Review: Ryan Hartt – Be About It!
Ryan Hartt – Be About It!
Format: CD – Digital / Label: Far-Tone Records
Release: 2025
Tekst: Gerard Haarhuis
Als je als kind opgroeit met de muziek van big bands heb je heel zeker een voorsprong om uiteindelijk in de blues terecht te komen. Ryan Hartt, meestal met de Blue Harts en in die samenstelling al drie albums uitgebracht, levert nu met ‘Be About It!’ z’n eerste soloalbum af, dat is verschenen op Far-Tone Records en 11 nummers telt.
Dit soloalbum gaf hem de gelegenheid eens met andere muzikanten te spelen, niet dat hij ontevreden was over de Blue Hearts maar verandering van spijs doet tenslotte eten…Op z’n minst verbreedt het je horizon, ontdek je iets nieuws, misschien ook wel van jezelf en met die ervaring kun je gerust weer een volgend album maken mét de Blue Hearts! Of niet dus, mocht het maken van dit album smaken naar méér!
Of het bij ons ook leidt tot honger naar een volgend soloalbum gaan we nu ondervinden.
Voor dit album ‘Be About It!’ heeft Ryan zich omringt met een stel hele fijne muzikanten.
– Ryan zelf zingt en speelt op harmonica
– Brooks Milgate op piano (5, 9 en 10)
– Nick Adams op gitaar (6 t/m 8 en 11)
– Jad Tariq op gitaar (1, 3 en 4)
– Tom Ferraro op gitaar (5, 9 en 10)
– Jeffrey Berg op bas op alle nummers behalve (2)
– Mike Law alleen bas op (2)
– Nick Toscano op drums
We zijn er klaar voor: Be About It!
Het album begint met Breakin’ Even waarin Ryan gelijk los brandt op z’n harmonica en jazzy begeleidt wordt door Jad Tariq op gitaar. Ryan hanteert een gezond standpunt “No matter how bad I think about it… I’m tryin’ the best I can.” Een houding die ik iedereen kan aanraden. Vroeger draaiden we voor onze zoon, toen hij nog klein was, vaak een album van Sesamstraat en daar zat een duet in van Ieniemienie met Tommie en dat had als boodschap “Als je ontevreden bent, nou doe er dan wat aan!” En zo is het maar net. Ryan besluit dit lekkere nummer dan ook met “Something like that.” Ik dacht het wel. Niets meer aan doen. Helemaal okidoki.
Een echte lekkere blues, een beetje New Orleans in Queen Of Everything. “She’s the Queen Of Everything, I’m the king of what’s left.” “She gets to drive a big car, I have to take the bus.” Duidelijke verhoudingen dus… Lekker stampende drums en jankende harmonica. Up tempo, best wel swingend, in feite een niet eens zo heel erg aangekleed nummer, mag ook, de tekst is verreweg het belangrijkste! Mooi.
Chicago zong het al: Hard Habit To Break en Ryan doet het nog eens dunnetjes over in het aanstekelijk swingende Old Habits Die Hard. Lekkere bas, fijne gitaar en blijf maar eens stilzitten bij dit nummer. Mocht dat wél lukken dan is het tijd om te dokter te bellen! Puik nummer!
Nog meer swing! De dansfeesten uit de jaren 50 met petticioat-rokken en vetkuiven. All Night Long. Weinig tekst alleen het herhalende “All Night Long”. Lekkere harmonica-uitsmijter aan het eind van dit korte nummer!
Idem, maar dan meer schuifelend: Nothing Sweet As You, herkenbaar geschreven door Dave Bartholomew, Bobby Mitchell en Earl Montgomery, had ook maar zo een Fats Domino-nummer kunnen zijn. “Baby, you’re so fine, there is Nothing Sweet As You.” – “You’re sweet as honey that comes from the bee, you’re sweet as an apple that comes from the tree. Een heerlijk “rammelend” nummer!
Helemaal tegenovergesteld is I Wonder Why aka Will My Man Be Home Tonight, geschreven door Mel London en voor het eerst op plaat gezet door Otis Rush in 1976, “I Wonder Why that girl won’t treat me right, does everything to drive me mad, ‘cause she won’t come home at night, she keeps me and mistreats me, meanest girl I’ve ever seen.” Nou jongens, niet langer wakker van liggen. Kappen! Een lekkere klassieke harmonica-blues.
Dat ik toch voor een recensie voor Bluestownmusic.nl m’n favoriete swingorkest uit de jaren ’30 en ’40 “tegen kom”! Tommy Dorsey die met zijn orkest de nodige, hele fijne, albums heeft gemaakt met Frank Sinatra! Hier “aangehaald” in een klassieker van hem (hij heeft er veel!) Hawaiian War Chant, geschreven door Prince Leleiohoku rond 1860 en in 1938 een grote hit voor Tommy Dorsey, een van mijn favorieten in dat genre, samen met Artie Shaw! Deze Prince Leleiohoku heette niet alleen Prince maar was ook écht een prins in het Hawaiiaanse koninkrijk (!). De beste man is slechts 22 jaar oud geworden maar heeft ons gelukkig wel dit mooie nummer nagelaten. Op z’n Hawaiiaans heet het “Käua I Ka Huahua’i” waar het nummer Hawaiian War Chant later van afgeleid is. Je komt wel eens vocale uitvoeringen tegen van het nummer en dan zingt men inderdaad de Hawaiiaanse titel/tekst/taal! Een lekker herkenbaar begin met drums en harmonica waarmee Ryan er een lekker swingende blues van maakt. De melodie tot een vrij eenvoudige basis teruggebracht en daardoor ligt nog meer de nadruk op de “Swing” en dát nummer Sing Sing Sing, in 1938 geschreven door de befaamde Louis Prima, ook bekend als Swing Swing Swing is ook nog verwerkt in dit nummer. Erg goed!
En wie Louis Prima niet kent: Z’n grootste en écht wereldberoemde hit Bueno Sera heeft zelfs nog tot 2008 in de Radio 2 Top 2000 gestaan!
En de trein dendert voort in That’s Right, You’re Wrong, door Ryan hartstochtelijk gezongen met een heerlijke gitaarpartij van Nick Adams. Lekker jazzy, beetje swingend en een heel fijn terugkerende harmonica van Ryan! “That’s Right, You’re Wrong, I know you’re doin’ me wrong. That’s Right, You’re Wrong, you better not do it again,” “So, go on baby, to your other guy!” Punt uit, basta!
Bijna 8 minuten om de slow blues Lonely Hour in volle omvang tot z’n recht te laten komen! I like that! Heerlijke pianopartij van Brooks Milgate, subtiel maar scherp gitaarwerk door Tom Ferrano en een absoluut leading Ryan Hartt op harmonica en in z’n vocalen! Ryan heeft geen idee hoe laat het is, het kan dag zijn maar net zo goed nacht. Sinds zijn liefje is verdwenen voelt niets meer goed. Het enige dat hem rest zijn Lonely Hours en hij begrijpt dat want hij heeft haar niet goed behandeld! Spijt als haren op z’n hoofd. En wat nu? Eerst maar eens lekker uithuilen in dit lekker lange nummer! Lonely Hour! Wie weet wat de toekomst brengt?
I Can’t Stop Loving You, weer een nummer van Bartolomew, ook weer lekker swingend met ook nu weer Tom Ferrano in een heerlijke gitaarpartij. Lekker vlot gezongen door Ryan om te vervolgen in een fijne solo op harmonica. Voetjes van de vloer!
Het laatste nummer op dit fijne album is het instrumentale You Belong To Me van King, Stewart en Price uit 1952. Je hoort gewoon de zang van Jo Stafford uit 1962 zo mooi zingend bespeelt Ryan Hartt zijn harmonica!!! Top! Dikke top! Een meer dan waardige afsluiting met een heerlijke baspartij van Jeffrey Berg. Het verdriet van het afscheid van dit album klinkt 100% door in dit fraaie nummer!
Dit is écht een heel fijn album. Dé harmonica, dé gitaren, waar aanwezig een puike, passende piano, fijne bas, perfect begeleidende drums en dan natuurlijk die heerlijk ingetogen, soms verdrietig, soms hartstochtelijk uithalende zang van Ryan Hartt! Prima de luxe!!!
Mijn favorieten: Queen Of Everything, Old Habits Die Hard en You Belong To Me.
Tracks:
01. Breakin’ Even
02. Queen of Everything
03. Old Habits Die Hard
04. All Night Long
05. Nothing Sweet As You
06. I Wonder Why
07. Hawaiian War Chant
08. That’s Right, You’re Wrong
09. Lonely Hour
10. I Can’t Stop Loving You
11. You Belong To Me
Website: Facebook