Review: Sonic Flower – Me And My Bellbottom Blues
Sonic Flower – Me And My Bellbottom Blues
Format: CD – Vinyl LP – Digital / Label: Heavy Psych Sounds
Release: 2022
Tekst: Peter Marinus
Het is overduidelijk te horen dat de Japanse band Sonic Flower zwaar beïnvloed is door de 70’s heavy metal van bands als Cactus, Mountain, Grand Funk Railroad en Black Sabbath.
Sonic Flower komt voort uit de resten van de band Church Of Misery en was lange tijd een instrumentale band totdat voormalige Church Of Misery zanger Kazuhiro Asaeda zich bij de band voegde. Samen met Fumiya Hattori (gitaar), Toshiaki Umemura (drums) en Tatsu Mikami (bas) is zijn krachtige en energieke zang te horen in een zevental ontzettend logge metalnummers.
Het moddervet riffende Swineherd is de eerste. Een nummer vol met raspend en kreunend gitaarwerk en een superzwaar (lees: heavy) geluid.
Love Like Rubber pompt zwaar door in een stijl die snoeihard klinkt a la Mountain en Cactus. De gitaar rifft zwaar grommend en tijdens de solo laat Fumiya Hattori zijn gitaar flink gieren. Black Sheep mixt het geluid van Cream met Black Sabbath. Dat lijkt een onmogelijke combinatie maar toch werkt het wonderwel in een energiek en log rockend nummer.
Captain Frost is de volgende baggervet voort pompende rockende gevolgd door het al even zwaar voortploegende Quicksand Planet waarin je lichte verwijzingen naar Led Zeppelin’s Whole Lotta Love tegenkomt. Poor Girl is een luie funky cover van het Savoy Brown nummer met een bluesy geluid.
Sonic Flower sluit het album op gepaste wijze af. Dus hard en log.
Een absolute “must have” voor de fans van het zware 70’s metal geluid!
Tracks:
01. Swineherd
02. Love Like Rubber
03. Black Sheep
04. Captain Frost
05. Quicksand Planet
06. Poor Girl
07. Sonic Flower
Website: Facebook