Review: Vargas Blues Band – Down Under Blues
Vargas Blues Band – Down Under Blues
Format: CD – Digital / Label: Independent
Release: 2025
Tekst: Gerard Haarhuis
Een nieuw album van de Vargas Blues Band. Hun 15de! Kenners weten wat dat betekent. Stevige blues en het nodige vuurwerk.
Voor dit album heeft Javier zich omringd met een groep hele fijne muzikanten:
– Javier Vargas – electric guitar
– Bobby Alexander – vocals
– Luis Mayo – bass Peter Kunst – drums en background vocals
– Alfonso Pérez – keyboards
– Ralph Santos – percussion
– Fernando Vásquez – harmonica (1)
Plus de volgende special guests:
– Glenn Whitehall – vocals (4)
– Steve Potts – drums
– David Smith – bass
– Reese Wynans – Hammond B3 (2).
Nou, als dat geen gezellig feestje wordt! Nachos op tafel, drank gekoeld, Vamos!
Down Under Blues, “ nothing to lose!” De mannen met z’n allen uit volle borst, een jankende harmonica, hamerende drums én Javier Vargas! Hoe lekker wil je het hebben? Dit is compleet iets anders als waar ik de afgelopen dagen naar heb geluisterd. Smaken verschillen… weet je nog! Lekker uitgebreide gitaarsolo met een onophoudelijke drums! Pure gitaarrock! Lekker! En.. iedereen in huis gelijk hartstikke wakker! Mooi.
1 – 2 – 3 – 4: Tasmanian Blues. Alweer die alles overheersende drums met dit keer een langzaam scheurende gitaar. In ‘Down Under Blues’ is een nummer met Tasmanian Blues als titel natuurlijk geen verrassing. Instrumentaal! Het nummer lijkt helemaal in hetzelfde stramien door te “wandelen” en toch zit er meer dan genoeg variatie in, al was het maar met de heerlijke uithalen op gitaar! Lekkere stamper!
Een beetje een CCR-begin of beledig ik nu iemand: Midnight Drive. Onderweg, dat is duidelijk, vanaf de eerste tonen wordt dat overtuigend gebracht. Mooi verhalend. In verhouding natuurlijk vrij rustig voor deze mannen. Een lekker, redelijk lang uitgewerkt nummer, mooie zingende gitaar. Hij rijdt ’s nacht op een snelweg die niet ergens op uit komt (..), wat is bedoeling van hier te rijden, op de Midnight Drive? Belangrijkste was om maar eerst ergens weg te komen, waar hij zo eenzaam was en zo kwam hij op de Midnight Drive terecht. Omdat het er niet zo heftig aan toe gaat in dit nummer, komt alles gelijk beter tot z’n recht en krijgen we een heerlijk nummer met voldoende gitaarsoli! Topper! Zou ik uitbrengen als single. Misstaat niet op elke verzamelaar met “drive”-songs!
Sydney Street, een gitaarblues, melodieus begin van dit nummer waarin dierbare herinneringen worden opgehaald aan Sydney Street. De vocalen in dit nummer zijn van Glenn Whitehall. Ook niet verkeerd voor de verandering, mij misschien iets te poppy, ook door de samenzang, maar ik ben ook niet zomaar tevreden! Gelukkig worden we weer getrakteerd op een diep scheurende gitaar. En dan is het Pats Boem afgelopen!
Scheurend stampwerk zoals in de eerste twee nummers van dit album openen Confidence Man. Lekker ritme, met scherpe, bijna verstopte, gitaarlicks! Zoals alles in het leven komt het aan op vertrouwen, nou dan ben je bij deze Confidence Man aan het goede adres! Ook weer een, heel anders dan hiervoor, rammelende en schérpere gitaar! Vol vertrouwen gespeeld en gezongen. Long Way From Home vertelt, geen verrassing, over het van huis weg zijn, waar je jezelf a Long Way From Home vindt. Een op de achtergrond doorzagende gitaar, bijna als een doedelzak van Big Country, maar daar is dat duidelijker… Ruim halverwege een hele mooie tempo-verandering waarna het nummer afgesloten wordt zoals we gewend zijn: met een jankende gitaar!
Magic Train, het nummer van dit album dat al op 1 september (2025) als single werd uitgebracht. Javier raadt ons aan de Magic Train te nemen, hij reist in ieder geval heel zeker mee op die trein, heeft geen tijd te verliezen, want nog zoveel te doen… De Magic Train waarmee je ook de opgelopen pijn achter je kunt laten en, we moesten er even op wachten maar geen nummer van de Vargas Blues Band zónder scheurende gitaar. Gelukkig maar!
Verder met Down Underground. Weer lekker stampende drums met in verhouding rustige maar wél aanwezige gitaar. Lekker dreunend. Op zoek naar ongeacht wat? Down Underground, “that’s where it’s found.” Vrij rustig verlopend nummer, met aan het eind nog wat aanvullende background vocals. En dan Rumble dat we natuurlijk allemaal kennen van Link Wray, ook één van mijn favorieten. De Indiaan met maar één long die door de dokter verboden werd om nog te zingen. Maar wanneer bepaalt de dokter of je wel of niet zingt? Gelukkig trok Link Wray zich er niets van aan en zorgde hij voor een aantal fijne ouderwetse album met als uitschieter voor mij ‘Beans And Fatback’ met een aantal fraaie nummers en dáár op mijn favoriet In The Pines. Lekker rommelig mét allerlei bijgeluiden én ruim 7 minuten lang! (In 2005 in Kopenhagen overleden, “slechts” 76 jaar oud.) Dus ben ik heel blij dat de Vargas Blues Band Rumble een plaatsje geeft op dit album, laten we zeggen als toch een sympathiek eerbetoon aan Link Wray! Mooi! En deze uitvoering met de nodige uithalen mag er zeker zijn! Top! Ze zetten heel fijn hun eigen accenten bij deze klassieker!
Waar Rumble het kortste nummer is op dit album, is het volgende en laatste nummer op dit album het langste met ruim 6 minuten: Standing In The Rain. En natuurlijk kun je een nummer van die lengte lekker uitwerken. Een bijna jazzy begin, melodieus, waar Javier steeds donkerbruin Standing In The Rain doorheen zingt, begeleid door zichzelf op gitaar, heel helder ergens op de achtergrond, klinkt bijna als Isaac Hayes in één van z’n Monologues…
En dan is dit album afgelopen.
Oordeel? Eigenlijk vrij eenvoudig. Dit soort muziek is niet zo zeer vernieuwend, een uitzondering daargelaten maar net als met de boerenrock van Normaal en de good old Status Quo, weet je wat je krijgt. Als dat niet zo was, kwam je niet aan een indrukwekkende reeks van 15 albums! Puike, stevige gitaarblues, met ook serieuze onderwerpen in de teksten verwerkt. Gevarieerd ook nog!
Mijn favoriet: Midnight Drive. Herhaling: Breng het uit als single! Daarna komt het nummer gegarandeerd op verzamelalbums terecht zodat nog meer muziekliefhebbers kennis kunnen maken met de Vargas Blues Band en aan de hand van dát nummer ook de albums van de Vargas Blues Band willen horen!
Tracks:
01. Down Under Blues
02. Tasmanian Blues
03. Midnight Drive
04. Sydney Street
05. Confidence Man
06. Long Way From Home
07. Magic Train
08. Down Underground
09. Rumble
10. Standing In The Rain
Website: https://www.vargasbluesband.com/