Review: John The Revelator – A Dark For Sleeping
John The Revelator – A Dark For Sleeping
Format: CD – Digital / Eigen Beheer
Release: 2022
Tekst: Gerrit Schinkel
De geschiedenis van de Haarlemse bluesband John the Revelator, vernoemd naar een a-capella bluestraditional van Son House, begint in 1968. Hun grote voorbeeld is de Britse bluesband Fleetwood Mac met stergitarist Peter Green. John the Revelator wint in 1970 tijdens een live tv-uitzending de Loosdrecht Jazz Award en in datzelfde jaar verschijnt hun eerste lp ‘Wild Blues’. De band wordt steeds bekender en toert door Nederland, Duitsland, België en Zwitserland. John the Revelator bestond in 2018 50 jaar en dit heuglijke feit werd o.a. gevierd met het uitbrengen van een 4cd box met een 60 pagina’s tellend geïllustreerd boek. John the Revelator is nog steeds alive and kicking en bestaat in 2023 dus al 55 jaar.
Begin december is, na twee jaar stilte, het nieuwe (16e) album van John the Revelator verschenen. Op dit album, ‘A Dark For Sleeping’ staan elf nieuwe nummers vol melancholieke blues over de gebroken spiegels van het leven, over wat had kunnen zijn maar niet meer is.
Het album is op een speciale manier tot stand gekomen. De COVID-19 periode zorgde er voor dat de band niet samen in de studio bij elkaar kon komen. Zanger-bassist Tom Huissen en gitarist Frans ten Kleij hebben de nummers in hun eigen huizen gecomponeerd en opgenomen. Later hebben ze samen met co-producer, engineer en sessiemuzikant Henk Suurling in The Bunker Studio in IJmuiden het album verder vorm gegeven. Cor Dijkhuizen speelt drums op twee songs en Paul Dammers slide op twee nummers. Keyboardspeler Erwin Aubroeck speelt vanwege COVID-19 niet mee op dit album. ‘A Dark For Sleeping’ is opgedragen aan hun op 25 juli 2020 overleden all-time hero Peter Green.
John the Revelator presenteert hun nieuwe album op 15 januari 2023 in het Patronaat in Haarlem. Ze spelen dan weer in de vertrouwde 5-mansformatie Tom Huissen (zang, bas), Frans ten Kleij (gitaar), Paul Dammers (slide, akoestische en ritme gitaar), Cor Dijkhuizen (drums) en Erwin Aubroeck (keyboards).
Het album opent met Roots, een intro van een kleine minuut waarin de band laat horen welke muzikale reis zij als band hebben gemaakt. Elementen van Bach, bluesgrootheden als Son House, Robert Johnson en Elmore James en aan het eind de wegstervende gitaartonen die duidelijk maken dat Peter Green hun grote gitaarheld is.
In No-nothing Woman, met drums, keyboards, de enigszins ‘donkere’ zang en de synths, is het genieten van de mooie slide van Paul Dammers. In het titelnummer, de ballad met een hoog Pink Floyd gehalte A Dark For Sleeping, speelt Frans ten Kleij met zijn lyrische gitaarwerk de sterren van de hemel. You’re The One is uptempo R&B met heerlijke pianosolo’s. Het nummer doet me in de verte enigszins denken aan Mose Allison.
Na het symfonische intro van White-billed Diver (Gavia Adamsii), de instrumental over de geelsnavelduiker, een in Nederland zeldzame grote watervogel, tovert Frans ten Kleij weer een ongelooflijk lyrische solo uit zijn gitaar. Na de ingetogen ballad Close My Eyes And Sleep is Hard On Crazy een uit het hart gezongen midtempo blues met wederom een indringende gitaarsolo. En vooral dankzij de slide van Paul Dammers zijn de invloeden van de oude Fleetwood Mac, zeg maar Peter Green, herkenbaar.
Too Far Gone is een ingetogen song met wah-wah gitaar. De invloeden van Pink Floyd zijn er weer, dankzij de fantastische gitaarsolo’s in de bluesballad I Don’t Wanna Live In Your Pain. Pain reliever is een korte instrumental met een symfonisch intro. Lying For A Living, met gastgitarist en medeauteur Henk Schippers, is een prachtig akoestisch slotakkoord, waarbij ik moet denken aan John Hiatt.
Conclusie:
‘A Dark For Sleeping; is geen doorsnee bluesalbum, en ondanks het feit dat John the Revelator daar bewust voor heeft gekozen, verloochent de band ook op dit album haar roots niet. Het kan trouwens geen kwaad om eens af te wijken van de gebaande (blues)paden. Het album bevalt me, zeker na een paar keer draaien, goed. En om de meer bluespuristen gerust te stellen, ik heb uit zeer betrouwbare bron vernomen dat de band al weer volop bezig is in de studio en dat hun volgende album er weer een zal zijn met vuige en ruige blues.
Tracks:
01. Roots
02. No-nothing Woman
03. A Dark For Sleeping
04. You’re The One
05. White-billed Diver (Gavia Adamsii)
06. Close My Eyes And Sleep
07. Hard On Crazy
08. Too Far Gone
09. I Don’t Wanna Live In Your Pain
10. Pain Reliever
11. Lying For A Living
Line-up:
Tom Huissen – zang, bas
Frans ten Kleij – gitaren
Henk Suurling – drums, keyboards, strings, synthesizers/programming, akoestische gitaar, zang
Cor Dijkhuizen – drums (tracks 4,9)
Paul Dammers – slide gitaar (tracks 2,7)
Henk Schippers – akoestische gitaar (track 11)
Website: http://www.johntherevelator.nl/