Review: Zoe Schwarz, Rob Koral & Friends – Colourful House
Zoe Schwarz, Rob Koral & Friends – Colourful House
Format: CD – Digital / Label: Proper Music
Release: 2025
Tekst: Gerard Haarhuis
Met Colourful House brengen Zoë Schwarz & Rob Koral hun zevende album uit in hun ruim 20-jarige samenwerking. Een samenwerking die er, getuige hun vorige albums, om bekend staat alle muziekstijlen een plaatsje op hun albums te geven. Een interessant gegeven dat pas echt interessant wordt als de uit-
voering waarmee dat gebeurt, ons kan raken, ons enthousiast maakt.
Om dat te bewerkstelligen bestaat de cast op dit album uit:
– Zoë Schwarz op vocals
– Rob Koral op gitaar
– Pete Whittaker op Hammond en piano
– Paddy Blight op bas op (1, 2, 4 t/m 6)
– Anth Caplen speelt bas op (3 en 7 t/m 14), waaruit dan met grote zekerheid valt af te leiden dat er dit album veertien nummers staan
– Eddie John speelt drums
– Craig Alexander verzorgt de aanvullende vocals
– Ian Ellis speelt sax op (8) en op datzelfde nummer speelt Andy Urquhart trompet
Nadat ik gemeld heb dat het album is uitgekomen op RKUK Records, dat wordt gedistribueerd door Proper Music heb ik alle formaliteiten vervuld en kunnen we gaan luisteren naar het album ‘Colourful House’ van Zoë Schwarz en Rob Koral.
Met 14 niet al te korte nummers krijgen we een “vol” album voorgeschoteld.
Het openingsnummer is Venus Ain’t So Far Away, een lekkere, bijna vriendelijke melodie waarin Zoë een reis aflegt langs allerlei planeten en tot de ontdekking komt dat Venus Ain’t So Far Away. Fijne zangstem, bijna wah wah-ende gitaar, strakke maar niet te harde drums, bijna monotone keys als ondergrond, een beetje rockend geheel. Een lekker lang nummer met het betere gitaarwerk.
We weten al dat Love Hurts maar Zoë bezingt dat Your Love Hurts en dat is wel heel specifiek. Een mooie langzame blues met dito gitaarintro. Niet goed dus, “You make me cry.” En wat zijn er toch veel goede gitaristen op de wereld! Rob Koral, heerlijk! En heel mooi, zorgvuldig en bluesy gezongen door Zoë. Heel passende background vocals en je hoort precies op het juiste moment een instrument en vocals waar je dat gelijk “pakt”! Fijne begeleiding op bas. Top! Een écht topnummer!!! “Your love is cold, it needs the sun!” Mooi.
What Can I Do is dan een logisch vervolg. Een ongecompliceerd nummer waarin van alles verkeerd loopt en Zoë zich afvraagt What Can I Do. Een punky melodie, hoekig met meerdere overgangen naar een verspringende melodie door een solo van verschillende instrumenten. Om de titel van het nummer te benadrukken iets schreeuwerig gezongen maar daardoor iets minder pakkend…
De intro van House Of Colours klinkt bijna bekend in de oren als een soort Booker T.-nummer door synchroon spelen van gitaar en keys. Heel fijn gezongen met harmony vocals! Zoë bezingt heel mooi de betekenis van de verschillende kleuren. Elke kleur “different moods” en dat klopt helemaal, een mooi gespro ken deel waarna het volume toeneemt en er massaal gezongen wordt “Let’s make it real.” en dan volgt er ook nog een fijne gitaarsolo, onder begeleiding van keys, bas en drums met aan het eind in aantal toenemende vocals. Mooi opgebouwd!
Een vrij traditionele blues-intro voor Hear My Cries met een droog stampende drums en “zeurende keys”, een beetje piano, bas en Zoë die bezingt wat er mis en dus Hear My Cries… De begeleiding wordt nog iets zwaarder aangezet en Craig Alexander zingt mee, afgewisseld met fijn gitaarspel. Onwillekeurig hoor ik
overeenkomsten met Caro Emerald. Een heel fijn nummer met de laatste tonen voor de keys en een laatste roffel op drums. Top!
Jazzy, funky, bluesy, dat is wat See You Soon is. Veel handclaps maken gelijk een lekker sfeertje, zeker als dat consequent doorgaat terwijl Zoë zingt dat “ze” elkaar gauw weer terug zien, See You Soon. Lekkere, vegende drums, enthousiaste keys, beetje gitaar, méér gitaar en dan mag Zoë weer verder met See You Soon. Een fijn, opgewekt nummer.
Tell Me, met een bijna klassiek “orgel”-intro waarna Zoë heerlijk begint te zingen met alle woorden in een zin mooi afwisselend hoog en lager gezongen! Was het gisteren dat alles nog goed was? Tell me. Strakke bas, rustige drums die het “orgel” ondersteunen in een langgerekte solo waarna een heerlijk heldere solo op gitaar volgt. Heel mooi. Tell Me.
Het maakt verschil door welke deur je weggaat maar bij voorkeur is dat Out The Front Door. Funky en jazzy, weer iets nadrukkelijker gezongen door Zoë met veel backing vocals. Frisse gitaarlicks, mooie keys, bij elkaar gehouden door de drums, bas én blazers! Een mooi vól nummer. Stuwend ook! En een mooie, jengelende gitaarsolo waarmee het nummer eindigt.
You Know It’s The Right Thing To Do, heeft een korte, speelse gitaarintro waarna de keys voorop gaat met rustige drums en Zoë hartstochtelijk begint te zingen en zich afvraagt waarom “hij” bij haar is weggegaan en dat hij terug moet komen want You Know It’s The Right Thing To Do. Wat opvalt is dat de bas van Anth Caplan wat beter en dieper klinkt dan Paddy Blight in de nummers waar hij de bas speelt. “Honey, come back, You Know It’s The Right Thing To Do.
Zoë begint zowaar als een Billie Holiday te zingen in A Tear Drop In The Sun. Een mooie, door het leven gebroken, gerafelde stem. “You blew me away like a hurricane…” – “I can’t live this way” – “You burned up like A Tear Drop In The Sun.” Een mooie gitaarsolo wordt gevolgd door zwaar aangezette keys. Heel mooi, gedragen gezongen en orkestraal qua begeleiding. Een echt “vol” nummer! Mooi! Top!
Watching The World, “No one’s goin’ anywhere, honey, with standin’ still,” weer een compleet ander soort nummer, hoekig, hortend en stotend, Watching The World. En als je dan de wereld om je heen bekeken hebt, “We gotta change” in de herhaling. Hele diepe en bijna jankende gitaarsolo waardoor de instrumentatie zelfs een beetje jazzy funky wordt en het nummer langzaam wegsterft…
Een lekker vlot begin aan City Of Blues door gitaar, drums, bas en keys waarna Zoë met backing vocals begint te zingen over de race in het dagelijkse leven waar nergens meer tijd voor is en leidt tot een City Of Blues. Van het ene seizoen in het volgende, City Of Blues. Toch best wel een soort protestsong waarin we dan nog wel weer verwend worden met een heerlijke, flitsende gitaarsolo!
Het is winter dus geen verrassing dat “There’s A Cold Wind A Comin’ and it’s blowin’ my way,” een koude wind dus die ook hartje zomer jouw kant op kan komen… Zoë zingt wat er allemaal mis is in “hun” relatie, zodanig dat er sprake is van There’s A Cold Wind A Comin’. Waar woorden tekort schieten volgt er al snel een lang instrumentaal deel van vooral gitaar en keys waarna Zoë tot de conclusie dat “I have to get out of here!” Heel hoekig, boos zelfs. Ik zou adviseren om even uit de wind te gaan zitten!
Het laatste nummer, It Ain’t Easy, wordt gepresenteerd als bonus track op dit toch al fijne, volle album. Zoë probeert alles goed te doen, maar It Ain’t Easy, “if you push me away.” Een lekker, rustig stuwend nummer, vorm gegeven door een stabiele drums en bas, lekkere keys met af en toe een korte gitaarriedel.
Waarna die laatste dan ook nog maar weer eens een lekkere solo ten beste geeft, gevolgd door de op dit hele album sterk aanwezige keys. Vooral weer sterk gezongen door Zoë met mooie uithalen.
Voor mij als recensent is het wel easy. ‘Colourful House’ van Zoë Schwarz en Rob Koral is een heel fijn en goed album. Een zangeres die enorm kan variëren met haar stem, een puike gitarist, en de rest van de band die zeker geen ondergeschikte rol speelt op dit album, hele fijne keys, solide drums en degelijke bas. De trompet en sax op Out On The Front Door zijn dan een extraatje.
Een album met “volwassen” nummers, door Zoë en Rob geschreven. Volwassen in de zin dat er goed over is nagedacht hóe een nummer moet worden en dan door een stel muzikanten gespeeld en gezongen dat die bedoeling ook écht overkomt. In die zin wordt er dus serieuze kwaliteit geleverd! Heel goed en ook met veel variatie in de nummers zonder dat het gelijk van de hak op de tak is. Nee, heel mooi in balans dit album.
Complimenten dus!
Dat ik heb genoten van ‘Colourful House’ blijkt wel uit de vele favorieten die ik heb op dit album! Your Love Hurts, Hear My Cries, Tell Me, Out The Front Door, A Tear Drop In The Sun, City Of Blues, It Ain’t Easy en een “eervolle vermelding voor House Of Colours waarin Zoë een mooie uiteenzetting geeft over de betekenis van de verschillende kleuren!
Me dunkt, hoe overtuigender kan ik dit album aanbevelen!
Tracks:
01. Venus Ain’t So Far Away
02. Your Love Hurts
03. What Can I Do
04. House Of Colours
05. Hear My Cries
06. See You Soon
07. Tell Me
08. Out The Front Door
09. You Know It’s The Right Thing To Do
10. A Tear Drop In The Sun
11. Watching The World
12. City Of Blues
13. There’s A Cold Wind A Comin’
14. It Ain’t Easy
Website: https://www.zoeschwarzmusic.com/