Review: Mike Stevens – Breathe In The World Breathe Out Music
Mike Stevens – Breathe In The World Breathe Out Music
Format: CD – Vinyl LP – Digital / Label: Stony Plain Records
Release: 2022
Tekst: Peter Marinus
Het eerste dat opvalt aan het nieuwe album van harmonicaspeler Mike Stevens uit Sarnia, Ontario, is de kracht, die van dit album afspat. En dat is heel bijzonder als je weet hoe broos de gezondheid van Mike is ten gevolge van de Lyme ziekte, die vooral zijn gewrichten heeft aangetast waardoor hij af en toe niet eens zijn harmonica kan vasthouden. Daarnaast brak ook de COVID-19 epidemie in alle hevigheid uit.
Ik kan daarom alleen maar diep buigen en mijn hoed afnemen voor Mike Stevens. ‘Breathe In The World Breathe Out Music’ is namelijk een fantastisch album geworden waar de kracht en levenslust vanaf spat.
Mike wordt op het album bijgestaan door Jeff Getty (akoestische gitaar), Kevin Breit (elektrische gitaar), Art Hratchian (drums), Jeff Bird (bas), Jesse Wells (akoestische gitaar), Andrew Collins (mandoline) en Cory James Mitchell en Polly Harris (zang)
Het album is ook behoorlijk veelzijdig. Zo wordt er geopend met de lome bluesy reggae van Like A Little Bird met de breekbare zang van Polly Harris. Het nummer gaat over de doodzieke moeder van Mike en haar relatie met een parkiet, verpakt in een pompend groovend nummer met rauw harmonicaspel en een gemoedelijk twangende gitaar.
Watermelon Pie is daarna een luchtig swingende instrumental met de krachtig priemende harmonica van Mike en een boppende elektrische itaar.
Mike’s zeer sompig knorrende harmonica opent Livin’ In Sarna. Een nummer dat Mike schreef met bluesartiest Matt Anderson. De zang in deze luie bluesshuffle wordt verzorgd door Cory James Mitchell en het is de brullende powerharmonica die hier de show steelt.
De traditional Grumbling Old Man Grumbling Old Woman krijgt een onstuimig swingende, haast Room To Move (John Mayall)-achtige versie.
Verrassend is de instrumentale cover van Gordon Lightfoot’s The Wreck Of The Edmund Fitzgerald. In Bad In A Good Way gaat Mike op de funky New Orleans toer. Tijdens dit nummer had ik constant de neiging om “Hey Pocky-A-Way” mee te brullen.
De cover van de traditional Orange Blossom Special is het hoogtepunt van dit album. Het begint smachtend en bluesy waarna Mike als een wilde over zijn harmonica raast. Het ultieme bewijs hoe krachtig Mike is! Jesse’s Request is vervolgens een warm, licht jazzy nummer met Spaghetti Western trekjes.
Het New Orleans geluid keert weer terug in de krachtige cover van de traditional Ida Red. Een nummer met een rauw Dr. John geluid. Amazing Grace is een zeer indringende cover met de hard huilende harmonica van Mike en de smeulende elektrische gitaar van Kevin Breit.
Devil’s Bride doet aan het rauwe Captain Beefheart geluid denken terwijl deze swampblues ook de nodige Help Me (Sonny Boy Williamson) invloeden kent.
De afsluiter Put Your Phone Down is een hilarische funky sneer richting de mobiele telefoon gebruikers.
Dit album van Mike Stevens kan ik zonder enige aarzeling en dus met volle overtuiging aanraden aan alle
bluesliefhebbers!
https://youtu.be/DE7y_X3Q0aE
Tracks:
01. Like a Little Bird (feat. Polly Harris) (3:58)
02. Watermelon Pie (2:50)
03. Livin’ in Sarnia (feat. Cory James Mitchell) (6:51)
04. Grumbling Old Man, Grumbling Old Woman (2:39)
05. The Wreck of the Edmund Fitzgerald (4:54)
06. Bad in a Good Way (4:42)
07. Orange Blossom Special (4:29)
08. Jesse’s Request (4.22)
09. Ida Red (3:24)
10. Amazing Grace (4:17)
11. Devil’s Bride (5:33)
12. Put Your Phone Down (4:51)
Website: https://mikestevensmusic.com/mike