Review: Nils Lofgren – Mountains
Nils Lofgren – Mountains
Format: CD – Vinyl LP – Digital / Label: Wienerworld
Release: 2023
Tekst: Harry Pater
Rock & Roll Hall of Fame E Street Band & Crazy Horse-bandlid en soloartiest Nils Lofgren keert terug met een soloalbum. ‘Mountains’ bevat het verhaal van Nils op zijn best, met 9 gloednieuwe originelen en een cover van Bruce Springsteens ‘Back In Your Arms’.
Thuis geschreven en opgenomen in Scottsdale, Arizona en geproduceerd door Nils en zijn vrouw, Amy, is deze collectie weelderig en soulvol, een mix van rock-‘n-roll-spierkracht met bluesgrit en gospeltranscendentie.
Het resultaat is misschien wel het meest kwetsbare en onthullende werk in Lofgrens indrukwekkende 50-jarige catalogus, een intuïtieve, empathische reflectie over waarheid, vertrouwen en de kracht van menselijke verbinding, geleverd door een cast met grote sterren, waaronder Ringo Starr, Neil Young , Cindy Mizelle, het Howard Gospel Choir, Ron Carter en David Crosby. Nils speelt lap steel, orgel, vibrafoon en zingt, Ringo drumt, Kevin McCormick speelt bas en Cindy Mizelle voegt vocale harmonieën toe.
Geen rustig moment
Zelfs op 72-jarige leeftijd schakelt Nils Lofgren geen versnelling terug. Integendeel: tussen albums met Neil Young en een wereldtournee met Bruce Springsteen door nam de gitarist dit nieuwe album ‘Mountains’ op in de coronaperiode. De plaat boeit met regelrechte rockers, invloeden uit de klassieke blues en ontroerende ballads. Songwriting, geluid en zang klinken absoluut naadloos en bewijzen eens te meer wat een uitzonderlijke muzikant Nils Lofgren is.
Al vanaf de opener Ain’t The Truth Enough hoor je het vertrouwde stemgeluid en het herkenbare gitaargeluid van Nils, een van de aardigste muzikanten die ik ooit heb ontmoet. Bruce Springsteens Back In Your Arms is een prachtige ballad met mooie koorzang. Als eerbetoon aan Charlie Watts heeft hij Won’t Cry No More geschreven en opgenomen; je kent wellicht ook zijn ode aan Keith Richards, ‘Keith Don’t Go’ (1975). Het volledige album doet wat mij betreft niets onder zijn klassieke studio-soloplaten als ‘Cry Tough’ en ‘I Came To Dance’.
Mijn favoriete Nils Lofgren album is nog altijd het prachtige live dubbelalbum ‘Night After Night’ (1977), maar ook na zijn toetreden tot de E Street Band (net na ‘Born In The USA’ in 1984, om Little Steven Van Zandt te vervangen) maakte hij mooie soloplaten als ‘Silver Lining’ (1991) en ‘Crooked Line’ (1992).
‘Mountains’ is wat mij betreft weer een hoogtepunt uit de carrière van Nils Lofgren!
Tracks:
01. Ain’t The Truth Enough
02. Only Ticket Out
03. Back In Your Arms
04. Won’t Cry No More (For Charlie Watts)
05. Nothing’s Easy (For Amy)
06. Dream Killer
07. Only Your Smile
08. I Remember Her Name
09. We Better Find It
10. Angel Blues