Review: Big Al Dorn & The Blues Howlers – She’s The One For Me
Big Al Dorn & The Blues Howlers – She’s The One For Me
Format: CD – Digital / Label: Independent
Release: 2025
Tekst: Gerard Haarhuis
Het is altijd goed zeker te weten dat ‘She’s The One For Me’ zoals Big Al Dorn & The Blues Howlers hun 3e album hebben genoemd. Een album met tien nummers, in eigen beheer uitgebracht en dus verkrijgbaar via www.bigaldorn.com.
Big Al heeft voor dit album de volgende bezetting bij elkaar gezet:
– Big Al Dorn zelf op harmonica, gitaar en alle vocals
en enkele gasten uitgenodigd:
– Benny Rickun op harmonica op enkele nummers
– Alex Wilson op gitaar op (2), terwijl the Blues Howlers
– Paul Stilin op gitaar
– Bobby Sellers op drums
– Rick Smith op bas, zijn
De tien nummers op dit album zijn allemaal lekker lang, eentje met ruim elf minuten écht lang, dus… Het openingsnummer is het titelnummer van het album ‘She’s The One For Me’ en begint als een lekkere, ruige en schurende rocker waarin Big Al vertelt dat hij iemand heeft ontmoet en hij het gelijk helemaal zeker weet dat She’s The One For Me. Hartstochtelijk gezongen, fijne jengelende gitaren en summiere maar duidelijke bas. Een perfect nummer om een album mee te beginnen. Het heeft een beetje een mix van ZZ Top en Canned Heat. Helemaal oké dus!
Greenback Blues begint zoals we dat graag horen met een zuigende harmonica en een voortstuwende melodie. Op dit nummer speelt Alex Wilson dus op gitaar en dat geeft de melodie een jazzy tintje. Mooi. Het geld is op en “hard times are knockin’ on my door” en Big Al vraagt zich af wat hij moet doen “to drive my Greenback Blues away.” (Voor de goede orde: Greenback is een populaire naam voor de dollar en zo genoemd vanwege het gebruik van groene inkt.) Mooie lange uithalen op harmonica! Het is niet zo maar het klinkt zó gezellig alsof iedereen maar gewoon lekker door elkaar speelt. En dat in een vlotte, dansbare melodie! Mooi.
Even een beetje bijkomen in Confessions met een iets lager tempo. Mooie lange blues-intro op hoekige, bijna funky gitaren. Big Al ontmoette na lange tijd een oude kennis die hem het een en ander vertelde over hoe Big Al te druk was om zich om anderen te bekommeren. Confessions. En daar sta je dan als “Big” Al. Gelukkig voor ons met “een mond vol tanden” want daardoor worden we getrakteerd op een fijne, lange en goed uitgewerkte solo, gezamenlijk gespeeld, wat Big Al dan weer de gelegenheid geeft zich te herpakken en de vocals te hervatten. Een mooi nummer met een traditionele klankzetting, lekker ram melend!
Het langste nummer op dit album met 11:33 is Clarksdale Blues. Clarksdale, een klein plaatsje in de Mississippi Delta die de naam heeft de “Birthplace of the Blues” te zijn omdat grootheden als Sam Cooke, Ike Turner en Muddy Waters er geboren zijn. Dan is het niet meer dan terecht zoveel tijd uit te trekken voor de Clarksdale Blues ! Een gitaar-intro alsof er zo’n grote Amerikaanse trein heel langzaam op stoom komt, drums en bas komen erbij, “All on board!”, daar gaan Big Al Dorn & the Blues Howlers op weg naar Clarksdale… “Hij” heeft een gebrek waar geen dokter een medicijn voor heeft. Die medicijn is namelijk THE BLUES!!! Een rustige bas en drums begeleiden het scherpe gitaarwerk en nog steeds het idee dat je in een trein zit. Hier heeft het gitaarspel van Big Al veel weg van Sonny Landreth… en komt ook weer dat “verstopte” jagende ritme van Canned Heat in de buurt. Absoluut top allemaal!!! De trein heeft nu z’n topsnelheid bereikt waardoor er gek genoeg een soort rust ontstaat in de melodie met bijna rammelend gitaarspel à la Link Wray ! Met Clarksdale in zicht blijft er niet veel meer over dan een paar “Oeh’s” van Big Al en een minimale begeleiding. Top, topperdetop!
In de blues van alledag… gaan we verder met She Used To Have Another Man. Ach ja, waarom ook niet, stel je voor dat je in de blues zou zingen “…en ze leefden nog lang en gelukkig…” Nee dus. Vandaar een klassieke, trage en ook verdrietige intro met jankende harmonica en Big Al zich beklaagt over het feit dat She Used To Have Another Man. En als Big Al haar daar naar (3x …aar) vraagt vertelt ze hem onomwonden dat “he treats her better” dan Big Al deed. Ja, wat moet je dan nog? Terug naar Confessions? Dat schiet ook niet meer op, dat hele stuk weer terug met de trein van Clarksdale, nee gewoon er het beste van maken, voor zover dat in zo’n situatie nog kan, zeker als blijkt dat “she brings that man around when she’s all alone. Nee, dat wordt niets meer. Kappen.
Een lekkere, “vrolijke” blues!
Wijsheid achteraf, ja, achteraf kun je een koe in de kont kijken!
I Wish She Would’ve Said Goodbye. Een lekkere melodie, stuwend en toch rustig door een bescheiden begeleiding voor een prominente harmonica waar iemand in de studio hoorbaar mee mee zit te joelen. Gezellig! “I Wish She Would’ve Said Goobye, instead of telling me a lie!” Ja, de werkelijkheid is soms hard vooral al als je altijd gedacht hebt dat She’s The One For Me (..). Na deze berustende tekst een lekker lang instrumentaal stuk waarna men toch vrij plotseling een punt achter dit nummer zet. Mooi.
Het is een bekend gezegde: Er is niets zo goed voor die goede oude tijd dan een slecht geheugen! Faded Memory. Een mooie inleiding à la Average White Band waarin Big Al zingt wat er allemaal verloren is gegaan sinds “ze” er vandoor is gegaan terwijl die beginmelodie klimaatbestendig blijkt! En alweer zo’n fantastisch huilende harmonica. Verstandig van Big Al, “I found a new woman and I’m happy as I can be” waardoor de herinneringen aan dat vorige “schepsel” vervagen als een Faded Memory. Na regen komt zonneschijn! En tussen de buien door is het droog! Mooi toch.
True Love (Is There Even Such A Thing?). Domme vraag Al. Wat dacht je van de True Love voor muziek!!! Een lekkere langzame melodie, een helder zingende Al, subtiele gitaarriedeltjes, een beetje harmonica, strakke maar rustige drums en bas. Mooi, mooi. Bijna jazzy. Lekker. Niet langer afvragen maar gewoon genieten dus van welke True Love dan ook! Lekker lang doorlopend, quasi instrumentaal improviserend nummer!
Oppassen! Nooit “everybody’s fool” worden. Nobody’s Fool dus. Een fijne, swingende, rockabilly in een klassieke bluesmelodie. “I’m a grown up man and Nobody’s Fool.” Een mooie schildering van hoe een relatie er soms uit ziet en dat er ooit een eind aan komt, want alles goed en wel, “I’m Nobody’s Fool.” – “Bye bye, darling!” Lekker snel nummer, dansen en swingen maar! Mooi.
Tijd voor een parabel van jullie recensent.
Er was eens een jongetje dat op school in alles werd overgeslagen. Niet uitgenodigd op verjaardagsfeestjes. Niet opgenomen in welk team dan ook. Toen het jongetje jarig was wilde hij graag trakteren in de klas. Zijn moeder maakte een mooie traktatie voor iedereen maar maakte zich wel zorgen of dat aan zou slaan bij de medeleerlingen. De verjaardag is daar. Jongetje naar school en ’s middags komt het ventje thuis, helemaal vrolijk en opgewekt. Vraagt z’n moeder: Hoe was het? en hij geeft als antwoord: Fantastisch, ik heb níemand vergeten!!!
Het laatste nummer van dit beregezellige bluesalbum is No One Invited Me, een uptempo melodie, vormgegeven door bas, harmonica en drums met een tikkeltje gitaar. Big Al heeft een vreemd gevoel, al z’n vrienden lopen op straat op weg naar een geweldig feest en No One Invited Me. Lekker scherpe, puntige gitaarsolo in een jazzy en vooral swingende melodie waar de harmonica dat verder versterkt. Sterke tekst! No One Invited Me. Nou, dan maar niet. Als je jong bent doet dat pijn, als je groter wordt of bent, leer je dat dát het leven is. Pure blues dus!
Top!
Tot zover dan Big Al Dorn & The Blues Howlers met hun album ‘She’s The One For Me’. Ik kan kort zijn: He’s The One For Me! Een heerlijk en goed én gezellig bluesalbum met tien goed geschreven nummers en teksten die er toe doen. Allemaal helemaal prima! Een heldere zangstem, fijne instrumentatie waarbij het opvallend een album zonder keyboards is, maar in deze samenstelling besef je dat pas als het album is afgelopen!
Mijn favorieten van dit puike album zijn: Greenback Blues, Clarksdale Blues als absolute topper, She Used To Have Another Man, I Wish She Would’ve Said Goodbye, True Love (Is There Even Such A Thing?) en No One Invited Me.
Een topalbum en ook nog gezellig!
Tracks:
01. She’s The One For Me
02. Greenback Blues
03. Confessions
04. Clarksdale Blues
05. She Used To Have Another Man
06. I Wish She Would’ve Said Goodbye
07. Faded Memory
08. True Love (Is There Even Such A Thing?)
09. Nobody’s Fool
10. No One Invited Me
Website: http://www.bigaldorn.com/