Who Are You: James Booker
In de jaren ’60 en ’70 verscheen een groot aantal albums van artiesten, die bij het grote publiek nooit bekend raakte. Daardoor was dit soort albums gedoemd om in de zogenaamde “uitverkoopbakken” te belanden. Hopend, dat er een persoon langs zou komen, die nieuwsgierig genoeg zou zijn om de betreffende artiest eens te gaan uitproberen.
Om die artiesten nu eens uit de vergetelheid te trekken hebben we de rubriek:
“Who Are You”
Tekst: Peter Marinus
“The Piano Prince Of New Orleans” en “The Black Liberace” waren twee bijnamen van pianist James Booker. Een pianist, die een belangrijke, maar veel te korte, rol speelde in de rhythm & bluesgeschiedenis van New Orleans.
James werd in 1939 in New Orleans geboren en was al vroeg achter de piano te vinden. Ook speelde hij orgel in de kerk van zijn vader.
Op tienjarige leeftijd werd James aangereden door een ambulance met het gevolg dat hij vanaf dat moment kreupel zou zijn. Een ander gevolg was, dat James, door het morfine gebruik, al snel aan de drugs verslaafd raakte. Daarnaast kreeg hij ook nog eens last van geestesstoornissen.
James was een uitmuntende pianist die met het grootste gemak nummers van Chopin, Erroll Garner en Liberace kon vertolken.
Hij richtte op jonge leeftijd de band Booker Boy & The Rhythmaires waarin ook Art Neville te vinden was.
Toen hij piano speelde in het gospelradioprogramma van zijn zus Betty Jean werd James ontdekt door Fats Domino producer Dave Bartholomew. Hij nam met James de single Doing The Hambone op voor het Imperial label. Kort daarna verscheen er een single, Heavenly Angel op het Chess label. Beide singles flopten.
In de tussentijd speelde James op opnames van Lloyd Price, Smiley Lewis en Fats Domino. Het was pas in 1960 dat er een nummer van James, Gonzo, in de Amerikaanse hitlijsten te vinden was.
De drugsproblemen groeiden en James belandde zelfs in de gevangenis. In 1972 raakte hij zijn linkeroog kwijt.
In 1973 werd het ‘The Lost Paramount Tapes’ album opgenomen met leden van de band van Dr. John. Daarna speelde James orgel in Dr. John’s Bonnaroo Revue. Ook was hij te vinden op albums van Ringo Starr, John Mayall, The Doobie Brothers, Labelle en Geoff Muldaur.
Door zijn optreden op de 1975 editie van het New Orleans Jazz & Blues Heritage festival werd hij door het Island label gecontracteerd en verscheen zijn album ‘Junco Partner’.
James toerde vaak door Europa waar hij een grote populariteit genoot.
Zijn laatste album ‘Classified’ verscheen in 1982. Een jaar later overleed James op slechts 43-jarige leeftijd.
Website: https://nl.wikipedia.org/wiki/James_Booker
