Review: The Reverend Shawn Amos – Hollywood Blues
The Reverend Shawn Amos – Hollywood Blues
Format: CD – Digital / Label: Immediate Family Records
Release: 2022
Tekst: Bert van Kessel
Toen Shawn Amos terugkeek op grofweg twee decennia in de muziek, realiseerde hij zich dat zijn beste werk altijd verbonden is met zijn familie en zijn identiteit als een zwarte man. Dit besef leidde ertoe dat hij zijn semi-autobiografische debuutroman ‘Cookies & Milk’ schreef waar deze compilatie bij hoort.
Hij heeft persoonlijk de relevante nummers geselecteerd van zijn tot nu toe verschenen albums. Hij voegde er een thuisgemaakte demo uit 1999 aan toe en nam een nieuwe track op. Alle oudere opnamen behalve die demo zijn opnieuw gemasterd of gemixt, waardoor deze verzameling werkelijk fantastisch klinkt. Het is niet echt een bluesalbum geworden, maar wel een eerlijke en intieme muzikale documentaire..
Het is een zeer oprecht portret van deze artiest als opgroeiende zwarte jongeman op zoek naar zijn identiteit. De kleine, intieme liedjes laten vooral Shawn Amos zien als singer/songwriter en bewijzen dat hij zich in meerder genres thuis voelt, of het nu blues, folk of pop is. Het is echt een familie-aangelegenheid geworden. We ontmoeten vader Wally en moeder Shirley en oudste dochter Piper blijkt een uitstekend achtergrondzangeres.
De eerlijke troubadour horen we meteen al in het openingsnummer Sick Of Me, een intiem liedje van zijn tweede plaat ‘In Between’ (2001). Hij wordt op voortreffelijke wijze begeleid door Paul Livingstone op sitar. Ook horen we een ritmische “loop” van de hartslag van dochter Piper nog in de baarmoeder. Zijn trouwe begeleiders van The Brotherhood zijn nadrukkelijk aanwezig op het tweede nummer, van Blue Sky uit 2020. Het is toch een klein gehouden nummer, waarop de band heel subtiel swingt. In de tekst combineert Shawn Amos het verhaal van zijn vader die steeds verder wegglijdt in dementie met zijn bewondering voor harmonica-grootheid Little Walter.
Dan horen we vader Wally in levende lijve, die zeer gedreven een brief over mensenrechten voordraagt die de schilder Aaron Douglas ooit schreef aan dichter Langston Hughes. Deze track verscheen eerder in de boxset ‘Rhapsodies In Black: Music And Words From The Harlem Renaissance’.
Het tedere Independence Day verhaalt hoe de moeder van Shawn op heldhaftige wijze ontsnapte uit het racistische Zuiden. De gepassioneerde zang wordt ondersteund door hartverscheurende pedal steel and viool. Mark Olson levert een fraaie bijdrage met zang en harmonica
Het titelnummer wordt voortgestuwd door een felle gitaar van Doctor Roberts; het is een vrolijke blues song en brengt ons terug naar het Los Angeles waar Shawn opgroeide. Het liedje wordt gekenmerkt door speelse blazers en een scheurende sax solo van Mindi Abair. Het rauwe Moved is de meest politieke track en Shawn Amos zelf reikt tot grote hoogte op de mondharmonica.
Tussen de meerdere intieme liedjes valt het uitbundige en stoute Tweet Tweet op. Het wordt vertolkt door de moeder van Shawn, de nachtclubzangeres Shirl-ee May Ellis, die in het volgende liedje Thank You Shirl-ee May wordt geëerd. De country waltz The Bottle Always Brings Me Down is een duet met Garrison Starr en is een echte tranentrekker; de kroegpiano is misleidend vrolijk.
Het melancholieke Days Of Depression kent geweldige bijdragen van The Blind Boys Of Alabama. Dan volgt het aanstekelijke Burned, een poppy single uit 2007, met samenzang van Matthew Sweet. Op het betoverende Long Time Gone horen we Julie Miller op tweede stem.
Getting Over is misschien wel het allermooiste nummer waarop Shawn Amos zeer aangrijpend zingt, ondersteund door een klaaglijke trompet. Bastard Wind wordt gedragen door felle elektrische gitaren.
Het is een en al vrolijkheid in het nieuw opgenomen nummer Everybody Wants To Be My Friend met Keb’ Mo’ op dobro. Op het intieme slotnummer, de demo uit 1999, horen we alleen zang en akoestische gitaar. Shawn overpeinst hier zijn rol als vader.
Deze fascinerende compilatie zit heel goed in elkaar en schildert het portret van een zeer gedreven artiest die gretig put uit de bronnen van zijn familiegeschiedenis.
Tracks:
01 . Stick Of Me
02. Stranger Than Today
03. Letter From Aaaron Douglas To Langston Hughes
04. Independence Day
05. Hollywood Blues
06. Moved
07. Mean As You
08. Vicious Circle (with Mark Olson)
09. Tweet, Tweet
10. Thank You, Shirl-Ee May
11. The Bottle Always Brings Me Down (with Garrison Starr)
12. Days Of Depression (with The Blind Boys Of Alabama)
13. Burned (wit Matthew Sweet)
14. Long Toime Gone (with Jullie Miller)
15. Getting Over
16. Bastard Wind
17. Everybody Wants To Be My Friend
18. Little Boy Black
Website: https://www.shawnamos.com/