Review: Kiefer Sutherland – Bloor Street
Kiefer Sutherland – Bloor Street
Format: CD – Vinyl LP – Digital / Label: Cooking Vinyl Records
Release: 2022
Tekst: Gerrit Schinkel
Kiefer Sutherland is geboren op 21 december 1966 in het St. Mary’s Hospital in Paddington, Londen, als zoon van de succesvolle Canadese acteurs Donald Sutherland en Shirley Douglas. Enkele jaren daarna verhuist het gezin Sutherland naar Los Angeles en in 1975, als zijn ouders zijn gescheiden, verhuist Kiefer met zijn moeder naar Toronto, Canada, om aldaar naar de middelbare school te gaan. In 1983 speelt hij voor het eerst in een film, Max Dugan returns.
Kiefer Sutherland is zeer veelzijdig want behalve acteur is hij in de jaren ’90 een succesvol rodeorijder en speelt hij ijshockey. En hij is muzikant! In 2016 verschijnt zijn debuutalbum ‘Down In A Hole’. Op dit album staat ook zijn eerste single Not Enough Whiskey. Sutherland toert daarna met een band door Noord Amerika. In 2019 komt zijn tweede album ‘Reckless & Me’ uit.
Vorige maand verscheen het nieuwe album van Sutherland. Zijn 3e album, ‘Bloor Street’, dat Sutherland met zijn vaste band opnam in Los Angeles, is geproduceerd door Chris Lord-Ange. De titel van het album verwijst naar de belangrijkste verkeersader in Toronto. Het album is als het ware een liefdesbrief aan deze Canadese stad.
Het album opent met het titelnummer Bloor Street, een zeer radiovriendelijke, melodieuze en ontspannen ode aan Toronto. Na het midtempo Going Down gaat het tempo met stevig gitaarwerk omhoog in Two Stepping In Time.
Het intro van het stevige So Full Of Love doet me in de verte denken aan Sweet home Alabama van Lynyrd Skynyrd. County Jail Gate is een prachtige door piano gedragen ballad over de 48 dagen dat Sutherland in de gevangenis zat wegens rijden onder invloed. De geest van Bruce Springsteen waart hier ook rond.
Strak drumwerk, orgel en een vette gitaarsolo bepalen het stevige en soms funky Goodbye. De invloeden van Tom Petty & The Heartbreakers zijn er weer in Lean Into Me, een ballad met veel piano en orgel. Ook Chasing The Rain, met twangy gitaren, heeft een hoog Tom Petty gehalte.
Lekker ontspannen is het gitaarwerk in de melodieuze countryrocker Nothing Left To Say, waarin ook piano en orgel zich niet onbetuigd laten. Set Me Free is een heerlijke roadsong.
In het slotnummer, het door gitaren gedreven Down The Line, krijgt Sutherland vocale assistentie van Eleanor Whitmore, de zangeres van het alternatieve countryrockduo The Mastersons uit Brooklyn, New York.
Conclusie:
‘Bloor Street’ is een aangenaam en prettig in het gehoor liggend album.
Tracks:
01. Bloor Street
02. Going Down
03. Two Stepping In Time
04. So Full of Love
05. County Jail Gate
06. Goodbye
07. Lean Into Me
08. Chasing The Rain
09. Nothing Left To Say
10. Set Me Free
11. Down The Line