Review: Slash – Orgy Of The Damned
Slash – Orgy Of The Damned
Format: CD – Vinyl LP – Digital / Label: Gibson Records
Release: 2024
Tekst: Harry Pater
De Brits-Amerikaanse Saul Hudson, beter bekend als Slash, is vooral bekend als de leadgitarist in de Amerikaanse hardrockband Guns n’ Roses. De afgelopen jaren treedt hij vooral op met z’n band Slash’s Snakepit en met zanger Miles Kennedy. Hij bracht zojuist zijn nieuwe soloalbum ‘Orgy Of The Damned’ uit, die een verzameling klassieke blues(rock)songs bevat, gezongen door een keur aan geweldige vocalisten.
Door zowel bekende als grotendeels onontdekte nummers te vieren, biedt Slash een nostalgische knipoog naar het verleden, terwijl hij de nummers nieuw leven inblaast met zijn onnavolgbare gitaarspel en de geest van samenwerking.
Voor ‘Orgy Of The Damned’ werkte de veelgeprezen gitarist samen met de legendarische producer Mike Clink en schakelde de diverse gastvocalisten van het album in, waaronder Gary Clark Jr, Billy F. Gibbons, Chris Stapleton, Dorothy, Iggy Pop, Paul Rodgers, Demi Lovato, Brian Johnson, Tash Neal, Chris Robinson en Beth Hart, op een vergelijkbare manier als zijn titelloze solo-LP Slash uit 2010.
Om zijn band in de studio en onderweg compleet te maken, herenigde Slash zich in de jaren 90 met twee van zijn bandleden uit zijn Blues Ball-outfit, bassist Johnny Griparic (tegenwoordig bij Walter Trout) en toetsenist Teddy Andreadis, en schakelde hij drummer Michael Jerome en zanger/gitarist Tash Neal in.
Hoewel hij opgroeide in Engeland, bracht Slash’s Amerikaanse grootmoeder hem al vroeg in aanraking met de blues, en hij was meteen verliefd op B.B. King. Tegelijkertijd voedden zijn ouders hem op met een gezond dieet van Britse rock-‘n-roll uit de jaren ‘60, van The Who tot The Kinks. Toen Slash eenmaal naar Laurel Canyon verhuisde, werd hij omringd door rock- en folkzangers als Joni Mitchell, Crosby, Stills & Nash en Neil Young, die uiteindelijk allemaal zijn spel en songwriting inspireerden. Pas toen hij zelf gitaar begon te spelen, realiseerde Slash zich dat al zijn favoriete muzikanten waren beïnvloed door dezelfde B.B. King-bluesplaten waar hij als jong kind naar had geluisterd.
‘Orgy Of The Damned’ omvat een breed scala aan stijlen binnen het bluesgenre, variërend van een vrolijke, luidruchtige versie van Robert Johnsons Crossroads tot een klagende, dreunende vertolking van T. Bone Walkers Stormy Monday. Sommige nummers, zoals The Pusher van Steppenwolf, Key To The Highway van Charlie Segar en Born Under A Bad Sign van Albert King, waren ook al uitgevoerd door Slash’s Blues Ball, terwijl andere, zoals Living For The City, lange tijd favorieten voor Slash waren.
Hoochie Coochie Man, geschreven door Willie Dixon en beroemd gemaakt door Muddy Waters in 1954, toont de in-het-moment aard en de ongeremde energie van ‘Orgy Of The Damned’, met Billy F. Gibbons van ZZ Top die tussenbeide komt op gitaar en zang. De groep ging een oefenruimte in North Hollywood binnen en begon soulvolle, meeslepende versies van de klassieke liedjes uit te brengen. Alles werd live in de kamer gespeeld, met de nadruk op improvisatie, wat resulteerde in een verzameling dynamische, energieke nummers die direct, rauw en duidelijk vertrouwd zijn.
Terwijl Slash vocalisten overwoog, benaderde hij zijn oude vriend en medewerker, Iggy Pop, die al lang een bluesnummer wilde opnemen. Pop suggereerde Lightnin’ Hopkins’ nummer uit 1962, Awful Dream, een spaarzaam, lijzig nummer dat oorspronkelijk op akoestische gitaar werd gespeeld. Het duo besloot het te doen, recreëren die uitgeklede sfeer en namen hun eigen lome, emotioneel resonerende versie op, zittend op twee krukjes in de studio van Slash. “Iggy’s interpretatie van dat nummer is eigenlijk subliem”, zegt Slash. “En het is iets dat niemand echt van hem heeft gehoord. Aan het einde van het nummer hoor je hem alleen maar de mondharmonicapartijen zingen.”
Elders op ‘Orgy Of The Damned’ leent Demi Lovato haar krachtige stem aan Papa Was a Rollin’ Stone, een vurige, soulvolle versie van de single uit 1972 van The Temptations die Slash als kind bewonderde. Hoewel het nummer meer richting R&B neigt, wilde de gitarist er zijn eigen gepassioneerde draai aan geven. Het album wordt afgesloten met een geweldig origineel instrumentaal nummer, Metal Chestnut, speciaal geschreven voor ‘Orgy Of The Damned’ door Slash.
‘Orgy Of The Damned’ toont een minder gehoord aspect van Slash’s muzikale bekwaamheid. Hoewel hij altijd een breed scala aan stijlen en genres heeft omarmd, biedt het album een zeldzame kans om een unieke kant van zijn spel te ontdekken en een meeslepende reis naar de voorgrond te brengen door zijn sterke blues-inspiraties, die lange tijd op de achtergrond hebben gestaan van zijn werk en illustere carrière.
Wat mij betreft is het een lekker en gevarieerd album geworden, mede door de 11 verschillende vocalisten, die allemaal een mooie eigen interpretatie geven aan de meestal bekende songs, terwijl Slash steeds een prima solo speelt, vaak ook samen met andere gitaristen. Wie de beste versie zingt is een kwestie van smaak, dáár waag ik me niet aan! Maar het is fijn om een aantal van mijn favoriete vocalisten te horen, zoals Chris Robinson (The Black Crowes), Billy Gibbons (ZZ Top), Iggy Pop, Paul Rodgers (Free, Bad Company, Queen+), Brian Johnson (AC/DC) en Beth Hart. Beth heeft Stormy Monday in één take opgenomen, het schijnt dat ze binnenkwam en meteen begon te zingen. Aan het eind hoor je haar nog zeggen hoe geweldig ze het vond (dit is de gekuiste versie).
Tracks:
01. “The Pusher” feat. Chris Robinson (vocal and harmonica)
Written by Wayne Hoyt Axton
02. “Crossroads” feat. Gary Clark Jr. (vocal, rhythm guitar, and solo)
Written by Robert Leroy Johnson
03. “Hoochie Coochie Man” feat. Billy F. Gibbons (vocal, rhythm guitar, and solo)
Written by Willie Dixon
04. “Oh Well” feat. Chris Stapleton (vocal)
Written by Peter Alan Green
05. “Key to the Highway” feat. Dorothy (vocal)
Written by Charles Segar, William Broonzy
06. “Awful Dream” feat. Iggy Pop (vocal)
Written by Sam (Lightnin’) Hopkins, Clarence Lewis, C. Morgan Robinson
07. “Born Under a Bad Sign” feat. Paul Rodgers (vocal)
Written by William Bell and Booker T. Jones
08. “Papa Was a Rolling Stone” feat. Demi Lovato (vocal)
Written by Barrett Strong and Jesse Norman Whitfield
09. “Killing Floor” feat. Brian Johnson (vocal)
Written by Chester Burnett (Howlin’ Wolf)
*Special guest Steven Tyler on harmonica
10. “Living for the City” feat. Tash Neal (vocal)
Written by Stevie Wonder
*Special guest background vocals: Jenna Bell and Jessie Payo
11. “Stormy Monday” feat. Beth Hart (vocal)
Written by T-Bone Walker
12. “Metal Chestnut”
Written by Slash
Website: https://ootd.slashonline.com/