Interview: DeWolff
Tekst: Martien Koolen
Dat DeWolff tot een van de beste en meest opwindende live bands van Europa behoort, staat natuurlijk buiten kijf. Hun laatste album ‘Muscle Shoals’, opgenomen in de legendarische studio’s in Alabama is een mijlpaal in hun carrière en vandaag staat de Limburgse band voor de vierde keer op Pinkpop. Een paar uur na de show, die trouwens weer eens fantastisch was, spreek ik met Luka van de Poel over die gig en de laatste ontwikkelingen in de band.
Jullie speelden lekker vroeg vandaag op het Noord podium…
Luka: “Misschien iets te vroeg, op het randje, denk ik…want 12:30 spelen betekent wel om 9:00 vertrekken, maar ik was al om 7:00 wakker want ik heb een dochtertje van negen maanden, dus… Maar je merkt wel dat je een beetje een soort van ochtendstem hebt en “glazige” ogen, maar ondanks dat ging het prima. Het ging heel goed, we hadden besloten maar weer eens te repeteren, ha ha…dat is best wel grappig, ja, want we repeteren eigenlijk heel weinig want we spelen gewoon heel vaak ergens en nemen dan graag risico’s met dingen die we tijdens de soundcheck hebben bedacht. Maar op Pinkpop wordt het toch wel echt spannend en je hebt maximaal een uur en mag niet over de tijd heen gaan, dus we dachten laten we eens repeteren en het grappige is dat we eigenlijk van alles hebben omgegooid en zijn gaan veranderen en nieuwe overgangen naar nummers zijn gaan bedenken en dat maakt het vandaag weer heel erg spannend. Ik was dan ook heel zenuwachtig voor deze show want we hadden onze hele set omgegooid.”
Een speciale Pinkpop setlist gemaakt dus eigenlijk?
Luka: “Ja, En als we dus repeteren zijn we opeens bang of zenuwachtig dat het mis kan gaan, ha ha, dat is eigenlijk de omgedraaide wereld, toch? “
Maar het was niet te horen of te zien dat jullie zenuwachtig waren.
Luka: “Gelukkig niet, nee, maar het komt uiteindelijk wel goed, we zijn ook zo gewend om te jammen en mocht er iets misgaan dan komt het toch wel goed, want iedereen kan gelukkig snel reageren want we zijn zo op elkaar ingespeeld.”
Jullie zijn als band al actief sinds jullie tienerjaren. Hoe kijk jij nu terug op die beginperiode?
Luka: “ Ik was 14 toen ik voor het eerst op Pinkpop stond, dus ik was echt nog een kind. Maar ik heb vandaag toch met veel meer rust en zekerheid ervaren, want ik kan me herinneren dat ik in 2010 van de zenuwen bijna niet meer op mijn benen kon staan. Je bent net een paar jaar bezig en je bent zo jong en onzeker en dat is er nu niet meer want we spelen nu al zo lang en zo veel dat je gewoon zeker bent van je zaak. Je weet dat het goed is wat je doet.”
Zijn er nog landen waar jullie nog aan populariteit willen winnen?
Luka: “Ja, zeker, je bent wat dat betreft nooit uitgespeeld. Op dit moment zijn we onze status in verschillende landen aan het opbouwen. Twee jaar geleden zijn we in Engeland begonnen en in Scandinavië zijn we een jaar geleden begonnen met iets op te bouwen. Natuurlijk zijn we ook al in Amerika geweest en dat land blijft natuurlijk een grote uitdaging.”
Jullie laatste plaat Muscle Shoals is in Amerika opgenomen, hoe was die ervaring daar?
Luka: “Fantastisch, ja, het blijft soms nog steeds ongelooflijk dat wij daar waren, in die legendarische studio.”
Die plaat is ook zo geworden zoals jullie gehoopt en verwacht hadden?
Luka: “Jazeker, dat is echt een fantastisch album geworden.”
Als je in Amerika wilt toeren is dat natuurlijk een echte grote onderneming, toch?
Luka: “Ja en ik denk wel dat het kan voor ons, maar je moet er de tijd voor hebben en het geld natuurlijk; je moet er echt voor sparen om die stap naar Amerika te maken, want je gaat niet maar even een weekje, dat werkt dus niet. We hebben daar dus nog niks opgebouwd, we hebben een keer in Nashville gespeeld tijdens het einde van de opname van Muscle Shoals en dat was te gek, maar daar verover je niet een land mee.”
Kijk maar hoe het de Golden Earring vergaan is in Amerika… maar de recensies van Muscle Shoals waren allemaal zeer positief, hoe voelt dat?
Luka: “Ik heb inderdaad alleen maar positieve recensies gezien/gelezen…”
Lezen jullie die recensies dan ook, of boeit het jullie niet echt wat men ervan vindt?
Luka: “Het worden er wel steeds meer en het lukt mij niet om ze allemaal te lezen, maar ik heb het grootste gedeelte wel gelezen. Je stopt je ziel en zaligheid in die plaat en het moment van release is ook superspannend en mensen hebben een mening over die plaat en ik neem dat in ieder geval serieus en het geeft een goed gevoel als die recensies zo positief zijn. Ik kan echter ook heel erg aangeslagen zijn door een negatieve recensie, er hoeft er maar een tussen te zitten en dan ga je al aan alles twijfelen…”
Ik sprak net twee heren van de Kaiser Chiefs en zij lazen alleen maar de slechte recensies.
Luka: “Tja, dat doe ik dan weer niet, ha ha, maar als je bekender wordt en je krijgt slechte recensies dan kan ik mij voorstellen dat je daar moeilijk mee om kunt gaan. Maar we hebben tot nu toe het geluk dat wij slechte recensies op een hand kunnen tellen, dus…”
Waar ben jij het meest trots op?
Luka: “Zo een avontuur als Muscle Shoals staat wel heel hoog in het lijstje van hoogtepunten want die studio in Amerika, daar komt muziek vandaan die ik al sinds mijn 13de levensjaar beluister en bewonder; het is voor mij een soort van heilig oord en om daar dan te mogen zijn, een plaat op te nemen en dus op een bepaalde manier deel uit te maken van de geschiedenis van die plek is wel echt een droom die uitkomt. Dat soort avonturen zijn wat mij betreft zaken waar ik echt trots op ben.”
Heb jij een favoriet nummer waarvan je wel eens dacht, waarom heb ik dat nummer niet geschreven?
Luka: “Ja, hoor, duizenden, ha ha…Elk nummer dat je een goed gevoel geeft zou ik wel geschreven willen hebben en dat kan gaan van een oud, obscuur soulnummer tot een Iron Maiden nummer, of zo, ha ha…Je bent als muzikant actief bezig met luisteren en je laten inspireren en je probeert zo veel mogelijk open te staan voor muziek en bij alles wat je hoort en goed vindt, denk je, fuck, zoiets wil ik ook maken,”
Luister je nog veel naar andere muziek, heb je daar überhaupt tijd voor?
Luka: “Ik luister heel veel naar andere muziek, maar dat gaat wel een beetje in vlagen en tijdens die opnames in Amerika luister je zoveel naar je eigen muziek, dan heb je gewoon geen tijd om naar andere muziek te luisteren…. “
Wat vind jij jullie beste optreden tot nu toe?
Luka: “Dat is een hele goede vraag. Voor mij zijn dat altijd de hele kleine shows die blijven hangen…Bijvoorbeeld, een jaar of twee geleden speelden we in een jazzclub in Wallonië, een legendarische jazzclub, en die zaal had een bepaalde akoestiek die zo goed was, echt super. We speelden voor een publiek dat nog nooit van ons gehoord had en er stonden misschien honderd man en die kwamen omdat ze stamgasten waren van die Genita Jazz club en wij overrompelden dit publiek compleet. Het zijn voor mij dus altijd de kleine shows die blijven hangen en natuurlijk vandaag omdat het zo vers in het geheugen ligt.”
Pinkpop is altijd iets speciaals.
Luka: “Ja, we werken er altijd naar toe en het is altijd een ontlading, ik heb trouwens een aantal jankende mensen gezien; die konden echt hun tranen niet inhouden.”
Wie is jouw favoriete rock drummer?
Luka: “John Bonham. Dat is altijd de drummer waar ik naar terug ga, want ik kan mij herinneren dat ik als dertienjarig jochie in de repetitieruimte van mijn ouders mijn kit tegenover een beamer scherm had opgesteld en dat ik dan naar de Royal Albert Hall show van Led Zeppelin keek en John Bonham tijdens Moby Dick probeerde te imiteren. Ik heb Bonham’s graf bezocht in Engeland en toen ik door het poortje van het kerkhof liep dacht ik echt, ik ga John Bonham ontmoeten, hij is daar; dat was echt mooi, een kippenvel moment.”
DeWolff is een trio, wat is het voordeel van spelen met drie muzikanten?
Luka: “Het grote voordeel is dat je supersnel kunt reageren op elkaar en het is gemakkelijker om te improviseren. Alle buitenlandse shows doen we met zijn drieën en in Nederland staan er meestal wat meer muzikanten op het podium; die afwisseling vind ik trouwens wel lekker. Een driehoek is gewoon de sterkste constructie.”
Heb jij nog ambities?
Luka: “Ja, hoor, altijd, we spelen nu al 18 jaar en je moet ervoor waken dat dingen normaal gaan worden…Onze ambitie moet blijven dat onze shows uitverkocht blijven, maar het blijft lastig, maar we willen in bepaalde landen onze live shows uitbreiden en dat is ook een belangrijk ambitie. Een voet aan de grond krijgen in Amerika is ook een ambitie natuurlijk en te gekke platen blijven maken. “
Jullie zijn nog niet bezig met een nieuwe plaat, denk ik…
Luka: “Nee, daar is Muscle Shoals nog te vers voor, ik heb op dit moment ook een soort van blokkade, ik kan nog niet aan nieuwe songs denken, maar toch is het onvermijdelijk als band om een paar jaar vooruit te plannen en een nieuwe plaat is natuurlijk wel al eens genoemd, maar wat, hoe en wanneer is nog niets over bekend.”
Dank je wel voor je tijd.
Luka: “Jij bedankt, Martien, alweer voor een mooi gesprek.”
Website: https://www.dewolff.nu/#/home
