Brownsville Station – The Complete Albums 1970-1975
Format: CD – Digital / Label: Warner Music Group
Release: 2020
Tekst: Filip Heidinga
Brownsville Station wie kent ze niet? Nou, in Nederland blijken dat vrij weinig mensen te zijn. Hoogste tijd dus om deze band eens opnieuw voor te stellen. De release van hun eerste vijf albums in één box is daar een mooie gelegenheid voor.
Brownsville Station werd in 1969 opgericht en bestond uit: Cub Koda (gitaar & zang), Mike Lutz (gitaar & zang), T.J. Cronley (drummer),en Tony Driggins (bass & zang).
Alle leden hebben in verschillende bands gezeten en hebben allemaal een voorliefde voor rock ‘n’ roll uit de jaren vijftig. Brownsville Station wordt dan ook een rock ‘n’ roll band en ze spelen regelmatig eigen versies van nummers uit de jaren vijftig. Later zouden ze zich meer richten op een jonger publiek en meer rock spelen, maar daar later meer over.
Een jaar nadat de band is opgericht komt hun eerste album uit ‘No BS’. Dit album bevat elf nummers en hiermee begint The Complete Albums Collection.
De sfeer van het album, en ook van de latere albums, wordt meteen gezet met Be-Bop Confidential, een echt jaren vijftig rock ‘n’ roll nummer. Op het album staan in totaal zeven covers en die maken het album. De overige vier nummers zijn door verschillende bandleden geschreven en proberen een hetzelfde sfeertje neer te zetten, soms zijn ze iets steviger. Hierdoor is het een erg mooi album die de jaren vijftig en zestig combineert. Hoogtepunt van het album is absoluut het nummer Hello, Mary Lou. Dit nummer wordt door Brownsville Station in een lekker rockend jasje gestoken. Het album wordt afgesloten door Rumble van Link Wray.
Na het No BS album gaat de band op tournee om het album te promoten. Brownsville Station speelt in 1970 en 1971 heel veel en bouwt zo aan een fanbase. Vooral door Cub Koda, die door zijn energieke podiumact vele anderen zou inspireren waaronder shock-rocker Alice Cooper. Drummer T.J. Cronley verlaat echter de band in 1971 maar wordt snel vervangen door Henry “H Bomb” Weck.
Samen met Weck nemen ze het album ‘A Night on the Town’ op, die in 1972 uitgebracht wordt. Dit album bevat tien nummers, het begint met Rock With The Music en sluit af met The Man Who Wanted More (Saints Rock & Roll). Het ‘A Night on the Town’ album is het minste album van Brownsville Station van deze collectie.
Klonk het debuut-album nog erg goed, het tweede album klinkt niet echt goed alsof er zeer weinig geld is uitgegeven aan de productie. Dat is meteen op het eerste nummer, Rock With The Music, te horen. De zang op dit nummer is amper hoorbaar. Vermoedelijk vond de platenmaatschappij dat ze weer een nieuw album moesten uitbrengen maar was de band daar nog niet echt klaar voor. Op dit album nemen ze ook een afstand van het jaren vijftig geluid en spelen meer jaren zeventig rock. Dit is erg jammer want dat jaren vijftig geluid was nou net het leukste aan hun eerste album.
Niet lang nadat ‘A Night on the Town’ werd uitgebracht verliet bassist Driggins de band, en zou pas in 1975 een vaste vervanger krijgen. In de tussentijd speelt gitarist Lutz op sommige nummers de baspartijen. Lutz, Coda en Weck gaan met z’n drieën meteen na de release van ‘A Night on the Town’ op tournee om het album te promoten.
Langzaamaan krijgt de band steeds meer fans, vooral door hun energieke live shows.
Een jaar na de release van Night on the Town komt er in 1974 weer een album van Brownsville Station uit. Dit album, ‘Yeah!’, zou uiteindelijk alles veranderen voor de band. Wederom bevat het album tien nummers en net als het eerste album bevat het vele covers. Het album begint met het nummer Question Of Temperature en sluit af met de grootste hit die Brownsville Station ooit heeft gehad: Smokin’ In The Boy’s Room. Dit laatste nummer is nog wel eens te horen op een classic rock radio station. Het album is een stuk beter geproduceerd dan het vorige album en klinkt vol energie.
De drie overgebleven leden hadden duidelijk veel lol in het maken van dit album en dat is te horen. Vooral de nummers Lightnin’ Bar Blues en Let Your Yeah Be Yeah is dit duidelijk te horen. Het beste nummer van het Yeah! album bewaren de drie heren echter tot het einde: Smokin’ In The Boy’s Room. Dit nummer is een groot succes in Amerika en Europa.
De tournee die volgt na het ‘Yeah!’ album is een gigantisch succes en de band besluit meteen om een nieuw album op te nemen. ‘School Punks’ komt aan het einde van 1974 uit (hetzelfde jaar als het ‘Yeah!’ album). Met dit album probeert de band de sfeer van hun vorige album door te zetten, maar wordt hun geluid langzaam aan wat steviger.
‘School Punks’ is een poging om geld te verdienen na het succes van het ‘Yeah!’ album en de single Smokin’ In The Boy’s Room maar is aan de andere kant verrassend goed.
Het openingsnummer Kings Of The Party heeft een zeer grappig intro en sluit mooi aan op Smokin’ In The Boy’s Room en werd dan ook een hit. Verder lijkt het ‘School Punks’ album een beetje op een concept album, aangezien alle nummers gaan over naar school gaan en feesten. Ze richten zich dus vanaf nu op een jong publiek, die helemaal uit hun dak gaan tijdens hun live optredens. ‘School Punks’ bevat ook weer tien nummers en wordt afgesloten met I’m The Leader Of the Gang.
De laatste negen nummers van deze release vormen samen het album ‘Motor City Connection’. Wederom zit er weinig tijd tussen dit album en zijn voorganger, het album komt uit in 1975.
‘School Punks’ klinkt als één groot feest, ‘Motor City Connection’ klinkt meer als de kater die je hebt na zo’n geweldig feest. Het album gaat vooral over liefdesverdriet en spijt. Dit wordt al duidelijk als je naar de titels van de nummers kijkt, bijvoorbeeld het openingsnummer Automatic Heartbreak maar ook het nummer Self Abuse.
‘Motor City Connection’ zet het wat meer heavy geluid van ‘School Punks’ door maar haalt echter nooit het niveau van ‘School Punks’. ‘Motor City Connection’ is absoluut geen slecht album, maar na de feest albums ‘Yeah!’ en ‘School Punks’ verwacht je wat anders van de band.
Het album bevat weinig covers (net als ‘School Punks’) maar bevat geen nummers die er erg uitspringen en daardoor krijgt de band steeds minder aandacht op de radio. Het album wordt dan wel weer geweldig afgesloten met een medley van bijna tien minuten.
Kortom: Een mooie collectie van vijftig nummers van een vrij onbekende rock band uit de jaren zeventig. Mocht je geen tijd hebben om de gehele collectie te beluisteren (ongeveer twee uur en drie kwartier) begin dan met het nummer Question Of temperature (nummer twee en twintig) het begin van het ‘Yeah!’ album.
Tracklist:
01. Be-Bop Confidential
02. Guitar Train
03. Rockin’ Robin
04. Blue Eyed Girl
05. City Life
06. Do The Bosco
07. Roadrunner
08. Hello, Mary Lou
09. Cadillac Express
10. My Boy Flat-Top
11. Rumble
12. Rock With The Music
13. I Got Time
14. Lovin’ Lady Lee
15. Mad For Me
16. Mister Robert
17. Wanted (Dead or Alive)
18. Country Flavor
19. Jonah’s Here To Stay
20. Leavin’ Here
21. The man Who Wanted More (Saints Rock & Roll)
22. Question Of Temperature
23. Lightnin’ Bar Blues
24. Take It Or Leave It
25. All Night Long
26. Let Your Yeah Be Yeah
27. Sweet Jane
28. Love, Love, Love
29. Go Out And Get Her
30. Barefootin’
31. Smokin’ In The Boy’s Room
32. Kings Of The Party
33. Mama Don’t Allow No Parkin’
34. Meet Me On The Fourth Floor
35. Fast Phyliss
36. I Get So Excited
37. Ostrich
38. I Got It Bad For You
39. Hey Little Girl
40. I Got Love If You Want It / I’m A King Bee
41. I’m The Leader Of The Gang
42. Automatic Heartbreak
43. One That Got Away
44. Self Abuse
45. Crazy Legs
46. Give It To Get It
47. Combination Boogie
48. Load of Love
49. You Know Better
50. They Call Me Rock ‘n’ Roll, part 1 / God Bless Rock ‘n’ Roll / Can’t Wait For Friday Night / Welcome / They Call Me Rock ‘n’ Roll part 2