Review: The Mat Day Band – The Mat Day Band
The Mat Day Band – The Mat Day Band
Format: CD – Digital / Label: Independent
Release: 2025
Gerard Haarhuis
Ik had ‘m al een tijdje in huis toen Harry Radstake van Bluestownmusic.nl mij vroeg een recensie te gaan schrijven over de EP van de Mat Day Band. Dat doe ik graag. Heel graag zelfs.
Mat is de gitarist van de Greg Coulson Band en heeft gitaar gespeeld in het James Taylor Quartet tijdens hun tour door GB in 2022. En nu heeft Mat dan z’n eigen Mat Day Band opgericht en een EP uitgebracht met daarop vijf nummers. Een speelduur van net geen half uur, maar… niet veel is goed maar goed is veel! En dát dit góed is daar ga ik nu over schrijven.
De Mat Day Band bestaat uit:
– Mat Day op gitaar en vocals
– Ben Maxwell op keys
– Luke Palmer op bass
– Sam Round op drums
– Ryan Bachman op alt sax en Matt Willett op tenor sax
– goede vriend Greg Coulson doet hier en daar mee op keys en gitaar
De EP opent gelijk met een heerlijke inswinger No One Else To Blame. Het leven is geen pretje, een lege koelkast en meer van dat soort wereldproblemen en Mat weet dat there is No One Else To Blame dan hijzelf en om die ellende een beetje draaglijker te maken speelt hij een fantastische gitaarsolo, strakke drums, mooie bas en stuwende keyboards. Een hele mooie compositie die goed uitgewerkt wordt waardoor je gelijk weet waartoe Mat in staat is. Top!
Fragile, breekbaar, Throne Of Glass, een lange en langzame blues met kristalhelder gitaarspel van Mat, begeleid door een duidelijke en toch spaarzame drums, mooie bas! Mat bezingt iemand die het hele leven gepland heeft en alle opvolgende stappen onder controle heeft. Alles onder controle heeft! Maar hij waarschuwt haar dat bij het minste of geringste haar zo zorgvuldig opgebouwde “werkelijkheid” als een kaartenhuis in elkaar kan storten, oftewel dat haar Throne Of Glass door al dat “gewicht” in splinters uit elkaar dreigt te vallen. Alle ruimte dus voor veel dreigend gitaargeweld, achterna gestuwd door de blazers. Heel mooi. Ik vind hem wel iets van Robben Ford hebben…
Travelin’ Man van Albert King krijgt van Mat een jazzy basislijn met funky blazers en keyboards. Mat op zoek naar “haar”, “het” en van alles en nog wat, dus als Travelin’ Man. Lekker scherp gitaarspel terwijl de rest van de begeleiding lekker door jodelt. Albert zal vanaf een wolkje tevreden neerkijken op deze
uitvoering van zijn onsterfelijke nummer. Mooie uitvoering met snel gitaarspel, eigenlijk consequent dóór alle begeleiding heen spelend. Mooi!
Een mooi zwaar en met z’n allen gespeelde intro voor Fooled, weer een lekker lang nummer, fijne tenor sax met helder gitaarspel, rustige keyboards, drums en bas. Heel subtiel en gevoelig allemaal en de waarschuwing “Don’t be Fooled by what you know.” – “You just reap what you saw.” Mooie teksten om dan een vervolg te krijgen in een heerlijke, enigszins jazzy gitaarsolo met weer alleen de hoognodige begeleiding. Het is alleen maar genieten over de volle zeven minuten!
Je moet over een gezonde dosis zelfvertrouwen beschikken wil je je wagen aan een nummer van John Coltrane. Zeker omdat je een soort transcriptie moet maken van een saxofoonnummer naar een uitvoering met de gitaar in de hoofdrol. Mat doet dat gewoon met Bessie’s Blues ! En hoe! Lekker swingend en ja, zeker heeft de sax, de alt sax in dit geval een grote rol. De alt sax omdat dat beter past bij deze “lichte” uitvoering van dit nummer. Het swingt maar gewoon door met solerende keyboards en de rest van de bandleden weer in een summiere begeleiding. Heerlijke muziek, ook nog met een drumsolo en perfect gelijkopgaande sax en gitaar! Aan het eind van het nummer is iedereen gezellig met elkaar in gesprek om maar even aan te geven dat deze gasten er veel plezier aan hebben beleefd. Minstens net zoveel plezier als ik beleefd heb aan het – nogmaals – luisteren naar deze vijf nummers van de Mat Day Band!
En hoewel het maar vijf nummers zijn, heeft Mat een overtuigende staalkaart van z’n kunnen geëtaleerd want het zijn vijf heerlijke nummers, gitaarspel waar je mij bij wijze van spreken ’s nachts voor wakker mag maken. Perfect op elkaar ingespeelde en op elkaar afgestelde begeleiding.
Ja, wat moet ik nog meer vertellen. Alleen dat ik van de fysieke cd ben, ik houd het schijfje graag in mijn handen, lees het booklet graag van de eerste tot de laatste letter en dat ik kritisch ben wat ik wel of niet wil hebben om te voorkomen dat we moeten verhuizen naar een groter huis…, en dat ik in volle over-
tuiging al vroeg deze EP in huis heb gehaald zegt álles over de kwaliteit van de Mat Day Band.
Het is een cliché maar ik hoop oprecht dat Mat snel weer de studio induikt om een volgend album te maken, graag met “iets” meer dan vijf nummers!
Een geweldige gitarist, puike muziek en méér dan aanbevolen!!!
Tracks:
01. No One Else To Blame
02. Throne Of Glass
03. Travelin’ Man
04. Fooled
05. Bessie’s Blues
Website: https://matdaymusic.com/