Review: Noah Derksen – Sanctity Of Silence
Noah Derksen – Sanctity Of Silence
Format: CD – Digital / Label: Symphonic
Release: 2023
Tekst: Ella-Milou Quist
Al vanaf de eerste noot op ‘Sanctity Of Silence’ weet de Canadese singer-songwriter Noah Derksen te raken en te boeien. Hij neemt, of beter gezegd, sleept je mee in zijn verhaal over de liefde. Van het vinden ervan tot het verbreken van een relatie en de hartzeer die daar mee gemoeid is. Letterlijk van begin tot eind. In die volgorde geschreven zoals hij het de afgelopen twee jaar beleefde. ‘Sanctity Of Silence’ is daarmee zijn meest persoonlijke werk tot nu toe, meer nog dan zijn voorgaande drie platen, misschien omdat de emotie nog veel dieper gaat. Hij gooit al zijn gevoel erin.
Omdat we allemaal die gemoedstoestanden die bij de liefde horen wel (her)kennen; voelen en klinken de nummers bijzonder vertrouwd. Daarbij vertelt Derksen het verhaal ook nog eens zo mooi en krachtig dat je het hele album door aan zijn lippen hangt. Hij heeft een fantastische tekstbeleving en dito stemgeluid. Zijn vocalen zijn soulvol en warm en hij heeft een prachtig hees, rauw randje die je bij tijd en wijlen doet denken aan Jimmy LaFave. Daarnaast heeft hij ook nog eens een erg goede backing band die zijn stem fraai omlijst en zijn sterke songwriting skills plus de emotie in zijn liedjes nog meer kracht bij zet.
De nummers zijn ook nog eens, ondanks de melancholische inslag, onbedoeld catchy. Sterke refreinen, pakkende achtergrondkoordjes en een fijne ritmesectie zorgen ervoor dat de songs lekker blijven hangen. Ook de sterke arrangementen en composities dragen hieraan bij. Alles klopt en het staat als een huis. Een prettige afwisseling tussen Americana, folk, country, soul en zelfs een vleugje pop, maakt dat het album zeer divers, gelaagd en toegankelijk is. De liedjes vloeien qua sfeer, vibe en onderwerp naadloos in elkaar over, maar zijn toch verschillend en alles behalve saai.
Een slimme zet om bij het maken van dit album de hulp in te roepen van de multi Grammy-winnaar engineer Ryan Freeland (Bonnie Raitt, Ray LaMontagne) die de mix verzorgde en door (opnieuw) een samenwerking aan te gaan met producer Murray Pulver (ex-lid van The Crash Test Dummies en Doc Walker). Beide hebben hun voetsporen in de muziek al lang verdiend en weten heel goed wat ze wel en niet moeten doen.
Inmiddels heeft Noah zelf ook aardig wat ervaring in het schrijven van albums. Hij heeft er met zijn jonge leeftijd en betrekkelijk korte carrière in totaal vier op zijn naam staan: ‘Man That I Am’ uit 2015, ‘In Search Of The Way’ uit 2016, ’America, Dreaming’ uit 2019 en nu ‘Sanctity Of Silence’.
Het wordt hoog tijd dat Derksen buiten de landsgrenzen van Canada en de VS treedt en Europa hem en zijn muziek in de armen sluit. Dat verdient hij. Zijn verhaal, stem en muziek moeten beslist gehoord worden. Persoonlijk kijk ik al reikhalzend uit naar zijn volgende plaat en hopelijk in de nabije toekomst ook een concert.
Tracks:
01. You Got A Hold On Me
02. Sanctity Of Silence
03. Heaven On A Hellbound Train
04. One Stab At The Good Life
05. Say It Ain’t So
06. Love Is Such A Hard Thing
07. Fuck You And Fuck Your Friends Too
08. Maybe Next Year
09. Darling, Don’t Tell Me What You Think Of The Change
Website: https://noahderksen.com/