Anna Lynch – Apples in the Fall
Format: Digital / Label: SJ21 Records
Release: 2020
Tekst: Fons Delemarre
Zeven jaar later
‘Apples in the Fall’ is het tweede album van Anna Lynch. Zeven jaar (!) na haar debuutalbum komt ze nu met deze opvolger. Een EP is het, vijf tracks lang/kort. Dus een volledige opvolger (12+ tracks) zal nog wel even op zich laten wachten. Als de muzikale wijn nog verder rijpt, belooft dat veel goeds. Want, laat dat duidelijk zijn, ‘Apples in the Fall’ is een prachtig album, ook al is het eigenlijk een EP. Ouderwets prachtig. ‘Ouderwets’, niet alleen vanwege de klank van het album, maar ook door de onderwerpen waar Lynch over zingt én door de vergelijkingen die zich opdringen bij het beluisteren van de songs. De klank van het album is knispelhelder, met een prominente plek voor de zang van Lynch in de mix.
Sebastopol
Onderwerp van de songs van Lynch is de industriële geschiedenis en teloorgang van een stadje in Californië, waar de appeloogst verwerkt werd in de plaatselijke fabriek. ‘Werd’, want de tijden veranderen en stroopfabriekjes in dorpjes verdwijnen. In haar eigen woorden: “Sebastopol, CA, used to be known for the Gravestein Apple, there is an Apple Blossom Parade, a Gravestein Fair, every street is named after redwoods, gravenstiens and pines. Shortly after my family and I moved there when I was about 8, the entire apple industry was bought out by a competitor and all of the orchards were left to rot, right before harvest. The industry instantly died, and though the town is still there …it lost a big part of it’s identity going through a huge loss of industry, and even untill this day is struggling to recover”. Weemoed, verval en hardship liggen in Sebastopol dus op de loer. In Apples in the Fall zingt Lynch over hoe Sebastopol er in haar jeugd uitzag en wat er te doen was. Weinig, behalve werken in de appelfabriek.
1970, Elton John, Jerry Donnahue
En dan de vergelijking met andere muzikanten en songs. De zin “Mama says it’s just how I left it” én de sfeer van het titelnummer doen sterk denken Country Comfort, een nummer van Elton John, te vinden op zijn prachtige elpee ‘Tumbleweed Connection’. De overeenkomsten tussen de nummers van ‘Apples in the Fall’ (2020) en die van ‘Tumbleweed Connection’ (1971) zijn te opvallend om te kunnen negeren. De composities, de manier van zingen: als je naar ‘Apples in the Fall’ luistert met Elton John 1970 in je achterhoofd, hoor je het duidelijk. Zelfs de lyrics van de songs Apples in the Fall en Country Comfort hebben een vergelijkbare strekking. Beiden verhalen over hoe het er vroeger in de fabriek aan toe ging en in beide nummers wordt daarover iemand geciteerd. In Apples… wordt Mama sprekend opgevoerd, in Country Comfort is het een voorman die over een nieuwe (stoom?)machine zegt “…it cuts manpower by fifteen”. Voor de duidelijkheid: Anna Lynch was nog lang niet geboren ten tijde van Country Comfort…
Ouderwets, het begrip is eerder genoemd, is ook de gitaarsolo in Apples in the Fall. In Sandy Denny’s ‘Fotheringay’ (1970) speelde Jerry Donahue sologitaar. De solo op Apples in the Fall heeft dezelfde opbouw en hetzelfde geluid. Prachtig.
De sound van Lynch op ‘Apples in the Fall’ blijft het hele album door prachtig. Geen standaard vertolkte, doorsnee country; wél creatieve composities en een sobere –maar gevarieerde- singer-songwriteraanpak. Laat je onderdompelen in de nostalgie en weemoed van Lynch, wandel met haar door de hoofdstraat van Sebastopol en droom weg naar lang vervlogen tijden die niet meer weerkeren.
Tegenwoordig woont Anna Lynch in Asheville, North Carolina, en de akoestische instrumentatie van de ouderwetse Appalachian bluegrass die Lynch hier heeft opgepikt, past perfect bij haar liedjes. Het was al duidelijk dat Lynch geen veelschrijver is. Dat wordt nog eens onderstreept door het feit dat Beers In Jars, de laatste track van de EP, een remake is van een nummer dat al op haar eerste album van een aantal jaren geleden te vinden was…
Vergelijking met andere artiesten/albums? Vooruit dan: Kathleen Edwards en Lorri McKenna (Bittertown; 2004) Verschil is wel dat de muziek op ‘Apples in the Fall’ meer akoestisch is dan die van voornoemde dames.
Superaanrader, dit albumpje!
Tracks: (met opmerkingen van Lynch erbij)
01. Apples in The Fall
“Sebastopol, CA used to be knows for the Gravestein Apple, there is an Apple Blossom Parade, a Gravestein Fair, every street is named after redwoods, gravenstiens and pines. Shortly after my family and I moved there when I was about 8, the entire apple industry was bought out be a competitor and all of the orchards were left to rot right before harvest. The industry instantly died, and though the town is still there, and still quaint and welcoming, it lost a big part of it’s identity going through a huge loss of industry, and even ‘tll this day is struggling to recover. I was in my parents home in Sebastopol, visiting from Alaska when I wrote this song, in a surprising rush of homesickness. This song is as much about losing the apple industry as it is about losing my own childhood identity… which I would say is also struggling to recover”.
02. Hotter than Hades
“I recently found my first work tape of this song, and was simultaneously surprised and heartbroken at how long ago I wrote it. In a world of Tinder its hard to remember its not all just a game. Everyone has different rules, and I wanted to take the stigma off women who are shamed by other women for seemingly no good reason.Sometimes being the life of the party is the loneliest place of all”.
03. Do You Miss Me Yet
“I started to write this song in the Austin,TX airport, I was lucky enough to have some friends invite me to stay, and while there struck up a little romance and stayed a month longer than intended. It crossed my mind to just stay, but there’s something about whirlwind romances, the magic is that they were always intended to end, and when they do it’s a special kind of torture. Some might call it bittersweet…I think that’s BS, it’s def torture”.
04. Bitter Bones
“This is one of the first songs I ever write, in fact it might actually haves been the second. I moved away from home at a young age looking for something exciting, or at least different than than small California town I grew up in my first post Dorm apartment in Spenard Rd. in Anchorage Alaska, behind the Wonderbread factory, walking through the snow possibly being late due to live moose blocking my trail, just trying to make it to get to my coffee shop job by 7am.
I wrote this song to my mom, trying to explain why I left. It was quite a few years before she actually heard it. This song didn’t make the cut of the first album, it was too long and just didn’t fit. i’m happy to share it now”.
05. Beer in jars
“I decided to include this song because I truthfully just enjoy playing it, and since it was written it has grown into my songwriting catalog, as one of those songs I couldn’t tell you where, when, or why I wrote it, but continues to be a set-list staple”.
Website: Anna Lynch