Review: Mitch Ryder – Georgia Drift
Mitch Ryder – Georgia Drift
Format: CD – Vinyl LP – Digital / Label: BuschFunk
Release: 2023
Tekst: Tom Wouters
Zanger Mitch Ryder staat bekend als de grondlegger van de Detroit Rocksound, een man met een wat raspige soulrock stem. Keith Richards noemde hem ooit “de meest opwindende zanger in rock”. En hoewel Ryder nooit het grote succes oogstte dat hij verdiende, bleef hij onvermoeibaar platen maken; in de 70er en 80er jaren vooral in Duitsland, waar hij wel een rockgrootheid was met die typische hoekige Detroit rocksound.
Wonderlijk genoeg koos Ryder er op zijn oude dag voor (hij wordt dit jaar 78, Deo volente) om Detroit (in het noorden van de VS) als woonplaats te verruilen voor Georgia in het zuiden.
En de muzikant Mitch Ryder laat de southern soul uit Georgia in zijn muziek doorklinken op zijn eerste album sinds de verhuizing naar Georgia. ‘Georgia Drift’ is, mede daardoor, een verbazingwekkend goed album geworden, door Ryder zelf geschreven en geproduceerd.
Opvallend genoeg opent Georgia Drift met een ontroerende ballad (Jack), waarin Ryders soulrock stem met rauw randje prachtig wordt begeleid door de piano van Marcus Wiles en de viool van Tim Starnes. Daarna volgen de southern soulrock van Hate, met mooi gitaarwerk van Dran Lewis, en de rhythm & soul van Beautiful. Opvallend genoeg volgt er daarna weer een ballad, waarin Ryder zich behoorlijk van zijn kwetsbare kant laat horen: Lord is een jazzy soulballad met Tim Starnes, ditmaal op mondharmonica, in de hoofdrol. Naked is Latin soul à la Santana maar met een rauw randje. En in Mask laat Ryder horen dat de Detroit groove niet helemaal uit de muziek is verdwenen.
Daarna volgen de hoogtepunten elkaar in hoog tempo op. Words is weer zo’ n prachtig ontroerende ballad met in de verte gospelinvloeden, zowel muzikaal als tekstueel (Rescue Me, Rescue Me). Prachtig is ook hier weer de viool/piano begeleiding. Old is vervolgens swingende southern soul van de bovenste plank. En dan komt Salvation, een geweldige gospelballad met fraaie banjo/viool begeleiding. De song doet denken aan het ontroerende Running Dry (Requiem for the Rockets) van Neil Young’s Everybody Knows This Is Nowhere.
Wind is weer fraaie rhythm & soul en in Soul klinkt voor de tweede maal de Detroit groove door. Toepasselijk en terecht eindigt ‘Georgia Drift’ weer met een soulballad (de ballads vormen de absolute hoogtepunten van het album), Love is weer superb gezongen en met prachtig vioolspel van gastmuzikante Rachel Blackmon.
De oude knar Mitch Ryder heeft met ‘Georgia Drift’ zijn muzikale switch van hoekige Detroit rock naar de southern soul van Georgia op een geweldige manier vormgegeven en een van zijn beste albums ooit geproduceerd. Een juweeltje!
Tracks:
01. Jack
02. Hate
03. Beautiful
04. Lord
05. Naked
06. Mask
07. Words
08. Old
09. Salvation
10. Wind
11. Soul
12. Love
Website: http://www.mitchryder.net/