Review: Julie Christmas – Ridiculous And Full Of Blood
Julie Christmas – Ridiculous And Full Of Blood
Format: CD – Vinyl LP – Digital / Label: Red Creek Records
Release: 2024
Tekst: Peter Marinus
Zo….dat was heftig!! Ik heb het dan over het beluisteren van het nieuwe album van Julie Christmas uit Brooklyn, New York. Zij heeft ons veertien jaar laten wachten op de opvolger van haar debuutalbum en lijkt alle opgebouwde woede in die tussenliggende jaren er op haar nieuwe album in één keer uit te spugen! In tien hummers waarin het noise gehalte zeer hoog ligt.
Naast Julie tref je Johannes Persson (gitaar, grunts, Cult Of Luna), Chris Enriquez (drums, Spoitlights), Andrew Schneider (bas, productie, Kenmodel, Unsane), John LaMacchia (gitaar, Candiria) en Tom Tierney (keyboards, The Might Of Princes) aan.
Na een intro met duister snijdend gitaarwerk barst Julie los in Not Enough. Ze gaat ziedend tekeer in een Garbage/Sonic Youth-achtige noiserocker.
Ook in het broeierig schurende Supernatural gaat ze weer helemaal los. Gemeen schrapende gitaarklanken vormen het intro voor het zeer lomp voortslepende The Ash. Het majestueus rockende Thin Skin heeft een Queens Of The Stone Age-achtige energie. Hard hoekig groovend…en Julie blijft maar fulmineren!
In eerste instantie lijkt Julie ineens over te schakelen op duistere fluisterzang in End Of The World maar al snel gaat ze weer woest snerend verder in duet met de woeste grunts van Johannes Persson. Ze pompt zich op in het dreigende Silver Dollars en laat zich dan al snel weer gaan in een volgende woede-uitbarsting.
Kids klinkt als een naargeestig sprookje met Julie in de rol van een zeer boos soort Kate Bush. Ze krijst weer uit volle borst in het donker voortslepende The Lighthouse. Met een titel als Blast zal het je niet verbazen dat we hier met een furieuze noiserocker te maken hebben.
Het naargeestig sluipende Seven Days sluit het album af en Julie probeert hier te zingen maar haar woede neemt het al snel weer over.
OK, veertien jaar wachten op een tweede album is natuurlijk veel te lang maar ik had na veertien jaar niet verwacht om op een dusdanig furieuze wijze van mijn stoel geblazen te worden!
Wat een woest en imposant album!
Tracks:
01. Not Enough
02. Supernatural
03. The Ash
04. Thin Skin
05. End Of The World
06. Silver Dollars
07. Kids
08. The Lighthouse
09. Blast
10. Seven Days