Rockcolumn: France Gall – Het Grote Verdriet
De columns zijn verhalen over ‘de mens achter de ‘popster’
Tekst: Tom Wouters
France Gall – Het Grote Verdriet
Isabelle Geneviève Marie Anne Gall, beter bekend onder haar artiestennaam France Gall, wordt als een donderslag bij heldere hemel een ster als ze in 1965 zeventien jaar oud het Eurovisie Song Festival wint met de Serge Gainsbourg song Poupée de cire, poupée de son.
Maar na het aanvankelijke succes, doemen dramatische gebeurtenissen op in het leven van France Gall. Na een voortvarende start raakt haar carrière aan het eind van de 60-er jaren in het slop. Ze wordt door haar manager aan de verkeerde songwriters en producers gekoppeld.
France Gall’s carrière krijgt een positieve wending als ze in 1973 singer-songwriter Michel Berger ontmoet. The match is perfect: vanaf dat moment zal France Gall alleen nog maar nummers zingen die door Berger zijn geschreven en geproduceerd. France is niet alleen Michel Berger’s muze, ze is ook zijn grote liefde. In 1976 trouwen ze en in 1978 wordt hun eerste en enige kind, dochter Pauline, geboren. Het eerste drama in het leven van France Gall kondigt zich aan. Pauline lijdt aan de ongeneeslijke taaislijmziekte.
Vanaf het begin van de 70-er jaren bezoeken Gall en Berger regelmatig het Afrikaanse land Senegal. Niet zozeer om muzikale redenen, alswel om de lokale bevolking daar te ondersteunen in de strijd tegen honger en armoe. In 1986 voltrekt zich uitgerekend daar, in Afrika, het volgende drama in Gall’s leven als vriend en muzikant Daniel Balavoine sterft in een helicopter crash.
Het nummer Évidemment, geschreven door Berger en gezongen door Gall, is een ontroerende hommage aan een gestorven vriend. De song verschijnt op het album Babacar.
Het album dat een hoogtepunt in de carrière van France Gall tot dan toe is. De titelsong gaat over een Senegalees kind dat Berger en Gall werd aangeboden door diens moeder. In plaats van het kind te adopteren, besluiten Gall en Berger de jongen (en zijn moeder) te helpen door een song over hem te schrijven. De opbrengsten van het nummer, dat een grote hit in Frankrijk wordt, gaan naar Babacar en zijn moeder.
Internationaal scoort Gall met een ander nummer van het album ‘Babacar’ met de song Ella, elle l’a, een tribuut aan jazzzangeres Ella Fitzgerald. Na het uitkomen van Babacar bereikt de carrière van France Gall zijn hoogtepunt. Ze toert door heel Europa en brengt het live-album ‘Le Tour de France ’88’ uit.
Toch doemt nieuw drama op aan de horizon voor France Gall. In 1992 sterft Michel Berger volkomen onverwacht aan de gevolgen van een hartaanval, slechts 44 jaar oud. Het drama kent geen einde voor France Gall als ze een jaar later te horen krijgt dat ze borstkanker heeft. Na een zware behandeling wordt ze daarvan genezen verklaart.
In 1996 verschijnt haar, naar wat later zou blijken, laatste album ‘France’. En een jaar later is het drama in het leven van France Gall compleet als haar dochter Pauline op 19-jarige leeftijd overlijdt. Het is teveel voor France Gall. Wat haar rest is het rouwen om het verlies van man en dochter.
Ontredderd besluit ze zich terug te trekken uit de muziekbusiness en het openbare leven. Het wordt stil rond France Gall, heel stil.
Tot op 7 januari 2018 een woordvoerster van het Franse persagentschap AFP deze droevige woorden uitspreekt:
Il y a des mots que vous ne voulez jamais prononcer.
France Gall entre au Paradis Blanc le 7 janvier 2018.
(Dit zijn woorden die je nooit zou willen uitspreken. France Gall is vandaag 7 januari 2018 het Witte Paradijs binnengetreden.)
