Who Are You: Barrence Whitfield & The Savages
In de jaren ’60 en ’70 verscheen een groot aantal albums van artiesten, die bij het grote publiek nooit bekend raakte. Daardoor was dit soort albums gedoemd om in de zogenaamde “uitverkoopbakken” te belanden. Hopend, dat er een persoon langs zou komen, die nieuwsgierig genoeg zou zijn om de betreffende artiest eens te gaan uitproberen.
Om die artiesten nu eens uit de vergetelheid te trekken hebben we de rubriek:
“Who Are You”
Tekst: Peter Marinus
De liefhebbers van een rauwe mix van rhythm & blues en rock & roll zouden allemaal de Amerikaanse band Barrence Whitfield & the Savages moeten kennen. Al was het alleen maar door de zeer energieke optredens, die deze band gaf. Helaas is deze band veel te onbekend gebleven dus is het hoog tijd om de band weer eens in de spotlights te zetten.
Barrence Whitfield werd als Barry White (!) geboren in Jacksonville, Florida, en begon al snel te zingen in het plaatselijke gospelkoor. Daarnaast was hij drummer in talloze funk en progrockbands.
Hij vormde met ex-leden van de band the Lyres zijn eigen Barrence Whitfield & the Savages, die in 1984 debuteerden met het album ‘Barrence Whitfield & The Savages’. Een album met veel covers van obscure soul en rhythm & bluesnummers en een energiek geluid dat de wildheid van bijvoorbeeld Little Richard en Wilson Pickett benaderde.
Op het album bestiond de band uit Barrence, Phil Lenker (bas, ex-Lyres), Howard Ferguson (drums, ex-Lyres, ex-Real Kids), Pete Greenberg (gitaar, ex-Lyres, ex-DMZ) en Steve LaGrega (saxofoon). In dezelfde bezetting verscheen de opvolger ‘Dig Yourself’ in 1985.
Het derde album ‘Call Of The Wild’ uit 1987 werd ook uitgebracht onder de titel ‘Ow! Ow! Ow!’. De band had op dat album een geheel nieuwe bezetting met Richie Robertson (bas, ex-Fabulous Poodles), Lorne Entress (drums, ex-Ronnie Earle & the Broadcasters), Miltion Reder (gitaar), David Sholl (saxofoon) en Bruce Katz (piano, orgel, ex-Ronnie Earle & the Broadcasters).
Daarna was het een komen en gaan van muzikanten in de band. In 1989 verscheen het live album ‘Live Emulsified’ waarop je onder andere Dean Cassell (bas, ex-John Cafferty & the Beaver Brown Band) en drummer Seth Pappas (ex-Dillards) tegenkomt.
Jim Dickinson produceerde het volgende album ‘Let’s Lose It’ uit 1990.
Naast de albums met the Savages nam Barrence Whitfield ook twee albums op met countryzanger Tom Russell en met de jumblues band the Movers.
In 2010 verscheen er weer een album met the Savages, ‘Savage Kings’ met wederom een nieuwe bezetting: Phil Lenker, oerlid die al op het eerste album te horen was, was weer terug op de bas wat ook gold voor gitarist Peter Greenberg.
In 2009 bracht Barrence het soloalbum ‘Raw, Raw, Rough!’ album uit en daarna kwam er nog een aantal albums uit waarop Barrence met andere muzikanten werkte zoals de Spaanse band Petti & the Bloodyhotsak, gitarist Vidar Busk, de Spaanse rock & rollband Los Mambo Jambo en met Radio Kings lid Michael Dinallko (als the Mercy Brothers).
Totaal verrassend was het ‘Songs From The Sun Ra Cosmos’ waarop Barrence, dit keer als Barrence Whitfield & The Soul Savage Arkestra zich aan het werk van Sun Ra waagde.
Het laatste Savages album, ‘Soul Flowers Of Titan’ verscheen in 2018 met o.a. Brian Olive (Soledad Brothers,the Greenhornes).