Rockcolumn – The X-Pensive Winos – Wicked Winos
De columns zijn verhalen over ‘de mens achter de ‘popster’
Tekst: Tom Wouters
The X-Pensive Winos – Wicked Winos
Na de opnamen van het Rolling Stones-album ‘Dirty Work’ was de relatie tussen Mick Jagger en Keith Richards behoorlijk bekoeld. Ze waren het ernstig oneens over de muzikale richting van de band. De imagobewuste Jagger wilde graag de actuele muzikale trends volgen, terwijl Richards de muzikale reputatie en roots van de band wilde behouden. Toen Jagger in 1986 meer geïnteresseerd bleek in het nastreven van een solocarrière in plaats van op tour te gaan met de Stones, begon Richards op zijn beurt ook een soloproject.
Hij ging samenwerken met de Amerikaanse producer, songwriter en drummer Steve Jordan. Ze hadden elkaar ontmoet tijdens de Dirty Work-sessies en begonnen samen songs te schrijven voor het soloproject van Richards. Toen ze in augustus 1987 besloten die nummers op te nemen, stelden ze een band samen bestaande uit sessiegitarist Waddy Wachtel, toetsenist Ivan Neville (telg van de fameuze Neville Brothers-familie), bassist Charlie Drayton en achtergrondzangeres Sarah Dash. De consumptie van de nodige spiritualia tijdens de opnamesessies bracht Richards ertoe de band The X-Pensive Winos te dopen.
Het album ‘Talk Is Cheap’, uitgebracht in oktober 1988, kreeg lovende kritieken en in sommige recensies werd het album het beste Rolling Stones-album in jaren genoemd. En dat was precies wat Richards in gedachten had gehad. Het geluid van de band was rauw, gemeen, strak en bijna rudimentair. ‘Talk Is Cheap’ is hoe Keith Richards wilde dat The Rolling Stones zouden klinken.
‘Talk Is Cheap’ was muzikaal en commercieel een succes, en met dit statement op zak keerde Keith Richards bulkend van het zelfvertrouwen terug naar The Stones om ‘Steel Wheels’ op te nemen in 1989. Na de relatieve teleurstelling van de voorgaande twee Stones-albums, was ‘Steel Wheels’ een terugkeer naar een meer klassieke stijl van muziek en voelde het zelfs als een soort van comeback voor The Rolling Stones.
In 1992 namen de X-Pensive Winos een tweede studioalbum op genaamd ‘Main Offender’. ‘Main Offender’ werd uitgebracht in oktober 1992 en leidde weer tot positieve recensies. Het album slaagde er echter niet in om het commerciële succes van ‘Talk Is Cheap’ te evenaren. Na de Main Offender-tour besloot Richards alleen nog maar met The Rolling Stones te werken.
De X-Pensive Winos waren niet meer nodig; met de twee albums van de band had Keith Richards zijn doel bereikt: Mick Jagger ervan overtuigen dat The Rolling Stones terug moesten naar hun roots en ongeveer zo gemeen en rootsy moesten klinken als The Winos.
