Review: Celeste – Woman Of Faces
Celeste – Woman Of Faces
Format: CD – Vinyl LP – Digital / Label: Polydor Records
Release: 2025
Tekst: Gerard Haarhuis
Nadat in 2020 ‘Not Your Muse’ uitkwam, het debuutalbum van Celeste, een Brits-Jamaicaanse zangeres, komt nu ‘Woman Of Faces’ uit op Polydor Records, onderdeel van de Universal Music Group. Ik heb trouwens de indruk dat Polydor als label z’n relevantie helemaal teruggevonden heeft, nadat het in de jaren 60 bleef steken in het uitbrengen van Duitse schlagers en Heimatmuziek en als gevolg daarvan opgeslokt werd door het oorspronkelijke Philips/Phonogram,
toen al vanwege de internationale expansie omgedoopt in de Universal Music Group, kortweg UMG.
Celeste, geboren in Culver City, California vertrok door de scheiding van haar ouders naar Engeland en kwam terecht in Saltdean, aan de zuidkust van Engeland. Haar album ‘Woman Of Faces’ ís een solo-album maar we horen veel meer en dat is te danken aan producers Jeff Bhasker en Beach Noise die gezorgd hebben voor de arrangementen en “programming” van “strijkers” en “blazers” en alle andere “instrumenten”!
De jaren tussen haar debuutalbum en deze opvolger zijn voor Celeste niet de makkelijkste geweest en een weerslag van die ellende vinden we nu op ‘Woman Of Faces’, in het kort samengevat: Luddevuddu! Liefdesverdriet dus. Van liefdesverdriet, de blues dus, kun je nooit genoeg hebben. Opmerkelijk dat de begin dit jaar (2025) uitgebrachte single “Everyday” geen plaatsje op dit album heeft gekregen. De andere, al uitgebrachte singles Woman Of Faces, On With The
Show en This Is Who I Am staan wel op het album.
Maar goed, negen nummers dus. En zoals het een recensent betaamt begin ik met het openingsnummer On With The Show, een toch écht hoopvolle titel! Maar… “And so, got a feeling I should go…” Bijna huilend gezongen, begeleid door strijkers en een minimale piano, wel orkestrale drums. En hoewel ze finaal in de kreukels lag, is ze weer opgelapt en weet het zeker: Vanaf nu On With The Show. Toch hoopvol! Mooi als een jonger zusje van Adele gezongen.
Veel onzekerheid. Als ze bij “hem” is, heel fijn en toch onzeker. Breekbaar gezongen. In de refreinen heeft het iets van Billie Holiday! Compliment voor de “gemaakte” begeleiding! Daardoor ontstaat er telkens een sprookjesachtige, geheimzinnige en toch ook een romantische sfeer. Heel mooi gedaan! Keep Smiling. Op school leerde ik al “When you’re smiling, the whole world smiles with you!” Dus: Keep Smiling.
De titelsong Woman Of Faces, heel misty, bluesy gezongen met eerst alleen pianobegeleiding. Een vrouw met vele gezichten waar ze elke keer een andere gezicht toont als zíj en zij alleen dat nodig vindt. Daardoor kan het ook zijn dat je zwaar in de maling genomen wordt. Het nadeel van dat gespeel als Woman Of Faces is dat niemand weet wie ze werkelijk is, “not you, not you, not me!” Met een “groot orkest” en magistrale uithaal besluit ze het nummer met nogmaals “Who knows really the Woman Of Faces? Not you, not you, nor me!” Een stem door de blender gehaald, geeft als resultaat een mix van opnieuw Adele, mét Amy Winehouse én weer Billie Holiday! Top!
Happening Again en weer gebeurt het! Hij” “speelt” met haar, het ene moment so close dan weer far away en Celeste zich maar afvragen “wat” het is en hoezeer ze ook probeert elke, op zich tegenstrijdige gebeurtenis te ontrafelen, ze komt er niet uit, telkens weer komt ze er niet uit. Happening Again. Met een mooi en gevoelig instrumentaal stukje eindigt dit nummer meer dan gepast.
Heel zeker, Time Will Tell. Weer heel mooi en breekbaar gezongen dat hoe, welke situatie dan ook op je overkomt, later zal pas blijken wat het waard was… Time Will Tell. Wat kan dat kind zingen zeg! Wat een uithalen! Top!
Al was het alleen al door voortschrijdend inzicht, People Always Change, met een heerlijke Philip Glass-piano! “Different days come different weather, I know when I’m with you, I just know we’re not together, missing you is what I do.” En in de herhaling: “You are the one who knew me well,” dus ook al verandert het weer met de dag, belangrijk is dat je elkaar kent om daarmee de titel van dit nummer lekker tegen te spreken alsof People Always Change… en dan ook nog die heerlijke piano!
Sometimes, een prachtige tekst over niets anders dan “het leven”. “People ask me what’s become of us, I always laugh and say the same thing:
“Sometimes, it goes our way.”
“Sometimes, it’s a crying shame.”
“Sometimes, if I look enough, there’s good in my day.”
“Sometimes, I get all the signs.”
“Sometimes, I forget my lines.”
Sometimes. Schit-te-rend! Het leven in vijf korte zinnetjes! Top!!!
Direct uitbrengen op single!
Geheel onverwacht een stevige stamper! Could Be Machine. Heftig! Het lijkt soms alsof alles al over onze hoofden over en voor ons is besloten terwijl we daarin zelf geen keuze hadden. Waar houdt dat op? Met AI weet je het maar nooit. Laatst hoorde ik een paar mooie nummers op YouTube van een fijne gitarist. Bleek dat volledig met AI gemaakt te zijn. Waar houdt dat op? Dus vraagt Celeste zich af: Could We Be Machine? waarna de enorme instrumentatie van het begin wegzakt in een paar “kleine” toontjes. Goede vraag. Als je leest over het begrip “transhumanisme” dan is het antwoord “Ja!”. Niet ongerust worden want “elk voordeel hep z’n nadeel.” Altijd!
Een meer dan terechte titel voor het laatste nummer van dit album: This Is Who I Am. “Some may rise and some may fall, but only you may me see ever true. So only you can tell that This Is Who I Am. This Is Who I Am.” Heel mooi en heel toepasselijk vanuit de gedachte dat dit het laatste nummer is op dit album.
Dan heb je als Celeste meer dan laten zien dat This Is Who I Am! Top!
Dit is een absoluut topalbum! En dat niet alleen door die geweldige stem van Celeste. Ook. Maar het album had nooit zo’n geweldige indruk gemaakt zonder de “programming” van alle “instrumenten” door Jeff Bhasker en Beach One! Hulde!!!
Dit album heeft geen zwakke nummers, ook niet als ik zeg dat Could Be Machine afwijkt van de andere nummers. Het is gewoon top. Een stem om op te vreten!
En voor wie nog mocht twijfelen aan mijn overtuigende woorden:
Op 12 juli 2026 staat Celeste op North Sea Jazz!
Tracks:
01. On With The Show
02. Keep Smiling
03. Woman Of Faces
04. Happening Again
05. Time Will Tell
06. People Always Change
07. Sometimes
08. Could Be Machine
09. This Is Who I Am
Website: https://www.celesteofficial.com/