Review: Whiskey Myers – Whomp Whack Thunder
Whiskey Myers – Whomp Whack Thunder
Format: CD – Vinyl LP – Digital / Label: Wiggy Thump Records
Release: 2025
Tekst: Roelof Passies
Soms ontdek je muziek op een onverwacht moment. Bij mij gebeurde dat tijdens het kijken van aflevering uit de serie “Yellowstone”, te zien op Netflix. In een scène in een kleine lokale bar klonk op de achtergrond een band die meteen mijn aandacht greep: gruizige gitaren, country-achtige zang en instrumenten, een eerlijke energie die me direct raakte. Ik dacht: “Wat is dit? Dit klinkt geweldig.” Het bleek Whiskey Myers te zijn, een Southern rockband die meteen mijn hart veroverde. Vanaf dat moment was ik verkocht; hun mix van Southern rock, country en blues bleek geen façade, maar muziek met hart en ziel.
Met hun nieuwe en 7e album ‘Whomp Whack Thunder’ bewijst de band opnieuw waarom ze één van de meest gewaardeerde rockbands uit het Amerikaanse zuiden zijn. Waar voorganger ‘Tornillo’ (2022) experimenteerde met warmere, bredere arrangementen en soms een bijna Tex-Mex-gevoel, kiest ‘Whomp Whack Thunder’ voor een krachtigere, strakkere sound. Het album ‘Mud’ (2016) heeft wat meer een roots geluid. Producer Jay Joyce (bekend van o.a. Eric Church en Cage the Elephant) heeft het geluid aangescherpt: minder franje, meer impact. Het album knettert van energie zonder de roots van de band te verliezen, en voelt volwassener én hongeriger tegelijk.
Hoewel het album als geheel sterk klinkt, is het openingsnummer Time Bomb meteen een mokerslag. Het is een stevig rocknummer dat voelt alsof je benzine in je aderen hebt – vol spanning en energie, klaar om te ontploffen. In het tweede nummer, Tailspin, gaan alle remmen los. Het jaagt vooruit als een rit zonder stuur en gaat over de neerwaartse spiraal waarin je terecht kunt komen als het leven je onder druk zet. Midnight Woman brengt daarna een donker, broeierig geluid – zwoel en meeslepend, alsof je door nachtelijke straten rijdt. Icarus is doorleefd en reflectief, over hoog vliegen en leren van de val. De titeltrack Whomp Whack Thunder voelt als een log, dreunend onweer dat boven Texas blijft hangen. Het nummer Rock n Roll begint nog rustig, bijna speels, maar ontwikkelt zich al snel richting een stijl die doet denken aan The Rolling Stones – rauw, swingend en vol zelfvertrouwen. Het voelt alsof de band zegt: “Yes, I’m rock n roll!” – een pure ode aan het genre.
Voor mij zijn echter de ballads het meest ontroerend. Rowdy Days is een prachtige rockballad over je rumoerige dagen in je jeugd – het lijkt nog maar kort geleden, en toch voel je dat de tijd voortschrijdt. Born To Do is een andere schitterende ballad, met een pedalsteel die er sierlijk doorheen meandert en het nummer een bijna etherische kwaliteit geeft. Ook Monsters is een mooie, emotionele ballad die de kwetsbare kant van de band laat horen. Deze nummers laten zien dat Whiskey Myers niet alleen hard kan rocken, maar ook gevoelige, poëtische kanten heeft die diep raken.
Zo overtreft ‘Whomp Whack Thunder’ de vorige albums van Whiskey Myers. Het album biedt een mooie mix van stevige countryrock, met rauwe, energieke nummers zoals Time Bomb en Tailspin, tot prachtige ballads zoals Rowdy Days, Born To Do en Monsters die meer richting de Americana-scene neigen. Het laat zien dat de band zowel kracht als gevoeligheid in huis heeft en dat ze hun geluid blijven verfijnen zonder hun kernidentiteit te verliezen. Voor fans én nieuwe luisteraars is dit album een overtuigend bewijs dat Whiskey Myers zich verder ontwikkeld – energiek, meeslepend en vol karakter. Net als een glas goede whiskey.
Tracks:
01. Time Bomb
02. Tailspin
03. I Got To Move
04. Rowdy Days
05. Icarus
06. Midnight Woman
07. Break These Chains
08. Born To Do
09. Rock N Roll
10. Ramblin’ Jones
11. Monsters
Website: https://www.whiskeymyers.com/