Review: Jan De Bruijn – The Child Remained Part 1, 2 & 3

 

Jan De Bruijn - The Child Remained

Jan De Bruijn – The Child Remained Part 1, 2 & 3
Format: 3 CD + Gedichtenboekje in stevige box
De box is uitgebracht door King Play Music in Almelo
info@kingplaymusic.eu/www.kingplaymusic.eu

Tekst: Gerard Haarhuis

Het leven zit vol verrassingen. Ook het leven van een muziekrecensent. Jan de Bruijn. Ik had er eerlijk gezegd nog nooit van gehoord maar via muziek van de Nederlandse band The Crew waar zanger/gitarist Jan de Bruijn een belangrijke rol speelt werd ik opmerkzaam gemaakt op deze box met 3 cd’s van Jan de Bruijn. ‘The Child Remained, Part 1, 2 & 3’.

Heerlijke muziek. Bluesy tot jazzy. Elke cd heeft maar 5 nummers maar het geheel heeft juist daardoor charme. Stuk voor stuk levensverhalen.
Luister op Part 1 om te beginnen naar Old Friends, gedragen door een fijn orgeltje, mooie tekst over herinneringen aan… Old Friends. Aan het eind een mooie sax-solo. En het hele num- mer door een eenvoudige drums-basis.
Dan naar You Don’t Wanna Go met treffende backing vocals, waarin Jan het zeker weet, ondanks dat “ze” zegt te gaan, dat You Don’t Wanna Go. Part 1 gaat verder met een dreigend klinkend Sleep Tonight, een zwaar aanwezige drums met scherpe, korte gitaarsoli. Een mooi nummer in een mooi tempo. Zijn zang is hier in de verhalende stijl van Leonard Cohen. Uiteindelijk wil Jan maar één ding: Sleep Tonight. Chelladais is een juweeltje met een gitaar-intro à la Jan Akkerman en een subtiele saxofoon-melodie door Henri Yien. Prachtig! Een ontzettend mooi nummer en heerlijk instrumentaal. Part 1 sluit af met Cry No More waarin Jan bezweert dat hij niet meer zal huilen als de dag voorbij is. Een hamerende piano begeleidt Jan op z’n avonturen in dit nummer.
Jan is duidelijk: I won’t Cry No More.

Part 2 begint met het funky This Far Down The Road waarin Jan, net als in alle andere nummers bewijst een uitstekende gitarist te zijn die ook nog eens over een gevoelige, iets schurende stem te beschikken. Het hele nummer door zorgt Pascal Lanslots met z’n keyboards voor een stevige ondergrond, samen met met Pieter Doms op drums. “Where do we go from here?” Het zal Jan een zorg zijn, als ze maar This Far Down The Road gaan… Als vervolg op het vorige nummer krijgen we Far Enough From Here, een geweldige sax-solo brengt ons Far Enough From Here. Puik gitaarspel van Jan, samen met de sax van Henri Yien. Een quasi romantisch nummer. We’ll make it, come what may… Nog zo’n juweeltje: Any Which Way, doet heel erg denken aan J.J. Cale, heel bescheiden background vocals maar alles past perfect. Eén van mijn favoriete nummers, maar ja, ik ben dan ook een grote fan van J.J. Cale. Wat er ook op ons pad komt, we gaan er voor Any Which Way, zachtjes uitfadend met erg fijn gitaarspel. Bijna onvervalste country op Looking Back waarin André Sommer pedal steel guitar speelt. Looking Back to lighten up tomorrow, Looking Back for a better day! De lengte van dit nummer is 4:33 en het afsluitende nummer van Part 2 Same Old Song bedraagt 3:02. Een lekkere maat door de drums. Background vocals die ons samen met Jan vertellen dat het in de meeste gevallen hetzelfde liedje is: Same Old Song.

Part 3 begint met keyboards, drums, percussie en weer een “J.J. Cale-gitaar” in Not Mine, met een mooie break tussen de refreinen. Zoals onze oosterburen veelvuldig zeggen: “Ich war’s nicht”. Heerlijk “antwoordende” sax, gedragen door de gitaar van Jan én een lekker orgeltje. Grumpy Old Man is een stuk steviger maar dat past ook wel bij de titel. Een mooi bluesy nummer, sterke vocalen! Too Manier A Many, geeft een beeld van wat Jan onderweg allemaal ziet en meemaakt. Eigenlijk overal te veel van het goede. Heerlijk subtiel gitaarwerk. Puntig. En je moet maar zo denken Jan: Alles gaat vanzelf weer over. Zelfs dit fijne nummer. Midnight Oil doet me heel erg denken aan de Marshall Tucker Band, mooi tempo met naast Jan op elektrische gitaar Chris Smulders op akoestische gitaar. Een lekker “lopende” blues. De hoes vermeldt vervolgens Neon Lights als 5e nummer van Part 3 en als 6e nummer Everywhere, er volgt echter alleen nog Everywhere als 5e en laatste nummer van Part 3.Een zeer aanwezige piano begeleidt Jan in z’n conclusie dat hij looked and found it Everywhere en dat het toch “Nowhere is to be found”. In die zin een terechte afsluiter van Part 3 én van deze box met meer dan prettige muziek.

Heerlijke muziek voor ’s avonds “when the lights are low”. Hoewel de vermelde tijden van de nummers niet allemaal correct zijn, is het een mooie box. Absoluut aan te raden. En Jan de Bruijn bewijst dat er in hem nog steeds een kind schuilt. Een kind dat hele mooie muziek maakt! En mooie gedichten zoals ze te lezen zijn in het bijgevoegde boekje. Op de afzonderlijke hoesjes staat overzichtelijk vermeld wie er meespelen en meezingen op welke nummers, inclusief de opmerking dat Jan speelt op Steffsen-gitaren. Waarvan akte.

Tracklist:
Part 1:
01. Old Friends
02.You Don’t Wanna Go
03. Sleep Tonight
04. Chelladais
05. Cry No More

Part 2:
01. This Far Down The Road
02. Far Enough From Here
03. Any Which Way
04. Looking Back
05. Same Old Song

Part 3:
01.
Not Mine
02. Grumpy Old Man
03. Too Manier A Many
04. Midnight Oil
05. Everywhere

Website: http://www.jandebruijn.com/index_nl.php