Review: Jacques Mees – Texas Mood
Jacques Mees – Texas Mood
Format: Digital / Label: Eigen Beheer
Release: 2022
Tekst: Gerrit Schinkel
De Tilburgse singer-songwriter Jacques Mees (1959, Moergestel), wordt al op jonge leeftijd door de muziek gegrepen. Als hij 11 jaar is koopt hij zijn eerste gitaar. Zijn eerste en grootste inspiratiebron was en is nog steeds Bob Dylan. Later ontdekt hij ook de muziek van artiesten als Woody Guthrie, Hank Williams en Dave van Ronk. Jacques Mees staat alom bekend als de bekendste en beste vertolker van de songs van Bob Dylan. De naam Jacques Mees wordt zelfs vermeld in het in 2011 verschenen ‘ABC Dylan Book’ van de in 2020 overleden Nederlandse popjournalist Bert van de Kamp.
In 1996 verschijnt zijn eerste officiële album ‘Drive Them All Crazy’. Mees brengt de laatste jaren regelmatig een ode aan zijn favoriete singer-songwriters. Op de EP ‘I’ll Remember You’ brengt hij in 2016 een eerbetoon aan de 75-jarige Bob Dylan, zijn absolute voorbeeld. In datzelfde jaar eert hij op de EP ‘All Americana’, Guy Clark, Townes van Zandt, John Prine en Blaze Foley. Op de EP ‘You Got My Heart’ uit 2020 brengt hij een eerbetoon van Billy Marlow en Rory C. McNamara. Vorig jaar werd Bob Dylan 80 jaar en dat was de aanleiding voor Mees om hem (samen met de Italiaanse klassieke gitarist Luigi Catuogno) te eren op de EP ‘Masked and Separated’.
Eind vorige maand verscheen ‘Texas Mood’. Op deze EP staan twee songs van Michael David Fuller, beter bekend als Blaze Foley (1949-1989) en vier songs van Townes van Zandt (1944-1997). Mees wordt op deze EP muzikaal bijgestaan door Harry Brekelmans op pedal steel en bassist Gerben Koolen.
De eerste twee songs Clay Pigeons en Cold Cold World zijn covers van Blaze Foley. Fijn akoestisch gitaarwerk en mooie zang en ingetogen baslijnen in het tweede nummer. Van de vier songs van Townes van Zandt zijn er drie door Van Zandt zelf geschreven.
Don’t You Take It Too Bad, Lungs en Nothin’ zijn mooie rustige vertolkingen en worden gekenmerkt door fraai akoestisch gitaarspel van Mees en in het laatste nummer weer de mooie ingetogen baslijnen van Gerben Koolen. Dead Flowers stond ook op het repertoire van Van Zandt, maar is een compositie van Mick Jagger en Keith Richards van The Rolling Stones, een van de hoogtepunten van hun album Sticky fingers uit 1971. Mees tovert ons een zeer fraaie ingetogen versie voor met een heel mooie bijdrage van Harry Brekelmans op pedal steel.
Conclusie:
Jacques Mees brengt op ‘Texas Mood’ wederom op fraaie wijze een eerbetoon aan twee van zijn favoriete singer-songwriters.
Tracks:
01. Clay Pigeons
02. Cold Cold World
03. Dead Flowers
04. Don’t You Take It Too Bad
05. Lungs
06. Nothin’
Website: https://www.jacquesmees.com/