Review: Daniel Eriksen – There’ll Be A Time When The Sun Will Refuse To Shine
Daniel Eriksen – There’ll Be A Time When The Sun Will Refuse To Shine
Format: CD – Vinyl LP – Digital / Label: Independent
Release: 2024
Tekst: Harry Pater
Dust bowl, heksen, gitaarevangelisten, films uit de jaren 50 en Nina Simone zijn thema’s wanneer blues- en rootsartiest Daniel Eriksen zijn tiende album uitbrengt. Het album is geproduceerd door de gerenommeerde Gøran Grini, die eerder prachtige albums produceerde van Chip Taylor, Tommy Tokyo en Paal Flaata. Speciale gast is Joachim Cooder met zijn elektrische mbira (ook bekend als duimpiano).
De Noorse Daniel Eriksen (47 jaar) toert al bijna 30 jaar meedogenloos met zijn kenmerkende stijl van blues en rootsmuziek, zeg maar: de Delta Blues. Eriksen wordt algemeen erkend vanwege zijn liveoptredens en zijn veelgeprezen albumreleases. Twee van zijn albums hebben de prestigieuze Spellemann Award (Noorse Grammy) gewonnen.
‘There’ll Be A Time When The Sun Will Refuse To Shine’ is Eriksen’s tiende release en één waarbij zijn muziek door de creatieve en ‘filmische’ geest van producer Gøran Grini is verwerkt. Speciale gast met zijn bijzondere elektrische mbira-instrumenten is Joachim Cooder. Joachim is een opwindende muzikant en ervaren producer. Hij en zijn vader Ry Cooder hebben mooie albums geproduceerd van Mavis Staples, Sam Outlaw en Buena Vista Social Club. Andere goede bijdragen aan het album zijn Richard Gjems op mondharmonica, Christian Skaugen op steelgitaar, Viktor Wilhelmsen op gitaar, Stig Sjøstrøm op percussie en producer en multi-instrumentalist Gøran Grini op verschillende instrumenten.
Het nieuwe album klinkt wat mij betreft geweldig, met mooi slidegitaarspel en begint meteen al heel sterk met het mooie Trouble Of The World, waarin ook meerdere geluidseffecten te horen zijn. Mean Old Iron Dry Spell is wat sneller met onder meer een lekkere mondharmonica. Kissing Your Lips is een mooie ballad en Porchludium (geen idee wat dat betekent) een korte instrumental op slidegitaar, dat ineens overloopt in Hollering.
Voor mij het hoogtepunt is Let’s Burn Down The Cornfield, dat ook mooi een filmisch gevoel heeft, mede ook door de blazerssectie. De vrijwel instrumentale afsluiter Rubble Of The World heeft ook mooie geluidseffecten. Het slechts acht songs tellende album bestaat voor het grootste deel uit vrij korte songs, en had van mij dan ook best langer mogen duren, maar is absoluut erg sterk.
Tracks:
01. Trouble Of The World
02. Rags And Old Iron
03. Mean Old Dry Spell
04. Kissing Your Lips
05. Porchludium
06. Hollering
07. Let’s Burn Down The Cornfield
08. Rubble Of The World
Website: https://daniel-eriksen.com/home