Review: Jill Newman – Little Bit Of Luck
Jill Newman – Little Bit Of Luck
Format: CD – Digital / Label: Independent
Release: 2025
Tekst: Gerard Haarhuis
Jill Newman, Vancouver, BC in Canada, speelt al gitaar vanaf haar kinderjaren en in latere jaren maakte ze deel uit van een Led Zeppelin tribute band, bestaande uit alleen maar dames. Het album Little Bit Of Luck is toch pas haar 3e album, opgenomen in Seattle in de Studio Litho, het herbergt 10 nummers in de volgende bezetting:
– Jill Newman op elektrische gitaar en slide gitaar
– Kelly van Camp op drums, percussie en harmonica
– Patrick McDanel op elektrische en staande bas
– Peggy Lee op cello
– Scott Smith op rhythm gitaar
– Chris Gestrin op orgel
– Joe Doria op keyboards
en hier en daar, maar niet te weinig Annie Jantzer op backing vocals en een aparte vermelding voor de hond van Jill, Lucy, die naast haar zat bij het schrijven van de nummers voor dit album!
Het album wordt trouwens uitgegeven in eigen beheer maar is ook zonder meer te downloaden via Bandcamp.
Laten we gelijk beginnen met de titelsong als openingsnummer Little Bit Of Luck. Stevige drums, mooie melodieuze harmonica, rustige begeleiding. Jill heeft niet veel nodig, “jij” naast me, een beetje tijd en… a Little Bit Of Luck, met een gezellige gitaarsolo er gelijk achteraan, waarna de teksten herhaald worden. Een écht fijne harmonica. Top! Ook een mooi slot aan dit mooie nummer.
Lost Without You, een meer gedragen nummer waarin Jill duidelijk maakt dat ze Lost Without You is. Al die fijne gebeurtenissen die alleen maar zo fijn omdat haar partner er bij is. Mooi gezongen, een hele fijne bluesy slide, om daarna nog maar eens te benadrukken dat ze Lost Without You is! Zelfs een beetje poppy maar wel gewoon een fijn en goed nummer!
Scherp en funky gitaarspel aan het begin van Lay My Worries Down waarin Jill klinkt als Maria Muldaur! Nauwelijks verschil! Hier en daar horen we een schuchter orgel aanschuiven. Simpel gezegd is ze op zoek naar iemand die ze kan vertrouwen en bij wie ze Lay My Worries Down kan leggen. Gaandeweg het nummer treedt het orgel meer op de voorgrond, tot zelfs een solo, al dan niet gecombineerd met stekelig gitaarspel. Een lekker voortstuwend nummer!
Making Up For Lost Time, alsof je verloren tijd kunt inhalen. Forget it! Onder begeleiding van een écht heerlijke gitaar zingt Jill, gevolgd door de backing vocals van Annie Jantzer het hele verhaal van verspilde energie en dat ze hoopt dat “het” nog niet te laat is om opnieuw haar weg te vinden! Heel mooi, ook in de uitvoering! Zwaar aangezet maar dat past perfect bij de inhoud van dit mooie nummer!
Niet minder zwaar en lekker dreunend onder begeleiding van een bescheiden harmonica begint Not Gonna Change My Mind. En zoals vaker opgemerkt: This is blues! Dus al weer een verbroken relatie en als kapot ook echt kapot is dan moet je het daar ook bij houden en vooral Not Gonna Change My Mind! Tussendoor worden we wel even getrakteerd op een scheurende gitaarsolo. Een stevige stamper!
In het volgende nummer Someone Like You begint het met de cello en dat geeft gelijk een romantisch sfeertje. “Someone Like You, from the first time I saw you.” Duidelijk dus. Dat komt wel goed. Heerlijke cello-uithalen die de vlinders in de buik nog meer wakker maken. Ach, wat willen we meer! Genieten.
Crying Out Loud. Jill heeft haar koffers gepakt en staat klaar om te vertrekken. Hij houdt van haar, dat zal best, maar voor Jill is het te weinig, ze wil meer! Crying Out Loud. Een mooi rustig nummer, gedragen door orgel, gitaar en drums. Met een mooie, diep, aangeslagen gitaarsolo! Mooi verhalend gezongen. Jill geeft aan dat ze in haar eentje verder gaat. Helaas, het is niet anders. Crying Out Loud!
Ik was er al bang voor. Geen verbetering! “I’ve Had Enough of loving you.” Een lekker swingend nummer, een jazzy gitaar, een mooi en sterk aanwezige harmonica en een gelukkig goed hoorbare staande bas! Een lekkere riedel aan het eind. Mooi!
Yellow Dog Shuffle is een instrumentaal nummer maar wel met backing vocals én een ode aan haar labrador Lucy. Absoluut funky en soulvol en dat kan, gelukkig, niet zonder prominente keyboards en scheurende gitaar, oftewel een beetje in de stijl van Booker T. & the M.G.’s! Hier zal Lucy blij mee zijn.
Het laatste nummer op dit album is het enige niet door Jill Newman geschreven nummer, Love Has No Pride. Een nummer dat jullie misschien kennen van Linda Rondstadt, Bonnie Raitt of anderen… Love Has No Pride zingt een in de liefde teleurgestelde Jill. Een mooi voortkabbelende blues met puike gitaar-ondersteuning! De basis onder het nummer is zoals vaker verzorgd door de drums en keyboards. Het blijkt maar eens te meer dat Love Has No Pride als Jill hem vraagt bij haar terug te komen!
En dan vind ik het persoonlijk meer een gevalletje van bad luck dat met dit nummer een einde is gekomen aan een puik album. Om te beginnen is Jill en hele fijne zangeres, die voldoende variatie in haar stem kan aanbrengen om blijvend te kunnen boeien. Ook haar gitaarwerk is meer dan uitstekend. In heel veel nummers produceert ze hele beste soli! De collega’s van Jill op dit album verstaan hun vak. De inzet van de cello was verfrissend omdat het precies daar gebeurt waar het de meeste bijdrage heeft aan het nummer, quasi qua timing precies daar waar je het zou verwachten.
Dus: alle lof voor Jill Newman die met ‘Little Bit Of Luck’ een heel mooi album heeft afgeleverd, ook vanwege de op één na door haar zelf geschreven nummers en de onderwerpkeuze die ze daarbij geeft gehanteerd!
Ik heb drie hele dikke favorieten en dat zijn Lay My Worries Down, Making Up For The Lost Time en Someone Like You.
Tracks:
01. Little Bit Of Luck
02. Lost Without You
03. Lay My Worries Down
04. Making Up For Lost Time
05. Not Gonna Change My Mind
06. Someone Like You
07. Crying Out Loud
08. I’ve Had Enough
09. Yellow Dog Shuffle
10. Love Has No Pride
Website: https://jillnewman.net/