Review: Dr. Feelgood – Damn Right!
Dr. Feelgood – Damn Right!
Format: CD / Label: Grand Records
Release: 2022
Tekst: Peter Marinus
Is het verstandig om met een band, onder dezelfde naam, door te gaan als er niet één origineel lid meer in de band zit? Dat is de grote vraag, die ik mijzelf stelde voordat ik het nieuwe Dr. Feelgood album ging beluisteren.
Het risico om met de naam Dr. Feelgood verder te gaan zit hem in het feit, dat er al snel gezegd zou kunnen worden dat het een goedkope manier is om op de roem van Dr. Feelgood verder te borduren.
Na beluistering van het eerste Dr. Feelgood album na 2006 veeg ik deze vragen echter direct van tafel want deze versie van Dr. Feelgood gaat op een zeer respectvolle manier om met de Dr. Feelgood erfenis zonder ook maar één Dr. Feelgood song te coveren.
Dr. Feelgood werd in 1971 opgericht in Canvey, Essex en maakte al snel indruk door hun energieke optredens waarbij zanger en harmonicaspeler Lee Brilleaux zich van zijn venijnige kant liet oren, gitarist Wilko Johnson als een soort gestoorde robot over het podium zwalkte en de ritmesectie, John B. Sparks (bas) en The Big Figure (John Martin) (drums) onverstoorbaar doorpompte.
Hun albums scoorden flink bij zowel het bluespubliek als bij de liefhebbers van de punk/new wave.
Toen Wilko Johnson de band verliet om verder te gaan met zijn Solid Senders en een kort avontuur bij Ian Dury & the Blockheads werd zijn plek ingenomen door John “Gypie” Mayo en daarna door Johnny Guitar.
( Wilko Johnson: Dr Feelgood guitarist Dies Aged 75 – 2022) Lee Brilleaux overleed in 1994 en John B. Sparks en The Big Figure verlieten de band.
Momenteel bestaat Dr. Feelgood uit Gordon Russell (gitaar, ex-Madd Murdock en the Two Timers), Robert Kane (zang, ex-Animals II), Kevin Morris (drums, ex-Shaman Spirits en Trust) en Dave Bronze (bas, producer, ex-Mickey Jupp Band, Procol Harum en the Hamsters).
Deze versie van Dr. Feelgood heeft op hun nieuwe album gekozen voor een zeer broeierig, lui en rauw bluesgeluid waarin meer dan eens het geluid van de oude Dr. Feelgood in doorsijpelt. De luie blues van Don’t Pull Your Punches opent het album. Een nummer met haast twangend gitaarwerk, een bijtende gitaarsolo en felle snerende zang.
Vervolgens doet het rauw pompende Put The Blame On Me aan de oude Dr. Feelgood denken met hoekige (hé Wilko!!) gitaarriffs en de loeiende harmonica van Robert Kane. Ook het schurend rockende Put Your Money Where Your Mouth Is past perfekt in het oude Feelgood straatje.
Bij vlagen klinkt Dr. Feelgood funky op dit album zoals in het venijnig hoekige Damn Right I Do! en het lui groovende Blues Me. Gordon Russell’s gemeen snijdende slidegitaar steelt de show in het broeierig bonkende Keep It Under Cover.
Het “laatste rondje” van dit album is weggelegd voor de instrumentale shuffle Last Call met bijtend gitaarwerk van Gordon Russell en flink wat aandacht voor de bas van Dave Bronze en de drums van Kevin Morris.
Deze versie van Dr. Feelgood bewijst dat zij “Damn Right” zijn om het geluid van Dr. Feelgood levend te houden!
Tracks:
01. Don’t Pull Your Punches
02. Put the Blame on Me
03. Put Your Money Where Your Mouth Is
04. Damn Right I Do!
05. Take a Second Look
06. Blues Me
07. Keep It Under Cover
08. I Need a Doctor
09. Mary Ann
10. Inside Out
11. Last Call
Website: http://www.drfeelgood.org/