil Is A Woman heeft dezelfde voortstuwende ritme als Got Something maar veranderd rond het midden van tempo. I
n My Baby zingt Haua, gezeten aan het kampvuur op het strand, over hoe gelukkig hij is met een vrouw die zoveel van hem houdt. Ondertussen gaat het tempo met Mumma’s Boy iets naar beneden terwijl de avond vordert. Om het strandfeestje weer een beetje energie te geven zet Haua, het bijna volledig instrumentale, nummer Can’t Let It Go in.
Terwijl de zon in de zee zakt zingt Haua de ballad Better Day. Het wordt langzaam donker op het strand maar het feestje is nog niet voorbij. Voordat Haua zijn laatste nummer inzet heeft hij eerst nog een lekker swingend advies: Keep On Smiling. Na dit vrolijke nummer is het bijna tijd om naar huis te gaan. Haua sluit af met een rustig nummer en kijkt hierin terug op zijn leven en vooral op wat Might Have Been.
Kortom: Grant Haua nodigt je uit voor een klein strandfeestje met heerlijke muziek. Een album om lekker buiten te beluisteren terwijl de zon langzaam ondergaat.
Tracklist:
01. Got Something
02. This Is The Place
03. Be Yourself
04. Tough Love Mumma
05. Addiction
06. Devil Is A Woman
07. My Baby
08. Mumma’s Boy
09. Can’t Let It Go
10. Better Day
11. Keep On Smiling
12. Might Have Been
Website: Grant Haua