Review: Lefthand Freddy – Carry On!
Lefthand Freddy – Carry On!
Format: CD / Label: Independent – Giant Productions
Release: 2023
Tekst: Jelle Edelenbosch
Energiek, vrolijk, verrassend en aansprekend. Het zijn enkele kenmerken van de nieuwe cd ’Carry On!’ van Lefthand Freddy. Opvallend is het vingervlugge gitaarspel van Fred Reining, zijn echte naam, die zijn instrument ook laat janken en grommen. Het heeft lang geduurd voordat de zevende plaat van de band verscheen. De reden is ongetwijfeld dat Freddy geen concessies doet.
Het resultaat maakt het lange wachten meer dan goed. Het titelnummer klinkt sprankelend al is de stem van Freddy even wennen. De tekst gaat over het ouder worden en de zestiger heeft ervaren dat daar ook rauwe kanten aan zitten. De blues dekt hier volledig de lading.
Combinatie
Dit genre wordt overigens schijnbaar moeiteloos gelardeerd met boogie, country en hier en daar zelfs een toefje jazz. Headache Blues duurt ruim zes minuten en boeit. Het is de combinatie van gitaar en toetsen die het doet. De gitarist die een plectrum links laat liggen kan al fingerpickend prima uit de voeten al klinkt dat wat vreemd in dit verband.
Supersnelle solo’s, soms iets te schel, knallen uit mijn boxen en zo’n Hammond orgel is ook een genot voor de oren. De tekst is van een ander allooi, want Freddy zingt over zijn migraine. ’I woke up this morning, had an aching pain’, luidt de veelzeggende eerste zin.
Variatie
Get Up Go Down klinkt feestelijk en hetzelfde geldt voor Makes Me Mad. Het laatste nummer doet denken aan Status Quo en heeft meerstemmige zang in het refrein. Goed voor de variatie. In tegenstelling tot de voorgaande liedjes die een nogal resoluut einde kennen bouwt het rustig af.
Boogie Recipe heeft een staccato aanpak met een snelle articulatie. Dat Freddy een geweldige gitarist is die zijn gitaar op allerhande manieren bespeelt is tijdens de live optredens te zien en horen. Ook op de cd komt het prima tot zijn recht. Luister bijvoorbeeld eens naar het instrumentale juweeltje Mia’s Dream.
Repeterende geluid
Hoogtepunt is Baby Why Don’t You Come Home. Het pakt je en dat komt onder meer door het repeterende geluid. Maar zeker ook door de overige bandleden, te weten zoon Berend, gitaar, André van der Werf, basgitaar, Jan Diertens, Hammond/piano en Hannes Langkamp, drums.
Uiteraard staan er ook enkele covers op de schijf, want je moet je helden eren. Blues Monday, een compositie van Don Robey, wordt uitgevoerd met een ‘jankende’ gitaar. Dat voegt exact het juiste ingrediënt toe aan dit lied over de meest deprimerende dag van het jaar. Een ruime acht voor deze cd.
Tracks:
01. Carry On
02. Headache Blues
03. Get Up Go Down
04. Makes Me Mad
05. Boogie Recipe
06. The Telephone Is Ringing
07. Mia’s Dream
08. Baby Why Don’t You Come Home
09. Let Me Go Or Make Me Stay
10. Take It Back To The Blues
11. Lonely For You
12. Blue Monday
13. I Keep On Drinking