Who Are You: The Legendary Stardust Cowboy
In de jaren ’60 en ’70 verscheen een groot aantal albums van artiesten, die bij het grote publiek nooit bekend raakte. Daardoor was dit soort albums gedoemd om in de zogenaamde “uitverkoopbakken” te belanden. Hopend, dat er een persoon langs zou komen, die nieuwsgierig genoeg zou zijn om de betreffende artiest eens te gaan uitproberen.
Om die artiesten nu eens uit de vergetelheid te trekken hebben we de rubriek:
“Who Are You”
Tekst: Peter Marinus
Hij leek in de 80’s ineens uit het niets verschenen te zijn, the Legendary Stardust Cowboy! En hij zorgde ook voor de nodige verwarring door zijn, zeg maar, merkwaardige manier van zingen en zijn “gitaarkunsten”. Om over zijn spel op de bugel maar te zwijgen…
De cowboy was echter al lang voor de 80’s actief. Hij werd als Norman Carl Odam geboren in Lubbock, Texas. Als kind was hij gefascineerd door zowel sciencefiction als Western verhalen.
Geïnspireerd door zijn gitaarheld Chet Atkins leerde hij zichzelf de gitaar spelen en ook nog eens de bugel. Allemaal met het doel om indruk op de meisjes te maken!
In 1968 kwam zijn eerste single Paralyzed uit waarop hij de dobro en de bugel bespeelt met T-Bone Burnett op de drums. Een zeer wild nummer met uiterst primitieve zang en spel op de gitaar (en op de drums ook trouwens!). Er werden 500 exemplaren van de single geperst en al snel werd de cowboy opgepikt door Mercury Records. De cowboy verscheen zelfs op TV, gekleed in zijn cowboy kleren inclusief een enorm grote hoed. Paralyzed werd in 1973 door de NASA gebruikt om astronauten te wekken gedurende hun ruimtereis. Het gevolg was dat de astronauten dusdanig in de war raakten van het nummer, dat zij de NASA verboden om het nummer nogmaals te gebruiken.
In 1994 werd Paralyzed uitgeroepen tot “Slechtste Song Ooit” in The New Book Of Rock Lists. Volgens het boek was de cowboy niet in staat om enig instrument behoorlijk te bespelen of zuiver te zingen. Daarentegen was de Britse DJ John Peel een grote fan van het nummer…
Onze cowboy bleef echter stug doorgaan met het uitbrengen van platen. Zo verschenen er nog twee singles, Kiss And Run en I Took A Trip On A Gemini Spacehip in 1969. Het laatste nummer werd later door David Bowie gecoverd op zijn Heathen album.
Hierna werd het even stil rondom de cowboy. Toen verscheen in 1984 zijn Rock-It To Stardom album waarop hij werd bijgestaan door gitarist Jim Colegrove, drummer Mike Buck (van Evan Johns & the H-Bombs) en gitarist Don Leady (van the LeRoi Brothers).
En onze cowboy had het “merkwaardig zingen” totaal nog niet afgeleerd. Het resultaat was een zeer eigenaardig zwalkend garagerock album, dat waarschijnlijk door deze eigenaardigheid toch opgepikt werd door het publiek. Ook de opvolger ‘Rides Again’ in 1989 stond vol met de merkwaardige muziek van de cowboy. Rauw punky…cowpunk dus!
‘Retro Rocket Back To Earth’ was het derde album, dat in 1991 verscheen. Opnieuw werd het een tijd stil rond the Legendary Stardust Cowboy. Het duurde tot 2002 toen hij een album opnam met the Altamont Boys(‘Tokyo’), een band met de voormalige Dead Kennedys bassist Klaus Flouride. In 2007 nodigde fan David Bowie hem uit voor zijn David Bowie High-Line Festival.
Het tot nu toe laatst verschenen album van the Legendary Stardust Cowboy is ‘Oh What A Strange Trip It’s Been On A Gemini Spaceship’ uit 2016.
The Legendary Stardust Cowboy…een bijzonder kind, dat is hij….