Review: Laura Cox – Trouble Coming
Laura Cox – Trouble Coming
Format: CD – Vinyl LP – Digital / Label: earMUSIC
Release: 2025
Tekst: Gerard Haarhuis
Je hoeft niet meer met een demo schuchter en verlegen of zelfs brutaal langs alle labels te gaan om alsjeblieft te vragen of ze er even naar zouden willen luisteren en of het iets is om uit te brengen. De enige vorm van de vroegere talentenjachten heten nu iets met “Talent” of “Voice”, een groot tv-spektakel waar voor de winnaar soms nog wel eens een contract in de wacht te slepen is, of soms nog eerder de nummer twee omdat de labelbazen daar meer potentie in zien…We zijn zelfs het stadium voorbij dat een filmpje op YouTube zoveel respons kreeg dat daar een contract uitrolde. Tegenwoordig maken we een AI-filmpje en zetten dat op YouTube mét uiteraard de muziek die we zelf hebben gemaakt, dat gaat viral en als dan iedereen dat filmpje liket is het bijna zeker dat er een professioneel vervolg opkomt.
Iemand die in die zin alweer van “de oude stempel” is, is Laura Cox. Zij zong en speelde covers van grote hits in haar slaapkamer, maakte daar filmpjes van en zette die op YouTube met het inmiddels bekende resultaat.
Iedereen vond het geweldig, Laura Cox kreeg een contract en is nu best wel een wereldster. En zo ligt nu het alweer vierde album van Laura Cox voor ons met de titel Trouble Coming, dat verschenen is op earMUSIC.
Het label dat ook een reputatie heeft met uitbrengen van boeken met veel foto’s en een soort anthology van een artiest op 4 cd’s zoals het boek over Marvin Gaye: Marvin Gaye, The Master 1961-1984! en ook het geweldige boek van Chris Rea: Blue Guitars, een boek met door Chris gemaakte schilderijen, waarop de gitaar telkens het hoofdonderwerp is, 11 cd’s en 1 dvd! Schitterend!!!
Van het album van Laura is inmiddels al een single verschenen: No Need To Try Harder en ook een tweede single Trouble Coming is verschenen én binnenkort komt de derde single van dit album The Broken op de markt! Het album is verpakt in een 13 in een dozijn opmaak met een foto zoals vaker vrouwelijke gitaristen op een hoes worden afgebeeld. Foei! Je zult toch nog wel een béétje creatieve fantasie hebben?
Haar muziek kun je gerust omschrijven als vrij heavy, hard en véél of zoals een bio ergens opmerkt: “Laura Cox is a guitar player who operates at a volume reserved for arguments and jet engines!” En daar is geen woord van gelogen. Ik heb in ieder geval het volume een flink stuk lager gezet omdat anders de buren zouden kunnen denken dat de Russen binnen kwamen vallen…
Zoals helaas een gewoonte lijkt te worden is het moeilijk ergens informatie over de credits te vinden, het enige dat ik heb kunnen vinden dat naast Laura Cox zelf op gitaar én banjo!, de bezetting bestaat uit Maddy Prior (Steeleye Span All Around My Hat) op vocals, Judie Tzuke, een zangeres uit lang vervlogen tijden die er vooral om bekend staat veel labels versleten te hebben door steeds met ruzie naar een volgende te gaan, maar hier dus met vocale bijdragen, Joanne Shaw Taylor heeft geen verdere introductie meer nodig en tenslotte hebben we Glenn Hughes als bassist, de bassist uit Deep Purple die ná Deep Purple vaak optrad met Gary Moore en Black
Sabbath en zelfs nog een tijdje in de supergroep Black Country Communion heeft gespeeld met o.a. Joe Bonamassa. Het euvel van supergroepen is dat ze zelden lang bestaan omdat de afzonderlijke ego’s elkaar in de weg zitten. Super hè! Hoewel, de heren schijnen elkaar toch weer gevonden hebben en vorig jaar is er zelfs weer een album verschenen, hun vijfde in al die jaren, getiteld V!
We gaan luisteren!
Het album begint met No Need To Try Harder, ook de eerste single, een redelijk rustig en gevarieerde melodie, strakke drums, lekkere background vocals en af en toe een flinke scheur op de gitaar. Qua zang heeft het veel weg van Suzie Quatro. Niet verkeerd en dan bedoel ik niet zo zeer Suzie Quatro, maar meer het nummer zelf! Laura is er van overtuigd dat er No Need To Try Harder is om van dit album een succes te maken!
Gelijk weer een scheurende gitaar met klappende drums als intro op A Way Home. Lekker vlot met verbazend gevoelig gezongen tekst, gevolgd door scherpe vocale uithalen, een klein gitaartje op de achtergrond wat overgaat in een heerlijke, écht heerlijke solo! Top! “Hit me in the face, but, please don’t lie!” Je liet me achter in een situatie waar ik niet thuis hoor… dus… A Way Home.
Een lekker vlotte gitaar begint aan Trouble Coming, de tweede single van dit album. In verhouding rustige drums komen er bij, background vocals bijna engelachtig en Laura meer pratend en zingend dat er Trouble Coming is. Een lekker nummer door de gevarieerdheid. “Trouble Coming your way!”
Inside The Storm begint rustig waarin de background vocals perfect aansluiten op wat Laura zingt. Een lekker voortstuwend ritme van de gitaar met drums. Zoals de Duitser zegt: “Gefühlvoll” gezongen en dan begint de storm en zit je Inside The Storm, veel elkaar aanvullende en herhalende gitaarstukken en zoals de storm gekomen is gaat ie ook weer, vrij onverwacht, weer liggen. Had voor mij nog wel langer mogen duren!
Laura stelt een spervuur aan vragen in What Do You Know? een heel rustig en melodieus spel tussen Laura en de andere dames. Het tokkelt rustig verder, alleen de drums houdt het ritme strak vast. Heel mooi gevonden en heel fijn uitgevoerd! Top! Ook veel te kort met 2½ minuut!
Een straf ritme opent Dancing Around The Truth. Een beetje geheimzinnig en afstandelijk gezongen. Mooie echoënde gitaarsolo. “Is it me, it is you? Shadows Dancing Around The Truth” een vrij rustig nummer, een beetje bassend zoals The Police. Mooi met een speels eind.
De banjo is aan de beurt in Out Of The Blue. Heel mooi melodieus. “Out Of The Blue, into the soul.” Een afgewogen minimale begeleiding met hier en daar een mooie slide, overgaand in “pratend” gitaarspel! Top! Helemaal top!
De aanstaande derde single van het album The Broken. Je weet pas tot hoe ver je kunt gaan tot het kapot is. Dat is een duidelijk verhaal, door Laura verteld met meerdere voorbeelden in The Broken. Een lekkere stamper met mooi soli. Ja, gitaarspelen kan ze als de beste. Dat gitaarwerk had voor mij in meer nummers langer uitgewerkt mogen worden, dan krijg je ook vanzelf langere nummers dan steeds die 3 minuten. Door die 3 minuten wordt het een beetje poppy en daarvoor vind ik haar een veel te goede gitarist!
“Boots on the street” lijkt het wel met de intro van Rise Together. Stel je niet aan, recht je rug en “play the blues!” “Can you teach me how to play the blues that way…” en dan wel live en niet zoals de playback op tv…Kom op, Rise Together! Af en toe gemeen gezongen met een dito gitaar met vette uithalen!
Een overbodige vraag! Do I Have Your Attention? Nou, ik dacht toch dat ik dat hierboven wel duidelijk heb gemaakt! Weer een beetje glamrock à la Suzie Quatro? met veel elkaar opvolgende gitaarsoli, schreeuwende uithalen. Laura is boos! Mooi, alleen al door de manier waarop de gitaar bespeeld wordt, de manier waar ik zo gek op ben!
Strangers Someday. Ik dacht het niet! Het tijdperk dat we Laura Cox vergeten zijn is nog lang niet zichtbaar aan de horizon!!! Laura zelf stelt vast “Take a look around, we’re all strangers.” Een bijna jodelende gitaar. “Stop counting the days, stop turning the page”, “So close, so far away”, “I have a feeling we don’t know who we are!” Alleen maar tegenstrijdigheden dus in Strangers Someday. Een perfect nummer om dit album ‘Trouble Coming’ van Laura Cox mee af te sluiten. Dan blijft er iets te gissen voor een volgend album. Heel rustig wegstervend nummer.
En dan zitten de 11 nummers er op.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik vooraf toen ik kort door de nummers al skippend luisterde niet enthousiast was. Ik heb er letterlijk een nachtje over geslapen en dacht vanmorgen “ik moet het volume gewoon iets lager zetten, dan is alles beter verstaanbaar en is de muziek beter te onderscheiden.” En dat bleek te werken. Fans van Laura zullen bij voorkeur “voluit” van haar genieten. Ook goed.
Samenvattend:
Ik sta versteld van haar gitaarwerk! Haar naam kende ik wel maar gehoord had ik nog niets van haar. Wat een gitariste! Die kan zich absoluut meten met de besten op onze aardbol. Fantastisch goed en heel fijn om naar te luisteren. De zangeressen die meedoen bewijzen dat ze dat heel goed kunnen: zingen! Afwisselende nummers, van rustig tot massaal. Smaken verschillen.
Ik vond het in ieder geval een heel fijn album, goed naar te luisteren met een welgemeend advies zoals ik ook al eerder zei: Met haar gitaarwerk kan ze zich beter onderscheiden dan met het zingen. Dat zingen is nauwelijks onderscheidend. Voordeel van het gitaarwerk is dat het zich heel zeker leent om beter uitgewerkt te worden
in dan ook langere nummers waardoor een album vanzelf “serieuzer” wordt! Ik heb dat vaker bij goede gitaristen dat ik graag had gehad dat de zanger of zangeres zijn of haar mond ff had gehouden…
Favorieten? Zeker wel! A Way Home, What Do You Know, Out Of The Blue en Strangers Someday !
Tracks:
01. No Need To Try Harder
02. A Way Home
03. Trouble Coming
04. Inside the Storm
05. What Do You Know?
06. Dancing Around the Truth
07. Out Of The Blue
08. The Broken
09. Rise Together
10. Do I Have Your Attention?
11. Strangers Someday
Website: https://www.lauracoxmusic.com/