Review: Sean Webster – Summer Has Gone
Sean Webster – Summer Has Gone
Format: CD – Digital / Label: M2 Music – In-Akustik Records
Release: 2024
Tekst: Jelle Edelenbosch
Die stem pakt je. Ingetogen, uitbundig en alle regionen er tussenin. Sean Webster gebruikt zijn stembanden op diverse manieren en schuwt niet de rauwe randen op te zoeken. Het is het eerste dat opvalt tijdens het beluisteren van zijn nieuwe cd ’Summer Has Gone’. Er is echter meer. Boeiend gitaarspel, een prima gedoseerd keyboards- en Hammond geluid en een aangename verrassing.
Sean Webster timmert vanuit zijn woonplaats Giethoorn al jaren aan de weg, treedt vaak op en deed mee aan een talentenwedstrijd op tv. Inmiddels gepokt en gemazeld, mag dan ook worden gesteld. Zijn band wordt gevormd door toetsenist Axel Zwinselman, bassist Floris Poesse en drummer Phil Wilson. Ook zij hebben hun muzikale sporen verdiend.
Openingsnummer Forever Gone Away is gedegen vakwerk. De gitaar klinkt subtiel en de solo is lekker pittig. Toetsenist Axel Zwinselman voegt doeltreffend toe en daarmee is de toon gezet. Kenmerk van Won’t Lay Down is het gitaarloopje van zeven noten. Het klinkt fris en beklijft. Het klinkt opgewekt en ’nestelt’ zich in je hoofd.
Hoogtepunt
Can’t Be Alone is voor mij het hoogtepunt van de plaat. Eerst rustig, maar met een Sean Webster op volle toeren. Zijn spraakorgaan wordt volledig benut. ’I’m still in love with you’, klinkt het en hij kermt het uit. Je zou hem willen helpen de liefde weer terug te pakken. Het nummer klinkt steeds bombastischer en is daarna weer apollinisch.
Opvallend zijn de negatieve titels van de liedjes en ook de liefde, of beter het gemis hieraan, waar de teksten over gaan. Lost And Alone levert een genoeglijke surprise op. Een vocale bijdrage van de Americana singer-songwriter Hilde Vos. Haar puike stem past uitstekend bij het register van Sean Webster. Het aanvullende gitaargeluid doet de rest.
Gedoseerd
Make It Through kan me minder bekoren. Het is een beetje vlak. Never Let Go daarentegen is van hoog niveau. Het intro met stem en gitaar klinkt zo mooi gedoseerd. Een rustige opbouw met aansluitend keyboards die de zanglijn volgen. Not Me And You lijkt een negatieve titel, maar klinkt energiek.
Titelsong Summer Has Gone is tijdens het schrijven van deze recensie (11 juni) letterlijk heel toepasselijk. Het is een ballad met meezingpotentie. ’I love you so, I won’t let go’ klinkt het verdrietig. Webster haalt het bij wijze van spreken uit zijn tenen. Ongelooflijk. Echt prachtig. Roberto Morbioli, oprichter van de Italiaanse band Morblus, verzorgt het Italiaanse deel van dit nummer.
Slotnummer What You Get wordt in het bijgeleverde persbericht beschreven als ’in de beste Joe Cocker-stijl schreeuwt Sean Webster zich een weg door een swingend honky-tonk blues nummer met Texas-swing-aantrekkingskracht’. Daar ben ik het niet mee eens. Het lied valt naar mijn mening enigszins buiten de boot, te vrolijk. Gelukkig verschillen smaken. Al met al zeer de moeite waard deze cd en nogmaals wat een stem!
Tracks:
01. Forever Gone Away
02. Won’t Lay Down
03. Can’t Be Alone
04. Lost And Alone
05. Make It Through
06. Never Let Go
07. Not Me And You
08. Summer Has Gone
09. What You Get
Website: https://www.seanwebsterband.com/